You Are Mine! "Obey Me!"

Dördüncü Bölüm; Hadi Arkadaş Olalım!

Keyifli Okumalar...🖤

Normalde-

İnsanlar gözlerini rahatsız edici ışıklarla, ya da bedenlerinde oluşan ağrıyla açarlardı. Belki de gelen aramalarla veya veya sadece uykularını aldıkları için.

Peki neden beni böyle birisi kaldırıp, durduk yere okula hazırlıyordu?

-Ağğğhh!! Y/n!! Bu sana çok yakıştı!! Seni yemek istiyorum!!

-A-asmo! O kadar da değil, lütfen abartma!

-Abartılmalı! Abartılmalısın! Ah, bebeğim çok ateşlisin!

Omuzlarım kavrandığında ve çenesini omzuma yasladığında aynaya bakındım. Onun makyajlı halimden bile güzel olması gözlerimi seyirtmişti.

-Ehehe! Son olarak bunları sürelim ve hazırsın!!

-Asmo bu etekle iki adım bile atamam. Çok kısa.

-Hayır! Çok güzel oldu! Ah, bide manzarası varsa efsane~

-Asmo!!

Bağırışmalarımızla geçen dakikalarla kapımın açıldığını ve birisinin pervaza yaslanıp bizi izlediğini farketmem zor olmuştu. Koyu mavi gözlerini ikimizde de gezdirirken, göğüsünde çaprazladığı ellerini iki yana saldı ve konuştu.

-Asmo, daha ilk günden kızı palyaçoya çevirdin. Rahat bırak artıkta karnını doyursun.

-Sen ne bilirsin güzellikten, fakir!

O ifadesiz yüzün artık sinirden gerildiğini görebiliyordum...

Asmo dudaklarıma uyguladığı parlatıcıdan sonra dudaklarını hareket ettirdi ve aynısını yapmamı bekledi. Aynı hareketleri acemice yaptığımda gülümsedi ve işaret parmağıyla dudağıma vurup kıkırdadı.

-Ah, canım cidden çok tatlısın~

-A-asmo! Y/n henüz yeni ve odasından ilk defa çıkacak! Biraz anlayış göste-!

-Sen sus cahil! Asıl onu bu şekilde iyi hissettirebilirim! Değil mi Y/n?

-A-ah... Şey-...

Mırıldanıp burun buruna olduğum Asmodeus'u omzundan ittim ve yavaşça ayaklanıp topukluların üzerinde durmaya çalıştım. Makyaj masasına yaslanıp aynadan kendime bakarken, arkamda bana hayranlıkla bakınan Mammon'la kızardığımı hissettim.

-Ehehe, aslında bizimle biraz vakit geçirirsen korkmana veya endişe duymana gerek kalmayacağını anlarsın.

Asmo gülümseyerek konuşurken eşyalarını topladı. Bitmiş krem ve parfümlere bakınırken, günlerce odama kapanıp sadece bu malzemeleri kullanarak bitirdiğimi düşününce yüzü buruklaştı.

-Biz... Yeni insanlarla tanışmaktan hep hoşnutluk duyarız. Hatta onlara özel ilgi besleyerek, hep mutlu olmalarını bile isteriz.

Yanağımdan sarkan bukleyi kulağımın arkasına atarken Mammon'un odadan ayrıldığını farkettim. Omzumun üstünden arkama bakınırken bir süre sonra gözlerimi kaçırdım ve Asmo'nun çantasına sarılmasını izledim.

-Biliyorum senin açından oldukça tuhaf ama korkma. Biz sana zarar vermeyiz. Olanlardan sonra bunu yapmaya cesaretimizde yok zaten.

-Olanlar...?

-Ehehe! Kahvaltıya geç kalıyoruz! Beel hepsini bitirmeden insek iyi olur!

Asmo sahte gülümsemesini sergileyip odadan çıktığında derin bir nefes aldım. Yerine koyduğu yeni kreme ve parfüme bakınırken bu okul macerasının cidden iyi gelip gelmeyeceğini de düşündüm.