Shaniel obsession : Vicolos Vampires series

Chapter 5

Transsummer Pov.

Kahit inaantok ay pinilit kopa ring pumasok, ah! Tang-inang clark talaga 'yon madaling araw na akong pinatulog tas may trabaho pa ako kanina edi ang ending treinta minutos lang tulog ko.

Subrang sakit na ng ulo ko, pati itong litseng katawan ko, kapag talaga ako nakaganti sa kanya makakatikim talaga siya sa'kin ng malala e.

"Hoy? Hala antok ka nanaman? Mukha kang sabog teh" napamulat ako at napa-angat ng tingin nang may magsalita sa harapan ko.

"May work kaba teh? O puyat kakab-bebetime? You look so pale ah" napabuntong-hininga nalang ako.

"Trabaho lang teh, hetic kasi iyong boss ko, sarap kaltukan kung dilang ako swine-swelduhan" inis na saad ko, mahina naman itong napatawa, saka inabutan ako ng energy drink na walang pag-aalinlangan kung tinanggap.

"Gusto mo resbakan na natin iyang boss mo? Hahaha" napakamot ako ng sariling batok, may tama rin ata ang isang 'to kagaya ko sheesh hahaha.

Ilang sandali pa ay napansin kung mukhang malayo ang tanaw niya, napa-buntong hininga nalang ako at binuksan ang energy drink na ibinigay niya.

"Oyz, ang gwapo ni sir no?" napa-kunot ang noo ko sino sa mga tinutukoy niya? Apat iyong lalaking titsir namin.

"Si Mr.Suarez ba, gosh alam moba siya rin iyong prof ko nung first years college ako, sheesh subrang puti pa niya nun, tapos he look like a bampira pero hot" sa hindi malamang kadahilanan ay may kung anong talim ang dumaan sa'king mga mata ng marinig ang salitang "BAMPIRA"

Ramdam ko ang biglaang pagtalim ng aking titig at ang pagkawala ng ekspresyon sa mukha ko, kaagad namang napatigil yung babae sa pagsasalita at hindi makatingin sa'kin ng diretso.

"H-hey para mo naman akong kakainin ng b-buhay niyan e" Gulat at pagkabigla ang bumagabag sa'king buong sistema, ni minsan simula nung isilang ako ay hindi kopa nagagawa iyong matalim na titig na'yon.

"I-i-am sorry may naisip lang a-ako" saad ko at napa-iwas ng tingin sa kanya.

Anong nangyari? Marunong akong tumitig ng masama pero hindi ko alam paano ko nagawa ang ganun katalim na titig, parang may tunog ng espada ang dumaan sa tenga ko.

Mabilis akong uminom ng energy drink ang sunod-sunod na napalunok, m-maybe i am just hallucinating things, dahil lang ito sa antok, pag-u-uwi ko talaga sisiguraduhin kung makakatikim sa'kin si Clark, ang hilig niya akong pagurin.

Mabilis na lumipas ang oras at uwian na, ako ang naunang lumabas ng classroom at mabilis na naglakad palabas ngunit napatigil rin ako ng muling may tunong ng animo'y espada ang naririnig ko, napa-upo ako at mahigpit na napatakip sa tenga ko.

Masyadong maingay ang talim ng espada, nakakabingi, pakiramdam ko anytime masisira eardrum ko, wala sa sariling napamulat ako ng mata at naramdaman ko nanaman ang masamang titig na iyon na maging ako mismo ay nakakaramdam ng kilabut.

Mas lalo akong napa-upo ng mas lumakas ang tunog espada, animo'y maraming malalaking tao ang naglalaban.

"Hey what happen to you? Are you ok?" isang malamig na boses ang narinig ko mula sa'king harapan, yung boses na sing-lamig ng yelo, ngunit sing talim rin ng nga espadang naririnig ko.

Aangat na sana ako ng tingin ng muli ko nanamang naramdaman na parang may sunod-sunod na talas ang dumaan sa dalawa kung mga mata.

What the fact is happening to me? Anong nangyayari? Why i am feeling this?

Alam kung pagod at puyat ako e pero wala naman akong nababasang ganitong klaseng epekto ng pagpupuyat.

Napahiyaw ako ng maramdaman na parang may napupunit sa likuran ko, subrang sakit at hapdi sa puntong wala na akong pakialam kung may ma istorbo ako dahil sa pag sigaw ko.

"Ahhhh!! Damn! Fuck! Masakit!" pilit kung inaabot ang parte ng likuran kung saan parang sinasaksak.

"Hey miss? Anong nangyayari sa'yo? Stop shouting, asan ang masakit?" isang malamig na palad ang lumapat sa noo ko, at sa hindi malamang kadahilanan ay napapikit ako ng maramdaman ang bawat paggalaw ng kanyang kamay.

"Hold tight me, i'll bring you to the hospital, don't close your eyes" ramdam ko ang pagbuhat niya sa'kin dahil parang lumulutang ako sa ere.

Gusto kung magpababa, iyong ayuko sa lahat ay hinahawakan ako maliban may clark, pero i feel safe and secure between his shoulders.

Napapa-ungol at daing ako dahil sa subrang sakit ng likod ko, wala sa sariling napa-isip ako sa petsa at kung ilang araw nalang bago mangyari ang lahat.

Namulat ako dahil sa mamumuot na amoy ng chemical, unti-unti kung minulat ang mga mata ko, at kaagad na bumungad sa'kin ang pagmumukha ng unggoy.

Tsk mukhang ayaw ko nalang ulit magising kung siya lang rin naman iyong bubungad sa'kin.

"Thank you at gumising kana, you make me so worried, your professor already told me what happened to you, asan ang masakit?, do you want me to call a doctor para e check ka?" kung may lakas lang ako malamang nabulyawan kuna siya, makapag-tanong at salita naman akala mo hinahabol ng isang daang "ako".

"Papalapit ng papalit ang mga araw summer, ilang linggo nalang mangyayari na, i don't want to say this, but they're already chasing you, i must double your security,, hindi kana ligtas lalo pa't alam na nila kung saan ka nakatira pero don't worry hindi kanila kilala" ramdam ko ang pangamba at pa momoblema sa sarili ko.

"Anong meron sa likod ko? Anong sabi ng doctor?" paglilihis ko sa usapan, umiling-iling at hinawakan ang kamay ko kasabay ng lalim niyang patingin sa'kin.

"Actually walang nakita ang mga doctor na problema sayo, kailangan lang muna kitang ipanatili rito dahil mainit ang mga mata nila sa labas" saad niya, napakunot ang noo ko, anong connection ng sagot niya sa tanong ko? Ano kailangan kopang hulaan? Itong talaga si clark minsan sarap ibalibag e minsan walang kitang kausap nauuna pa ang makipag-landian.

"About your back, lumabas na ang mukha summer, malapit na kaunting pabahon nalang ang aantayin natin para makompleto na ang mga bagay na kailangan natin, on your 21st birthday kailangan munang maghanda, dahil sa pagdating ng araw ng iyan ay siya ring magiging hudyat ng pagsisimula ng kapalaran na matagal ng nakatakda sa'yo. Double pain and cruel sacrifices is waiting for you summer, kaya ngayon palang ayusin muna sarili mo, do all things that you wanted to do, because i am sure sa pagsapit mo ng vientiuno ay magsisimula kanang kumilos at kasabay nun ay ang pagsisimula ng ating plano." mahabnag linyata ni clark.