Zawgyi
liကိုမခ်ီလာတဲ့jenရဲ႕ ပခုံးေတြမွာခိုတြဲလို႔လိုက္လာခဲ့တယ္။သူ႕ရဲ႕ရင္ခြင္မွာသူလိုလိုလားလားနဲ႕ေနခြင့္ေပးထားတဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးကliအတြက္ေတာ့ တစ္ကမၻာပါ။႐ုံးခန္းထဲေရာက္ေတာ့သူပင္ပန္းရင္နားေလံရွိတဲ့အခန္းထဲကိုေခၚသြားေပးတယ္။ၿပီးေတာ့ကုတင္ေပၚမွာေသခ်ာခ်ေပးၿပီး
jen" မင္းလက္ကိုျပ"
liသူေျပာတဲ့အတိုင္းလက္ကိုေရွ႕ကိုေသခ်ာထုတ္ျပလိုက္ေတာ့jen" ကြၽတ္...ေတာ္ေတာ္နီေနတာပဲ။မင္းကဘာလို႔ၿငိမ္ခံေနတာလဲ"
" jenက တျခားသူေတြေရွ႕မွာ surname ကိုမေျပာရဘူးလို႔မွာထားတယ္ေလ ေနာက္ၿပီးတျခားသူေတြေရွ႕မွာေရာjenရဲ႕အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႕မိတ္ဆတ္ေပးခဲ့ေသးလို႔လားjenရယ္"liမေျပာျဖစ္တဲ့စကားေတြေပါ့။သူကေမးလဲေမးတယ္။ၿပီးေတာ့liရဲ႕အပူေလာင္ထားတဲ့ေနရာကိုတဘက္အေသးတစ္ခုကိုကိုေရစြတ္ၿပီးေတာ့ေသခ်ာသုတ္ေပးေနတယ္။
jen"စကားေျပာေနရင္လည္းနဲနဲပါးပါးအဖက္လုပ္ပါဦးအမိရဲ႕ "ဆိုၿပီးေျပာကာေဘးကတယ္လီဖုန္းကိုယူၿပီးေတာ့ secretary yeonကိုဖုန္းဆက္တယ္။ၿပီးေတာ့ first aid kidကိုယူလာဖို႔နဲ႕အေအးတစ္ခြက္လဲယူလာခိုင္းတယ္။စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွိတဲ့jenက သူေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီးဖုန္းျပန္ခ်ၿပီးေတာ့liဖက္ကိုလွည့္လာတယ္။
jenအေစာတည္းကသူမကိုေသခ်ာၾကည့္ေနတာ။ဘာစကားမွလဲမေျပာ။ေခၚလာေတာ့လဲ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုမ်ိဳးလိုက္လာတယ္။ၿပီးေတာ့နီေနတဲ့ ေနရာကိုသန္႔႐ွင္းေပးေတာ့လဲ တုတ္တုတ္မလႈပ္။သူအေတာ္ေၾကာက္ေနတဲ့ပံု။အသားျဖဴျဖဴကေလးမွာနီေနတဲ့ေနရာႀကီးက႐ုပ္ဆိုးလြန္းတယ္။ေတြးမိေလဟိုမိန္းမကိုစိတ္တိုေလ။ၿပီးေတာ့သူ႔ကိုစကားေတြေျပာေနရတဲ့ကိုယ္ကအ႐ူးႀကီးလိုမ်ိဳးပဲ။သူကကိုယ့္ကိုဘာမွျပန္မေျပာတဲ့အျပင္ ေခါင္းကလဲေျမႀကီးထဲဝင္ေတာ့မတတ္ငံု႔ထားျပန္တယ္။ပံုစံကေလးကဟိုအရင္ statesေက်ာင္းမွာအနိုင္က်င့္ခံရတုန္းကကူကယ္ရာမဲ့ေနတဲ့ပံုေလး။ေနာက္ေတာ့ jenလဲသူ႔မ်က္ႏွာကိုေမးေစ့ကေနအသာေမာ့ခိုင္းလိုက္တယ္။
ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့မ်က္ဝန္းဝိုင္းဝို္င္းမွာမ်က္ရည္ၾကည္ေတြက ကပ္ပါလာေသးးတယ္။က်စ္ က်လာျပန္ၿပီဒီမ်က္ရည္ေတြ။ကိုယ္နဲ႔ေတြ႔တိုင္းငိုဖို႔ပဲသိေနတာလားမေျပာတတ္။ သူ႔မ်က္ဝန္းကမ်က္ရည္ေတြကိုျမင္လိုက္တိုင္းဘာမွန္းမသိတဲ့ခံစားခ်က္ႀကီးကဝင္ဝင္လာတယ္။ ရင္ဘက္ကိုမီးစနဲ႔လာထိုးေနသလိုႀကီး။ jenရင္ေတြပူေလာင္လာေရာ။
YOU ARE READING
FORGIVENESS
Randomနင္းျခခံရတဲ့မာနေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ၿပိဳလဲျခင္းေတြ႐ွိတယ္။အဲ့လိုပဲခြင့္လႊတ္ျခင္းဆိုတဲ့အရာရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာလဲ ေႂကြမြသြားတဲ့ႏွလံုးသားေတြ႐ွိတယ္။ lalisa နင်းခြခံလိုက်ရတဲ့မာနတွေရဲ့နောက်ကွယ်မှာ ပြိုလဲခြင်းေတွရှိတယ်။ အဲ့လိုပဲခွင...