‘Niet kijken!’ roept Ralf tegen me. Zijn handen liggen over mijn ogen. We zijn geland op de bestemming en zijn met een taxi naar een hotel gereden. Of tenminste, dat denk ik. Ik mocht vanaf de deuren van het vliegveld niet meer kijken. Het enige dat ik weet, is dat het hier warm is. We zijn op een tropische bestemming, want mijn kleren kleven aan mijn bezweette lichaam. Ook bij het uitstappen hield Ralf me vast. Nu staan we stil, volgens mijn ergens binnen. Ik voel een stevige vloer onder mijn voeten. ‘Ralf, het lijkt me nu wel tijd. Ik heb nog steeds geen idee waar ik ben. Ik weet alleen dat het hier veel te warm is voor de kleren die ik nu draag. Ik zou graag iets anders aandoen, iets dat jij nota bene voor me hebt ingepakt.’ Hij lacht. ‘Oké, maar eerst moet je zeggen of je dit een leuk idee vind, de complete verrassing tot je het zelf kan zien.’ Ik zucht diep. ‘Ik moet zeggen, de hele vakantie wordt zo wel spannend. Ik vind het heel lief van je, dank je.’ Ik bloos een beetje. Dan liggen er lippen tegen de mijne. ‘Mooi zo. Goed, ben je klaar?’ Ik knik. Ik voel zijn handen van mijn gezicht af glijden. ‘Oké, kijk maar,’ fluistert hij bijna. Ik doe voorzichtig mijn ogen open, want ik moet nog wennen aan het licht. Dan springen ze open van verbazing. Mijn mond valt ook open en mijn ogen beginnen te tranen. Ik sta in een huis, en prachtig tropisch huis met enorme ramen die een uitzicht geven op een perfect wit strand en een diepblauwe zee. Het huis is licht van kleur en erg stijlvol ingericht. Ralf staat al in een dun overhemd, mijn reactie te bewonderen. ‘Welkom op Hawaii!’ roept hij. Ik begin te lachen en huilen tegelijk. ‘Nee! Ralf, wat geweldig!’ Ik ren naar hem toe en vlieg in zijn armen. Dan druk in tientallen kussen op zijn lippen en rest van zijn gezicht. ‘Ik houd van jou,’ zeg ik. Zijn ogen stralen. ‘En ik van jou.’ Dan loop ik naar de ramen, en schuif ze open. Ik loop naar buiten, eerst een terras op. Het hele strand is hier leeg, en er staan pas weer huizen een eindje verderop. Een privéstrand dus. Ik trek mijn schoenen snel uit en ren het strand op. Onderweg gooi ik ook mijn shirt uit. In spijkerbroek en bh ren ik het water in. Eerst is het koud, maar ik loop gewoon door. Dan duik ik onder water. Het is zo helder dat ik onder water een beetje kan zien. Maar het zout prikt, dus ik kom weer boven. Ralf staat op het strand en kijkt naar me. Ik ren terug en trek aan zijn arm. ‘Kom, het is heerlijk!’ Hij lacht en laat zich langzaamaan meetrekken. Eerst trek ik zijn overhemd over zijn hoofd en gooi het neer. Dan springen we samen in het water. ‘Koud!’ schreeuwt hij. Ik begin te lachen. ‘Mietje.’ Dan trekt hij me onder. We stoeien en vechten een halfuur in het water, en achtervolgen elkaar op het strand. Als we eindelijk moe worden lopen we terug het terras op. ‘Nou, ik ga me even omkleden.’ Ik geef een kus op zijn zoute voorhoofd. ‘Een shirt heb je niet nodig hoor!’ roept hij me na. Ik gooi mijn doorweekte shirt in zijn gezicht. ‘Houd je mond!’ roep ik lacherig. Binnen zoek ik mijn koffer en gooi hem op het perfect witte bed. Er liggen wat rozenblaadjes op. Ik giechel in mezelf. ‘Volgens mij heeft hij per ongeluk de trouwsuite gehuurd.’ Ik doe de koffer open en gooi alles op het bed. Er zitten korte broeken, doorschijnende blouses, gewone shirts, rokjes en ondergoed in. Hetgene dat me meteen opvalt, is dat niet alles van mij is. Veel van de shirts zijn nieuw, en zien er nog duur uit ook. Ik rol mijn ogen en slaak een gilletje. ‘Gek!’ roep ik uit. Dan zoek ik een bikini. Er zitten er twee in van mij, en nog een nieuwe. Dan valt mijn oog op iets bloedroods. Ik vis een bh met kantjes en een bijpassend slipje eruit. Ik zucht en zak tegen de muur op de grond. Ik moet zo hard lachen, maar ben tegelijk ook geïrriteerd. Ik weet niet wat ermee te doen, dus trek maar gewoon de nieuwe bikini aan. Eroverheen doe ik een strapless jurkje met lagen aan, in tropische kleuren. Dan doe ik mijn haar in een knot bovenop mijn hoofd en beslis klaar te zijn. Als ik terugloop zie ik twee mooie cocktails op de tafel buiten staan, Ralf zit met een zonnebril op en in zijn korte broek te genieten van het weer. Ik loop naar buiten en hij bewondert me meteen. ‘Iets kunnen vinden?’ vraagt hij met een melige glimlach. Ik ga zitten en doe ook mijn zonnebril op. ‘Ja hoor. Zeg, wiens kleding kast heb jij geplunderd? Niet die van mij, misschien iets van een model voor een fotoshoot?’ Hij kan zijn lach niet meer inhouden. ‘Ik heb wat inkopen gedaan ja. Ik kon niet zo veel zomerkleding van je vinden, dus vond dat je nieuwe kon gebruiken. Vind je het wat?’ Ik pak de cocktail, en hij volgt mijn voorbeeld. ‘O ja, het is prachtig. Ik snap alleen niet bij alles wast ik eraan heb.’ Hij leunt naar me toe. ‘Kom je nog wel achter,’ fluistert hij met een warme stem in mijn oor. Dan klinkt hij zijn glas tegen de mijne en neemt een slok. Ik por met mijn vinger in zijn zij, en zijn reactie zorgt voor een cocktail die zijn neus uit komt en over zijn buik golft. ‘Eigen schuld, proost,’ zeg ik droog en neem zelf snel een slok voordat hij iets terug kan doen. Hij lacht, veegt de drank van zich af en drinkt verder. ‘Proost,’ zegt hij dan.
Later die dag zijn we in een stadje in de buurt gaan winkelen. We vonden er een leuk restaurant waar we zijn blijven eten. Er werd een traditionele voorstelling gegeven, een Luau. Het eten was heerlijk. Daarna gingen we terug naar ons huis. Ralf heeft een auto gehuurd. En net als de rest van deze reis, een veel te dure: een prachtige lichtblauwe cabrio. Niks aan deze reis kan nog stuk. Eenmaal in ons huis aangekomen gaat de zon al onder. We lopen meteen naar het strand om de zonsondergang te bekijken. Met een dekentje om ons heen geslagen liggen we tegen elkaar aan, ogen op de horizon. ‘Ben je een beetje gelukkig?’ vraagt Ralf. Ik glimlach. ‘Sowieso met jou altijd. Maar deze reis is prachtig. Kost het niet veel te veel?’ Hij lacht. ‘Valt wel mee. Ik heb veel gespaard, ik wilde je zo graag verassen en verwennen. Ik heb je moeder gesproken en ze vertelde dat je altijd al naar Hawaii wilde. Dus vandaar. Zelf vind ik het hier ook geweldig. Zon, zee, heerlijk eten en een prachtige omgeving. Ja, je hebt smaak meisie.’ Hij knijpt even in mijn zij. We lachen samen. ‘Allemaal achter mijn rug om. Ach, ik vind het prima. Wat zeg ik, geweldig! Heb je al bedacht wat we allemaal gaan doen?’ Hij schuift even in een betere positie en legt zijn hoofd in mijn nek. ‘Ik heb vele ideeën opgedaan. Maar jij mag zeggen wat je ervan wilt doen. Ik volg je overal.’ Ik sluit mijn ogen en giechel even. ‘Jij kan beter rijden, dus ik volg jou.’ Hij lacht mee. Dan gaat de zon onder, en is het meteen echt donker. Hij geeft me een kus in mijn nek. Dan meer, in mijn nek, op mijn kaaklijn, op mijn wang tot aan mijn lippen. Dan trekt hij heel even los. ‘Jij mag alles plannen, maar laat me een suggestie doen voor vanavond.’ Ik lach en duw hem achterover in het zand. Dan ga ik over hem hangen en zoen hem verder. ‘Vooruit dan maar,’ zeg ik buiten adem. Hij gooit me van zich af en rent richting zee. Op zijn weg trekt hij alles uit. Ik ren terug het huis in en spurt naar de slaapkamer. Ik gooi alles van het bed af, behalve de lingerie. Die trek ik snel aan en loop dan terug naar buiten. Langzaam loop ik het water in tot waar hij is. Ik leg mijn armen om zijn middel heen. Hij mag dan niet lang zijn, maar zeker wel gespierd. Hij draait zich om en begint me te zoenen. Na een tijdje tilt hij me op en loopt het strand weer op, ons huis in, de slaapkamer in. Eerst gooit hij me op het bed en doet dan de deur dicht. Dan glijden zijn handen onder mijn lingerie…
