Merhaba Canlarim , yeni bölüm ile sizlerleyim , umarim bol yorum gelir oyda bile degilim düsünün :) Yorumlar beni çok mutlu ediyor ve devam etmemi sagliyor :) bu arada güzellerim arkadasim qu33_- tarafindan yazilan Hayat Mücadelesini öneriyorum size hikayede bende varim sagolsun :) güzel bir hikaye bizi bekliyor mutlaka okuyun :) hepiniz öpüldünüz seviliyosunuz kendinize iyi bakin .
Multimedyada Scottumuz var :)
Iyi okumalar :)
Gözlerimi yavaş yavaş açmaya çalışıyordum fakat gün ışığıyla gözlerim hizla kapandi , bir kaç dakika daha öylece bekledikten sonra , kendimde sonunda gözlerimi acicak gücü bulmustum , gözlerimi actigimda karsilastigim manzara herseye degerdi yanimda elimi tutarak uyuyan bir Derek vardi , bir Melegi andiriyordu yüzü , öyle masum duruyordu ki bu bende onu öpme istegi uyandiriyordu. Onu bir süre böyle izledikten sonra elimi ellerinden cekmeye calistim fakat bu biraz imkansiz duruyordu , elimi cekmeye calismam ile Derek aninda gözlerini acmisti , o yesil gözleri yine beni esir almisti , agzi aralik bir süre öyle durduktan sonra bir hisimla ayaga kalkti « Joyce ! Sen..uyandin...uyandin » diyerek bana yaklasti ve sarilmaya basladi , iste suan kendimi Öyle iyi hissediyordum ki sanki tamamlanmis gibi sonunda nefes alabiliyordum «Ben çok korktum » dedi Derek anlima bir öpücük birakarak « Derek Hale hiç birseyden korkmaz » dedim alayci bir gülümseme ile , yanima oturdu ve elimi tuttu « Seni kaybetmekten baska korkum yok »dedi ciddi bir sekilde gözlerime bakarak sonra bir hüzün kapladi yüzünü « Günlerdir bu halde olunca herkes umudu kesmisti ..bir süre nefes almadin..sonra azda olsa nefes alisini duyuyordum hissediyordum..bana inanmiyorlardi , ölümünü kabullenemedigimi düsünüyorlardi..ama ben biliyordum uyanacagini . » dedi bana bir gülümseme sunarak gözleri dolmustu , biliyordum utanmasa aglayacakti fakat o Derek Haledi o aglamazdi öyle degil mi?
« Ben asagadakilere haber vereyim » diyerek anlimi öptü ve odadan cikti . Bir kaç saniye içinde odama hepsi birlikte daldilar « Joyce !! uyandin inanmiyorum ! » , « Joyce bizi korkuttun » , « Derek çok agladi » bunu duymam ile gülmeye basladim ve Stiles ise Derek'in öldürücü bakislarina maruz kaliyordu yine . özlemistim , onlar benim ailemdi , baska kimsem yoktu keske annem ve babamda burda olsaydi ve nasil iyi dostluklar edindigimi görselerdi.
Bir anda ne oldugunu anlamadan hepsi benim üzerime gelmeye basladi ve sarilmaya basladik tabi böyle devam ederse ölecektim , öksürmeye baslamam ile hepsi ayni anda cekildi . « Onu rahat birakin » diye emretti Derek itiraz istemeyen bir ses tonuyla. Herkes teker teker cikarken odada bir Liam bide Derek kalmisti , « Ben sana corba getireyim » dedi Liam gülümseyerek ve cikti. Derek ise yanima geldi ve yatagimin üzerine oturdu , aliskanlik yapmis olmali ki hizla elimi avuclarinin içine aldi « Joyce Carter bazi seylerin zamani gelmedi mi sencede » ne demek istedigini anlayamiyordum , fark etmis olacak ki dudaklarini islatip konusmasina devam etti « Joyce Carter kiz arkadasim olurmusun ? » dedi yandan bir gülümseme ile , sasirmistim böyle bir soru beklemiyordum özellikle Derek'ten , saskinligimi fark ettiginde yüzündeki gülümseme daha çok yayildi ve yavas yavas yaklasmaya basladi ne yaptigini anladigimda yanaklarim kizarmaya baslamisti bile , gözlerimi kacirmaya calisiyordum derek birden cenemden tuttu ve ona bakmam için israr ile bana bakiyordu , sonunda dayanamayip gözlerimi onun yesil gözlerine dikmistim , memnun oldugunu belli eden bir gülümseme ile daha çok yaklasip dudaklarimi dudaklariyla kapatti ve tutkuyla öpüsmeye basladik .
« Derek ! Joyce'un dudaklarini birakirsan corba icirecegim » dedi Liam gülmemeye calisarak
Derek ise gözlerini devirip hizla kalkti yataktan ve Liam'a dogru yürümeye baslamisti bile « Liam corbami getir cok aciktim » dedim hizla Liam'i Derek'in gazabindan korumak için.
***
« Joyce iyilestigine göre , Deucalion meselesine geri dönebiliriz » dedi Scott koltuga yerleserek , Deucalion'un ismini duydugum an etraf gerginlesmeye baslamisti bile , ne zaman kurtulacaktik ki bu beladan.
« Intikamini en kötü sekilde alacaktir »dedi Malia dudaklarini isirarak
« Ne yapabilir ki , bir doga üstü sürüsüne karsi »dedim Maliaya karsi ciktigimi gösteren bir ses tonu ile
« Joyce o bir kurtadam degil artik o bir cadi » diye ekledi Scott Maliaya hak vererek
« Doga üstü olanlara bisey yapamadigini ögrendik » dedim kendimden emin bir sekilde
« Yani sen ve Stiles hala tehlikedesiniz. » diye igneledi bukez Derek bu olaya karismami istemiyordu ama bu benim elimde degildi .
« Eski bir Nogitsune olarak ona gününü gösterecegim » dedi Stiles kikirdayarak , gergin ortami biraz olsun yumusatmaya calisiyordu.
« Ben bir avciyim hiç bir tehlikesi yok » diye ekledim Dereke kötü bakislar atarak
« Joyce , o size büyü uygulaya bilir o yüzden Derek ile ayni fikirdeyim » dedi Scott üzgün bakislarini bana yollayarak ben ise gözlerimi kisip bakiyordum.
« Bakin Joyce ve Stilesi uzak tutamayiz onlar sürünün parcasi onlara ihtiyacimiz var. » dedi Lydia kizil saçlarini arkaya dogru atarak , gülümseyerek ona baktigimda bana göz kirpti.
Ilk baslarda herkes gibi onu sürtük gibi görsemde o cok farkliydi , onu taniyinca önyargili oldugumu anlamistim .güvenebilecegim bir insandi o , bir kardes , bir dost herzaman yanimdaydi .
Lydianin hakli oldugunu kanat getirince ses cikmamisti kimseden , ve bir plan düsünmeye baslamistik fakat aklimiza henüz parlak bir fikir gelmiyordu .
Saatler geciyordu fakat aklimiza hala birsey gelmiyordu , sessizligi Liam'in guruldayan karni bölmüstü , utançla basini egince hepimiz gülmeye basladik . Kizlarla gülerek mutfaga geçtik ve yiyecek birseyler hazirlamaya basladik.
« Joyce ! Sen ve Derek yani siz berabermisiniz ? »diye soru yöneltti Kira kisik olan gözlerini daha çok kisarak. Bu soruyla beraber Malia ve Lydiada bana dogru döndü , ben ise kendimi kapana kisilmis hissediyordum .
« Galiba.. » dedim kisik bir ses tonuyla , kizlar cevabimdan tatmin olmamis olacak ki dört bir yanimi sardilar « Galiba mi evet mi ? » dedi Lydia gözlerini bana dikip , bu halleri korku filmini animsatiyordu , « Galiba mi evet mi ? » diye tekrarladi bukez Malia . « E..evet » diye kekeledim bukez istemsiz bir sekilde . Kizlar bir anda etrafimdan cekildi ve aralarinda gülümsemeye basladilar ben ise onlara tuhaf bir sekilde bakiyordum . Tanrim nasil arkadaslarim vardi benim !
« Luciferi birdaha göremeyecekmiyiz ? » diye sordu Malia üzgün bir sekilde bu hali kizlarin kirkidamasina sebep olmustu
« zannetmiyorum ama o bizi görüyor » dedim ufak bir gülümseme ile .
« Lucifer çok yakisiklisin ! Bence dünyaya dönmelisin seni bekliyor olacagim » diyerek etrafina bakiyordu Malia , bu hali kizlarin daha fazla kikirdamasina neden oluyordu ben ise kendimi zor tutuyordum gülmemek için.
Ne olursa olsun Luciferi iyiki tanimistim , kötü biri olsada sonunda dogru yolu bulmustu ve suan mutluydu önemli olanda bu.
Odama girmem ile derek'in dustan cikmasi bir olmustu , gözlerim vucudunda süzülen su damlalarina kayarken yutkundum ve kendime gelme amacli kafami iki yana salladim , bu hareketim Derek'i keyiflendirmis olacak ki orda durup benim bu halimi gülümseyerek izliyordu. Tanrim sanki ilk defa erkek görüyordum bu saçma davranislara son vermeliydim .Daha fazla Derek'e rezil olmak istemiyordum.
« ü..üstünü giymelisin » dedim kekelememe lanet ederek , Derek bir kahkaha patlatti ve yanima yaklasmaya basladi , o yaklastikca ben arkaya gidiyordum , ve biranda dengemi kaybedip yeri boylucakken Derek hizla kolumdan tutup beni kendine cekti , gözlerim far görmüs tavsan gibi acilirken Derek bir kahkaha daha patlatti. Bu adama neler oluyordu bukadar güldügünü hiç hatirlamiyorum.
« Agzini kapa yoksa dayanamayip ben kapatacagim » dediklerini idrak ederken hizla agzimi kapatmistim . Derek anlimdan öpüp beni birakti ve dolabi acip kendisine birseyler alip tekrar banyoya girdi. Esyalari dolabimda ne ariyordu ? Kafamdaki soru isaretlerini birakip kendimi yataga attim ve Derek'in banyodan cikmasini bekledim.Onunla önemli birsey konusmam gerekiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
" HUNTER" ( derek hale )
FanfictionMükemmel bir avci olan Joyce Carter'in doga üstü hayati ~