2 hafta sonra...
Yine uyandığımda yanım boșdu... 2 hafta geçti. Tam iki hafta. Neden böyle yapıyor? Neden gelmiyor? Ben mi bir șey yaptım? Ya da bașına bir șey mi geldi? Hayır,anlamıyorum. Bu evde yașayanlar hiç mi merak etmiyor?
Karnım da ağrımaya zaman buldu zaten. Stresten ola bilir mi acaba? Öbür türlüsünü düșünmek bile istemiyorum.
Acıdan yataktan bile kalkamıyordum. Kapım tıklanınca anlık Yağızdır belki heyecanıyla yataktan kalkmaya çalıștım. Ama yok,ben bu acıyla çok yașamam.
Kapı açıldı. Hayellerimde yere çakıldı. Gelen hizmetli kadındı. Kahvaltı hazırmıș. Ama sor bakalım benim iștahım varmıymıș.
Ağrı kesici isteyip,onu gönderdikten sonra kalktım. Lavaboya gittim. "Allahım,lütfen düșündüğüm șey olmasın" .... Offf,hayır ya! Regl olduğuma inanamıyorum. Ne bok yicem ben șimdi. Odadan da çıkamam. Bu șekilde de asla duramam. O yüzden kıyafetlerimi değiștim. Ama mecbur yine yatağa yattım.
2saat sonra
Așșağıdakı bağırıșmalara uyandım. İlaç içip yatmıșdım.
Birden kapım açıldı. Yağızı görmemle koșarak ona sarıldım. Bir kaç dakika böyle durduktan sonra ayrıldım. Tabii o sırada içimden bilmemesi için dua ediyordum. Anlık sinirle tokat atıp,sonra tekrar sarıldım. Napıyorum ben ya.
"Niye yoksun kaç haftatır. Ne kadar merak ettim seni biliyor musun?"
"Özür dilerim,çok özür dilerim. Biliyorum,haber veremedim."diyip,alnımdan öptü.
Ben hemen ondan ayrılıp " Șey.. Sana bir șey söylemem gerek"
"Tabii,söyle. Noldu?"
"Șey.."
"Ney?"
"Ya ben regl oldum da... Bana..."
"Tamam,tamam. Kasılma daha fazla. Söyleyeyim,alsınlar."
"Ha~yır! Olmaz!"
"Niye?"
"Sen al iște,bașkası almasın. Zaten utanıyorum"
"Kuzum,burda utanacak bir șey yokki. Ama tamam,ben alırım sen geç uzan"
"Peki,tamam" diyip yatağa ilerledim. O da çıktı. Ben de yatağın çarșaflarını değiștirip makinaya attım. Ama karnım çok ağrıyordu hâlâ.
Kapının açıldığını duyunca kendimi banyoya attım hemen.
Çıktığımda Yağızı görmemle çığlık attım.
"Aa,napıyorsun burda ya?"
"Napıcağım,odam ya hani?"
"Odanda yalnız değilsin ya hani?"
"Tamam ya,çıkıyorum" dedi ve hemen çıktı.
Yatağın üzerinde bir kaç poşet vardı. Onlardan birini açtım. İçinde her markadan ped vardı. Bu adam manyak mı? Bu kadarına ne gerek vardı?
Pedlerden birini aldım. Siyaht tayt , üzerine siyah bol t-shirt ve siyah spor ayakkabılarımı giyinip așșağı indim.
Hizmetli kadını görünce bir tane daha ilaç vermesini istedim.
" İyi de,siz bu gün yemekte yemediniz. Ayrıca bir tane ilaç almıştınız zaten"
Ben daha ağzımı açamadan Yağız konuşmaya başladı.
"Ne demek yani,sen yemek yemedin mi?"
"İştahım yoktu"
" Ne demek iştahım yoktu. Kızım sen beni delirticek misin? Hadi kalk. Gel yemek yiyorsun"
"Hayır,vallaha canım istemiyor. Hem karnım ağrıyor benim. Bu halde yemek falan yiyemem"
"Tamam işte,gel yemek ye,sonra içersin ilaç"
Daha üstelemedim. Haklı sonuçta,midemi boza bilirim.
Yemek yedikten sonra odaya çıktım. Yatağın üzerindeki poşetlere bakmadan yere bıraktım. Yatağa uzandım. Yarın okullar başlıyor,benim universitedede ilk günüm olucaktı. Tabii,işler böyle olmasaydı. Offf...
Kapı açıldı.. içeri Yağız geldi.
"Hoşgeldin"
"Hoşbuldum. E sen yemedin mi çikolatalarını? "
" Ne çikolatası?"
Yerdeki poşetleri alıp yatağa oturdu. Poşetin birini açıp,yağa boşaltdı. Çüş,bu kadar çikolatayı kim yiyecek?
"Yağız,bunlar ne?"
"Ne demek bunlar ne? Çikolata işte"
"Hadi canım,ciddi misin?"
Diyip gülmeye başladım,o da benim gülüşüme güldü. Özlemişim,hem gülmeyi,hem de onun gülüşünü.
"Ne düşünüyordun?"
"Nası yani?"
"Ben içeri girdiğimde üzgün gibiydin"
"Üzgün demeyelim de,ya da diyelim. Yarın universiteye başlayacaktım aslında" dedim buruk gülümsemeyle.
"Tabii ya,ben onu nasıl unuttum . Olsun daha erken zaten. Öğlen gibi gideriz. Olur mu?"
"Anlamadım,nereye?"
"Alış-verişe"
"Nası yani? Ben yarın..."
"Evet,sen yarın dersine gideceksin. Bunu dert etmene gerek yok"
Ben ani mutlulukla hemen Yağıza sarıldım,ama keşke birden yapmasaydım. Gücle ağrısı kesilen karnım tekrar ağrımaya başladı.
"Şşş,tamam dur... dur. Bak öyle ani haraketler yapma."
"Bir an öyle sevinince işte..."
"Tamam,gel hadi"dedi,hafif gülseyerek beni kucağına aldı ve üzerimizi örttü. Çikolatalardan birini bana verdi. Diğerini de kendisi aldı ,yemeye başladı.
"Bana kitap okur musun?"
"Tabii, hangi kitabi istersin?"
"Bilmem,fark etmez"
"Peki" diyip ayağa kalktı eline bir kitap alıp geldi.Tekrar aynı pozisyona geçtik. Ve o okumaya başladı. Bir dakika ne?
Gülerek ona "Şaka mı yapıyorsun?"
"Yoo,niye şaka yapayım.?"
" Rapunzel ne alaka ya,ben sana kitap dedim?"
" Aa aşk olsun. Rapunzel kırılıyor ama,bu kitap değil mi?"
"Hıhm,tabii,kitap..."
Diye cevaplayıp,başımı Yağızın göğsüne koydum. Ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...
Merhaba aşklarrrr. Nasılsınız?
Bir az ,az oldu bölüm. Ve bir azcıkta geç paylaştım farkındayım. Ama haklı sebeplerim var. Okumanıza rağmen ne oy verip,ne de yorum yapmadiğınız için böyle oldu :)
Siz yapmazsıniz ama,yine de söyliyeyim oy vermeyı ve yorum yapmayı unutmayın,hoşca kalın^-^
