၂
ေရနံ႔ေတြဝေနေအာင္သုတ္ထားေသာ အိမ္ႀကီး၏ ေလွကားက ကြၽန္းေရာင္ေၾကာင့္ နင္းရက္စရာမရိွ။ပံုေတာ္ဖိနပ္ကိုမခြၽတ္ပဲ တက္ရန္ဟန္ျပင္ေသာ ၿမိဳ႔အုပ္မင္းေၾကာင့္ ေနညိုတားရေသးသည္။ သည္အမ်ိဳးသမီးဟာေလ တကယ့္အျမင့္စံပါပဲလား။ ေနညို႔ရဲ့ ကတၲီပါဖိနပ္ခပ္စုတ္စုတ္အနားကပ္ၿပီးခြၽတ္ထားတဲ့ ေဘာ္ၾကယ္စီဖိနပ္လွလွေလးက ေလွကားဝမွာ ခြၽတ္ခ်န္ခဲ့ဖို႔ အရမ္းကို ခမ္းနားေနခဲ့သည္မဟုတ္လား။
"ႂကြၾကပါ ...အဝယ္ေတာ္ ဆရာမေလးေရာ ဧည့္သည္အစ္မေရာ အၾကမ္းေရေလး သံုးေဆာင္ပါအံုး "
သူႀကီးမင္း၏ ဖိတ္ေခၚမႈ႔ေၾကာင့္ ဧည့္ခန္းေဆာင္ ဖ်ာေခ်ာထက္ ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့
"ျမကေလးေရ ...ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ေရႏြေးဗန္းနဲ႔ အခ်ိဳပြဲေလး ...အကိုႀကီးကို ယူခဲ့ေပးပါအံုးကြယ္"
သူႀကီးမင္းၪီးေက်ာ္ဇ၏ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳေခၚသံေၾကာင့္ ျမကေလးဆိုေသာ အမည္ရွင္သည္ အေနာက္ေဆာင္ျပတင္းတံခါးက ဓာတ္ရွင္မင္းသမီးင္းသမီးေလးမ်ားျဖစ္ေနမလား ဟူေသာ အေတြးမ်ိဳးႏွင့္ ေနညို လွမ္းၾကည့္မိ၏။
ခန္းစီးပုဝါစအလြင့္ .....ယြန္းဗန္းေလးကို ကိုင္ကာ ထြက္လာေသာ သူေယာင္မယ္ကို ျမင္လိုက္ရေသာ ေနညိုသည္ မ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ပင္ ေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ပါေတာ့၏။ ပဒုမၼာအပါးအစကို ကဇြန္းပြင့္သ႑ာန္လက္ႏွင့္ စူရတီလံုခ်ည္ေလးကို ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ဆင္ျမန္းထားေသာ ေက်းေတာသူအမ်ိဳးသမီးေၾကာင့္ အဝယ္ေတာ္ေနညို၏ ႏွလံုးသားသည္ ဆည္ေတာင္ရိုးရြာတြင္
က်ေျပာက္ခဲ့ရေလၿပီ။
ကႏ့္႔လန္႔ကာခ်ထားေသာ ခပ္မို႔မို႔မ်က္လႊာ ေသးေသးသြယ္သြယ္ႏွာတံလံုးလံုးေလး ေဆးမျခယ္ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ ပါးကြက္ညီညီလူးထားေသာ ပါးမို႔မို႔ေလး။ တပတ္လ်ိႈဆံထံုးေလးမွာ ပန္ထားေသာ ေတာပန္းဝါဝါ။
"အဟမ္ း...ဟမ္း ...ေနညို ျပဳတ္က်ကုန္ၿပီ ျပန္ေကာက္အံုး "
ေရႏြေးဗန္းလာခ်ေပးေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးကို စူးစူးစိုက္စိုက္ေငးၾကည့္ မွတ္တမ္းျပဳေနေသာ ေနညို ေဘးမွာ ခပ္ပံု႔ပံု႔ထိုင္ေနေသာ ၿမိဳ႔အုပ္မင္း၏ ေပါင္ကို တို႔ကာ သတိေပးခ်က္ေၾကာင့္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း သတိျပန္ဝင္လာကာ
YOU ARE READING
ရာဝဏလို ...လူ...
Romanceသုံးပွင့်ဆိုင်အချစ် ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ အဝယ်တော် မိန်းကလေးရယ် မြို့အုပ်မင်းရယ် ကျေးတောရွာက မိန်းကလေးတစ်ဉီးကြားက ဆွတ်ပျံ့ဖွယ်အချစ် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်။ သုံးပှငျ့ဆိုငျအခဈြ ဇာတျလမျးလေးပါ။ အဝယျတျော မိနျးကလေးရယျ မွို့အုပျမငျးရယျ ကြေးတောရှာက မိနျးကလေးတဈဦးကွားက ဆှတ...
