YENİDEN | TAMAMLANDI |

40.BÖLÜM

|DÜZENLENMİŞTİR|

Bölüme bol bol yorum yaparsanız sevinirim. Yorumlarınızı tek tek okuyorum.

İyi okumalar
•
•
•
•

40.BÖLÜM

DURU ULUHAN'DAN

Hayat değersiz, anılar değerliydi. Zaman ise nankördü.

Avuçlarıma dolan soğuk su ile yeniden yüzümü yıkadığımda derin derin nefesler alıp verdim ve havlu ile yüzümü kurulayarak hala uyuyan Yamaç'ın yanına uzandım. İnce pikeyi üzerime örttükten sonra başımı Yamaç'ın sırtına yasladım ve kolumu da karnının üzerine atarak ona sarıldım.

Saniyeler sonra karnının üzerindeki elimi tuttu ve ardından uyku mahmuru çıkan sesiyle ''Ellerin neden soğuk? Üşüdün mü? '' diye sordu.

''Hayır, elimi yıkadım.''

Sessiz bir şekilde beni başıyla onayladığında iç çektim ve ''O adam ölmüş.'' dedim.

Bedenini bana doğru döndürdüğünde yüzüm göğsüne yaslanmıştı. Tek kolunu belime sararken ''Duru.'' dedi ama konuşmaya devam etmesine izin vermedim.

''Ben kötü biri miyim Yamaç? Öldü ama hiç üzülmedim. Bu beni kötü biri yapar mı? Ben zaten o adamı altı yaşımdan beri hiç görmemiştim ki benim için yoktu, yine yok.''

Şefkatle saçlarımın üzerine bir öpücük bıraktığında ''Bu seni kötü biri yapmaz.'' dedi.

''Şu an düşünüyorum da bana sarılmasına normalde izin vermezdim. Sanırım hamilelik hormonlarından dolayı izin verdim.''

''Ne zaman aradılar?'' diye sordu.

''Bir saat önce.'' dedim ve omuz silktim.

''Saat kaç? Yetişirse belki bugün defnedilir.''

''Saat daha sabahın sekizi. Öğle ezanında cenazesini kalksın eğer yetişirse.''

''Arya?'' diye sordu.

''Bir şey söyleyemeyeceğiz. Pedagog ona iyi geldi. Babasının olmamasına alıştı. Öğrenmesini istemiyorum. '' dedim.

''Sen bilirsin hayatım.'' dedi.

''Bugün çocukları dışarıya kahvaltıya götürelim mi?'' diye sordum. Onlar içinde değişiklik olmuş olurdu.

"Olur."dedi.

Sessiz bir şekilde göğsünde yatarken Yamaç da şefkatle saçlarımı okşuyordu.

Dakikalar sonra odamızın kapısı çaldığında "Gel Arya." diye seslendim. Yamaç ne kadar ısrar etse de Batı kapı çalmıyordu.

Arya kapıyı açarak odaya girdiğinde küçük adımlar İle yatağımızın yanına kadar geldi.

"Günaydın."dediğinde yanaklarında kurumuş olan göz yaşlarını fark ettim.

"Ağladın mı?"diye sorduğumda dirseklerimi yatağa yaslayarak doğrulmuştum.

Uysal bir şekilde "Hı Hı." dediğinde Yamaç benden önce davranarak Arya'yı kucağına alarak ortamıza oturttu.

Arya'nın dağılan kahverengi saçlarını geriye doğru ittiğimde küçük parmakları ile elimi sıkıca tuttu.

"Kabus gördüm."