Sağlık Sorunları ∞ Nomin

4

"Gel bakalım" Jeno Jaemin'i boynundan tutup kalkmasına yardımcı oldu, Jaeminse sadece ona ayak uyduruyordu.
"Neden bunu yapıyorsun?" Jaemin'i sorusuyla ona döndü Jeno.
"Neyi neden yapıyorum?" göz devirip oldukları şekli gösterdi Jaemin.
"Neden bakıcım olmakta ısrarcısın? Beleş bakıcılık yapmak sana ne kazandırıyor Jeno?" aynı sıcak gülümsemesiyle Jaemin'in gözlerinin içine baktı Jeno.
"Bir şey kazandırıyor ama daha bende emin değilim Jaemin. Bekleyip görücem, o zamana kadar sende beklemelisin" daha fazla bir şey demeden yürümeye ve Jaemin'i de yürütmeye başladı Jeno. Kafası iyice karışmıştı, Jeno'nun yüzünü inceledi Jaemin. Bir tuhaflık hissediyordu, rahatsızca kımıldanıp kolunu üstünden çekmesini sağladı Jaemin.
"Sorun ne?" Jeno'nun sorusuyla öfkeli bir nefes bıraktı ortaya Jaemin.
"Yüzüne baktığımdaki hissettiğim duygular, gözlerinden kalbime dokunan duyguların" Jeno gülümseyip Jaemin'i düşmemesi için kolundan kavrayarak önüne geçti.
"Neden bu kadar çok düşünüyorsun? Sadece bekle ve gör, sabırsız davranarak hiçbir şey elde edemezsin" Jeno Jaemin'i kendine çekip kulağına yakınlaştı.
"Benim gibi beklemelisin" kulağına değen nefes Jaemin'i gıdıklandırıyordu.
"Acıktım artık yemek yiyelim" Jaemin hızla Jeno'yu itip yürümeye başladı.
"Bakıyorum da iyileşmeye başlamışsın" Jeno'da peşinden gitmeye başladığında beraber mutfağa gidip yemek yemeye başladılar. Oldukça sessizdi kahvaltı, ikisinden de en ufak ses yoktu.
Jaemin bir kaç lokma alıp peçeteyle ağzını sildi. Sonra telefonunu aldıktan sonra ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdü.
"Nereye?" hiç vakit kaybetmeden gelen sorusuyla Jeno'ya döndü.
"Daha fazla durmama gerek var mı?" Jeno bir süre sadece Jaemin'i süzdü.
"Bak! Neden benim bakıcım olmak istiyorsun bilmiyorum ama!! benden uzak durmalısın!!" Jeno gülümseyerek ayağa kalktı.
"Senden uzak durmicam" bu dediklerine karşı sabır çekip, derin bir nefes bıraktı Jaemin.
"Ama durmalısın!! Anlamıyor musun?!! Birbirimizi tanımıyo-" sözünü tamamlayamadan Jeno masaya vurup dikkatini üzerine çekti. Artık yüzünde herhangi bir gülümseme yoktu.
"Gerçekten birbirimizi tanımıyor muyuz?! Tanışmadığımızı falan mı sanıyorsun?!" Jeno'nun ani çıkışı Jaemin'in tırsmasına sebep olmuştu.
"Biz birbirimizi tanımıyor muyuz Jaemin-ah?!!" Jaemin ismine gelen ekle donup kaldı.
"Hala aynı şeyi mi düşünüyorsun?! Birbirimizi tanımadığımızı?!!" gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı Jaemin. Bu hatırladıkları çok garip geliyordu ona, geçmişinde unuttuğu şeyler mi vardı?
"Hatırlıyor musun?!" üstüne üstüne gelen beden Jaemin'in beynini zorlamaya çalışırken Jaemin sadece aklına gelen anıların yarım yamalak göz şeridinde izliyordu.
"J-Jaemin-ah" Jeno birden bayılan Jaemin'i düşmeden boynundan tutup yavaşça yere indirdi.
"Biliyorum çok zorladım seni Jaemin-ah" baygın bedeni kollarının arasına alıp mutfaktan çıktı Jeno. Biliyordu onu zorladığını ama anlık sinirle yapmıştı.