قصه كابر

( البارت الخامس )

#كــــابر 
( البارت الخامس )
رزان : طب ايه ؟ اكلمه ييجى معانا بكره وانتى تيجى ولا بردو مش عاوزه ؟
كابر : ( بتبصلها وبتفكر )
رزان : هاااا .. اتصل عليه ولا ايه ؟
كابر : اتصلى عليه وهاتيهولى انا اكلمه .. أشوف هيفتكر صوتى ولا هينساه هو كمان زى مانتى بتقولى
احمد : الو !
كابر : اححم ! الو
احمد : ايه ده !! الشمس طلعت اخيرا
كابر : ههههههه والله كنت عاوزه اجى معاكو بس كنت تعبانه شويه
احمد : الف سلامه عليك
كابر : كنت بكلمك بكره علشان أأكد عليك اننا رايحين بكره نعمل الدايفينج اللى رزان قالتلك عليه
احمد : ايه .. ( بقلق ) دايفينج ؟ اه .. امتى ؟
كابر : ( بكسره وحُزن ) بكره ان شاء الله .. بكره العصر كده .. ولا ده هيتعارض مع شغلك
احمد : هو هيتعارض مع شغلى للاسف .. بس مش مشكله .. ممكن بكره اقولهم انى تعبان ومش هقدر اجى
كابر : مافيش قلق يعنى على شغلتك هنا ولا ممكن يمشوك
احمد : هههههههههه لا مافيش قلق . هيخصموا اليوم بس من راتبي ...
كابر : وعلى ايه .. انت أولى بكل قرش
احمد : انى اخرج معاكو واشوفكوا . قصدى اشوف بنات قمرات كده ف ده هيعوض كتير من مجرد يوم يتخصم من راتبي
كابر : بتعرف تعوم بقا يا أحمد ولا مش هتنزل معانا
احمد : مش عارف ! بس يمكن اكون بعرف اعوم ههههههههه ع العموم هناك هنعرف انا بعرف اعوم واغطس ولا لا .. اصل من زمان منزلتش البحر
كابر : لا انت بتعرف كتييييييييييييييييييير تعوم وتغطس
احمد : ايش عرفك ؟
كابر : ( بتتخض وبتحس انها عكت الدنيا وبتبص ل رزان بقلق ) لا انا قصدى انك اكيد هتكون بتعرف تعوم وتغطس يعنى .. معقول فيه واحد اسكندرانى مابيعرف يعوم
احمد : ههههههههههه والله معاكى حق .. بس ازاى عرفتى انى اسكندرانى
كابر : شو يا احمد .. لك فيه ايه ؟ انت اللى قايلنا المره اللى فاتت وانت بتتعرف علينا ( نبضات قلبها بتزيد )
احمد : اه ... معلش اصل بنسي كتير معلش ع العموم استناكو فين بكره ..
...........
رزان : لك شو ! حاسه انه في شئ غامض مش عارفاه ...
كابر : شئ ايه اللى غامض ؟ 
رزان : حاسه كأنك عارفه احمد .. او كنتى تعرفيه . ؟
كابر : ليه بتقولى كده . ؟
رزان : ما بعرف ... تصرفاتك من ساعة ما جينا هنا غريبه .. وخصوصا من ساعة ما ألتقينا احمد ده ..؟ فيه حاجه بجد . ؟
كابر : لا والله .. بس بيشبهلى كتيييير بشخص كنت اعرفه
رزان : شخص مين ده . ؟
كابر : شخص بيشبه احمد ف الشكل والطباع بشكل غريب ..
رزان : وايه هى قصه الشخص اللى ظهر مره واحده .. احنا نعرف بعض سنين عمرك ما خبرتينى حاجه زى كده
كابر : شخص مصرى .. من حوالى كم سنه
كنت ف مصر .. رايحين نعمل اشعه وتحاليل على القلب .. قلبي
رزان : يا روووحى ... كملى .. فيه ايه . ؟
كابر : والدكاتره هناك قالولنا الأمل ضعيف .. إلا اذا حد يتبرع بقلبه بعد وفاته وده مش مُتاح حاليا لان مافيش حد هنا كده
فضلت اسبوع ف المشفى .. والدى كان خلاص ! فقد الامل ..
منين هنجيب واحد يتبرع بقلبه وقرب يموت ..
لغاية ما واحد عمل حادث هو وامه ودخلوا ع المشفى
الدكاتره قالوا ان الام حالتها صعبه وساعات وهتفارق الحياه
والابن كانت حالته سيئه . لان الخبطه على دماغه
بعد ما فاق كان فاقد ذاكرته بشكل جزئي
مش فاكر فيها غير امه والحادثه .. وقبل كده مش فاكر حاجه
لما الدكاتره قالوله انه خلاص مامتك ساعات وهتكون بين ايد ربنا .. فضل يبكى زى الاطفال
ساعتها انا روحت وقعدت جنبه
وحضنته ... طبعا من غير ما ابي يكون موجود
وفضلت اواسيه
رزان : كان عمره اد ايه ..؟
كابر : كنت انا 17 وهو 18 سنه
بعدين سالنى .. قالى انتى جايه هنا ليه ؟
قولتله جايه ادور على حد يتبرعلى بقلبه
قالى هتبرعلك بقلبي .. لانى مش عاوز اعيش بعد امى
ودخل ف حالة اعياء وهيستيريا
بعد كم ساعه فاق .. وبلغوه انه والدتك اتوفت ..
بكى زى الاطفال وقال لا ... امى ما بتموت الحين .. بخلى قلبها عايش
واتبرعلى بقلب والدته
وانا الحين عايشه بقلب والدته .. واللى كان من الاساس بده يتبرعلى بقلبه هو
رزان : ( بدموع ) يا الله !! مسكين ها الولد
كابر : ومن بعد ها الحادث .. هو عايش بنص ذاكره
مابيفتكر اشياء كتيره
وبيألف قصص كتيره من وحى خياله علشان يقدر يعيش ويتاقلم مع الناس
رزان : بس بس بيكفى ... الله يخربيت ها القصص .. اعصابى تعبت
كابر : ومن وقتنا واحنا محاوطين هالشخص بعنينا ..
ومش بس هيك ... زوجنّاه
رزان : يا الله !! زوجتوه مين . ؟
كابر : ابويا شافله بنت حلوه رقيقه عارفه ظروفه وبتستحمله وبتقدر انه مش هيفتكرها وهينساها كتير .. والاهم تكون عاشقاه وبتحبه
رزان : يا الله ... مين هى . ؟
.....
يتبع
#أحمد_سعد