ရောင် သတိရလာတော့ ရင်းနှီးနေသော မျက်နှာကျက် ၊ ထိုအိပ်ယာနှင့် ဘေးဘက်အပြင်အဆင်ကို ကြည့်မိတော့ သက္ကရာဇ် အခန်းထဲဝယ် ..
လက်တွေမှာ ဆေးပုလင်းနဲ့ အကြောဆေးချိတ်ထားပုံအရ သူမဘယ်လိုတောင် သတိမေ့နေခဲ့လို့ပါလိမ့် ..
လူက ထချင်ပေမယ့် မူးဝေနေသော ခေါင်းနဲ့အတူ ပူခြစ်တောက်နေသော သူမနဖူးကြောင့် ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းချမိသည် ..
ငယ်ငယ်ကတည်းက ကိုယ်ပူတာကို မုန်းသည်မို့ ..
ဘယ်လိုမှ နေလို့ထိုင်လို့မရ ..
ထိုအချိန် ။
ဂျောက် ခနဲ အသံနဲ့အတူ
" မမလေး နိုးပြီလား "
အခန်းထဲဝင်လာသော အမျိုးသမီးကြောင့် ..
" သခင်ကြီးလွှတ်လိုက်တဲ့ အိမ်အကူပါ မမလေး လိုအပ်တာရှိရင် ခိုင်းဖို့ လွှတ်ပေးလိုက်တာပါ သက်သာပါရဲ့လား
မမလေး သတိမေ့နေတာ နှစ်ရက်ရှိပြီ "
" ဟင် ! နှစ်ရက် "
" ဟုတ်ကဲ့ "
" ရောင် .. ရေ သောက်ချင်တယ် "
သူမပြောတော့ အမြန်ပင် အနားရောက်လာကာ ဘေးက ရေခရားထဲကရေကို ဖန်ခွက်ထဲ ငှဲ့ပေးရှာသည် ..
သူမရေကို ကုန်အောင် သောက်နေတုန်းမှာပဲ ..
" သခင်လေး သက္ကရာဇ်က မှာထားတယ် "
" * အဟွတ်! * "
သက္ကရာဇ်ဆိုသော အသံကြားသည်နှင့် သူမ ကျောတို့စိမ့်တက်သွားရကာ ရေပါသီးရသည် ..
" မမလေး ရရဲ့လားဟင် ! "
" ဟင် အင်း.. ရတယ် ဘာမှာတာလဲ ဟင် "
" သတိရလာရင် ကျမကို ဖုန်းဆတ်ခိုင်းထားတာပါ အဲ့တာ "
" အော် .. အင်း" သွားပါ "
နေမကောင်းသေးတာမှန်ပေမယ့် တစ်နေ့လုံးလည်း ဒီလိုကြီးထိုင်မနေချင်တာနဲ့ သူမမပြီးသေးတဲ့ ပုံလတ်စတွေကို အခန်းထဲမှာပဲ ဆတ်ဆွဲနေမိသည် ..
ဘာမှမလုပ်ရတာထက်စာရင် ဒီလိုက အနည်းငယ်တော့ စိတ်သက်သာစေတာမို့ ..
VOCÊ ESTÁ LENDO
ღ အမျိုးသမီးလေးတစ်ဦးရဲ့ မောင် ღ
Romanceတစ်ခါတလေမှာ ကိုယ့်ရဲ့အမုန်းတွေ ၊ နာကျည်းချက်တွေ ကိုဖယ်ပြီး မင်းကိုချစ်တဲ့အကြောင်းတွေပြောပြချင်ပါရဲ့ "
