ေန့လယ္ေနြက အလြန္ပူလြန္းလွသည္။ တလင္းျပင္ကြင္းေျပာင္ေျပာင္ စပါးပံုမ်ား ေကာက္ရိုးပံုနံ႔ေဘးမွာ ထိုင္လ်က္ ေခါင္းမွ ေဆာင္းထားေသာ ျမက္ၪီးထုပ္ကို ခြၽတ္ကာ ယက္ခက္ေနမိပါေတာ့၏။
"ပူလိုက္ေနကြာ ေတာ္သလင္းေန ပုဇြန္ေသဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ ေနာ့ ဆရာမေလး "
စပါးေလ႔ွေနရာမွ သူ႔ကို လွမ္းအေဖာ္ၫွိၿပီးေျပာလိုက္ေသာ ၪီးရီးဖိုးေထာင္ေၾကာင့္ ငွက္ေပ်ာ္ပင္တန္းဖက္ ေငးေနေသာ ေနညို က ၿပံဳးရင္းေခါင္းၿငိမ့္ကာ နဖူးေပၚက ေခြၽးစက္ေတြကို ေခါင္းေပါင္းလာေသာ ပုဝါႏွင့္ သပ္ခ်ကာ
"ဟုတ္ပါရဲ့ ၪီးရီးရာ ကိုယ္ေတြအလုပ္ကလဲ ေနပူမိုးရြာ ေရွာင္ေနလို႔မွ မျဖစ္တာပဲ"
"ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕ ဒါကေတာ့ ဟုတ္တယ္"
စပါးေလ႔ွသူ အိတ္ထဲသြတ္သူ တာလီမွတ္သူမ်ားႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ သူေအးေဆးထိုင္လ်က္ စပါးခ်ဥ္သည့္႔သူကို အာရံုစိုက္ေနသူက အဝယ္ေတာ္ ေနညို ရယ္ပါ။
ေနညိုက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေယာက်္ားေတြရဲ့အေနာက္မွာ က်န္ရစ္ေနသူမဟုတ္။ ၿမိဳ႔ေက်ာင္းတက္ အဂၤလိပ္စာႏွင့္အတြက္အခ်က္ပါ ႏိုင္နင္းသူျဖစ္သျဖင့္ အဝယ္ေတာ္လုပ္သက္တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ သူေဌး၏ ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြာ နယ္လႊတ္ျခင္း ခံရေလသည္။
"ေခတ္ပ်က္ကာလမွာ ဒီလိုနယ္လွည့္စပါးဝယ္ရတာ အႏၲရယ္မမ်ားလြန္းဖူးလား ဆရာမေလးရဲ့"
ကြမ္းခ်ိဳးေတြအထပ္ထပ္ႏွင့္ စရင္းငွါးလွသိန္းက သူသိလိုေသာ အရာကို ခပ္ဘြင္းဘြင္းေမးသျဖင့္ ေနညိုက ရယ္ေမာရင္း
"ဒါေတြေရွာင္ေနရင္ ဘယ္ထမင္းနပ္မွန္ပါ့မလဲ ၪီးေလးရယ္ ေနညိုဆိုတဲ့ ကြၽန္မက ေက်ာေပၚမွာ ဓားရွည္တစ္ေခ်ာင္းအၿမဲပါပါတယ္ရွင္ မပူပါနဲ႔"
ေနညိုဆိုသည့္႔နမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ အသားက ခပ္ညိုညို ျမင္းစီးၿပီးသြားလာေနရသျဖင့္ အရပ္ကရွည္ၿပီး ကိုယ္ဟန္ျမင့္သည္။ မင္းစိုးရာဇာႀကိဳက္ ကိုယ္ဟန္အေနအထားႏွင့္ ညို႔အားျပင္းးေသာ မ်က္ႏွာက်ေၾကာင့္ ေသြးတိုးစမ္းသူက ဒုႏွင့္ေဒး။
YOU ARE READING
ရာဝဏလို ...လူ...
Любовные романыသုံးပွင့်ဆိုင်အချစ် ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ အဝယ်တော် မိန်းကလေးရယ် မြို့အုပ်မင်းရယ် ကျေးတောရွာက မိန်းကလေးတစ်ဉီးကြားက ဆွတ်ပျံ့ဖွယ်အချစ် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်။ သုံးပှငျ့ဆိုငျအခဈြ ဇာတျလမျးလေးပါ။ အဝယျတျော မိနျးကလေးရယျ မွို့အုပျမငျးရယျ ကြေးတောရှာက မိနျးကလေးတဈဦးကွားက ဆှတ...
