6.bölüm

57 49 8
                                    

.

.

.

.

.

Sonunda açtın, aptal kadın! Nerdrsin, sen Seni 2 gündür arıyorum. İnsan merak eder, bu kim beni böyle üst üste arıyor?

Alinin hakaret karışımı kelimelerini,daha fazla dinlemeye izin vermeden telefonu kapattım.

Aptal sen sin be, sen niye  beni arıyorsun?Müstakbel kocam diyen iç sesim durur mu? Hayır, o da fikrini ortaya atacak illa sus sende içsesumede kızınca dahada sinirlendim.Bir de konuşuyor, niye üst üste arayan numarayı açmıyorsun?

Niye açayım ki? Ha niye açayım sen keyfimin kahyasımısın.
Telefon tekrar çalınca komple kapatıp. Biraz ğeçtıkten sonra  uçağı inmesiyle tekrar açıp,ayağa kalktı. ve Zeynep’i yavaşça uyandırdım.

Onu sarsar sarsmaz gözlerini açıp çevik bir hareketle elimi tutunca sırrıtım biz askerler hep böyle kalacaktık hadi kalk.

Dermiş gibi ona baktım. Anlamış olacak ki.O önde giderken ben sırt çantamı alarak indim. Zeynebin iki kocaman bavulunu da yardımcı arkadaş indirince  Zeyneple birbirimize baktık.
Ona sırıtıp motorumu yerinden çıkardım. Zeynep'in önünde durunca.

Sakın bana bununla gideceğimizi söyleme?
Asla ama asla binmem. Bunca yıl, ben bu bebeği beklerken, bu aptallığı asla yapmam.

Elimi kaldırıp tamam der gibi bakınca susup bana baktı.  Allah ım
İyi ki kulaklıkları uçaktayken takmışım yoksa gerçekten Zeynep'in bağırarak konuşmasına katlanamazdım.

Hala bana dik dik bakarken.
Büşra aradı telefonu açtım ve bekledim

Abla, önünde duran arkası dönük  zeynep ablamı başımı  salayıp Zeynep'i pin kolundan tutup onu çevirdim. İki bavulumu da alıp o önde, ben arkada yürüdük. Büşrayı görünce  Büşra beni almaya mı geldi  başımı saladım

Arabanın önünüze geldiğimizde arabaya bakıp
Bana döndü

arabayı almışsın. Başımı salladım,Sadece Zeynep bilseydi, en değersiz arabalarımdan biri olduğunu, beni çiğ çiğ yerdi.

Bavulları bagaja ve arka koltuğa yerleştirdikten sonra onlara yaklaştım. Çoktan selamlaşmış, birbirlerine sarılıp beni çekiştiriyorlardı. Umursamadan Büşraya dönüp beni takip et, Sakın hızlı da sürme.
Yazıp  büşraya verdim

motoruma binip çalıştırın ca oğlumu özlediğimi anladım.

Sonunda evin otoparkına giriş yapınca motorumu eski yerine koyup arabaya doğru giderken Zeynep arabadan çıkınca konuşacakken ona sus işareti yaptım. Birşey demden, Eve giriş yaptıktan sonra Zeynep'e dönüp 'Canım sen evde kal, ben biraz sonra yiyecek bir şey alıp gelirim. O koltuğa oturunca üzerimi değiştirip yedek arabanın anahtarını alıp
Evden birlikte çıkıp otoparka tekrar inince defteri alıp, Büşra şimdi gidip arabayı eski yerine koyacaksın. Anahtarı da yerine koyduktan sonra üzerini değiştirip odana döneceksin. Ben de.'Restoran'a geldiğim için beni karşılamaya geleceksin. O arda Yavuz abi de odandan çıkcak Bu gün olanları unutacaksın Büşra. Bunu kendine bile anlatmayacaksın. Şimdi telefonunu bana ver. Kağıdı yırtıp ona verdim, okuduktan sonra kağıdı alıp yaktım. Telefonundaki mesajları silip, telefonuna kurduğum programı devreye soktum. İşimi her zaman güvene alırım.Almalıydım. Arkama dönüp ona telefonu uzattığımda bana sarılıp kulağıma fısıldadı.

Merak etme, ölsem bile benim için bu hayatta en değerli olan kişi olan seni, yani annemi, babamı, ablamı, her şeyimi asla ele vermem diyerek yanağımdan öpüp benden uzaklaştığında, ona baktım.

MAHİ DEVRAN BAYRAĞI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin