het WK

07.

07.

Het was de dag van de wedstrijd. Een spannende dag voor iedereen die Nederland een warm hart toe droeg. Vandaag speelt het Nederlands elftal de finale tegen Argentinië. De wedstrijd word om vier uur, Nederlandse tijd gespeeld.

De wedstrijdspanning was goed aan te voelen in het hotel. Alle meegereisde familieleden, vrienden en fans waren erg onrustig. Niet op een verkeerde manier maar je kon duidelijk merken dat het de grote dag was. Anna hoopte dat Frenkie een beetje geslapen had. Zelf had ze heel slecht geslapen. Continu was ze wakker geschrokken met de gedachte dat ze de wedstrijd mistte.

'Hey! Mag ik bij je aan tafel komen zitten?' Lieke stond ineens voor Anna haar tafeltje. Na haar eerste ontmoeting met Lieke bleken de dames het goed met elkaar te kunnen vinden. Ze hadden gisteren samen heel de dag bij het zwembad gehangen en vandaag zouden ze samen naar het stadion reizen.

'Ja natuurlijk. Kom zitten.' Antwoordde Anna. Lieke ging tegenover Anna aan tafel zitten. 'Al zenuwen voor de wedstrijd?' Lieke legde haar handtas op tafel.

'Wel een beetje.' Bekende Anna. 'Ik ook hoor. Mat is ook zo nerveus! Ik hoop dat die een beetje rustiger word lopende de dag.' Vertelde Lieke. 'Ik hoop ook dat ze hun zenuwen onder bedwang kunnen houden. Als ze hun zenuwen niet kunnen bedwingen gaat het een lastige wedstrijd worden.' Zei Anna. 'Dat denk ik ook ja. Gelukkig begint de wedstrijd al over vier uur.'

Anna keek op haar horloge en ze zag dat het al tien voor één was. Over vier uur begon de wedstrijd. 'Ik dacht dat Qatar een leuk land was maar het valt echt vies tegen. Er zijn hier helemaal geen leuke winkels.' Klaagde Lieke. 'Dat valt inderdaad vies tegen.' Gniffelde Anna.

'Eigenlijk is het wel heel grappig hoe snel dingen kunnen veranderen. Een maand geleden wist ik nog helemaal niks van voetbal en nu zit ik in Qatar om Frenkie aan te moedigen bij de belangrijkste wedstrijd in zijn carrière.'

'Hebben jij en Frenk nu al officieel een relatie?' Vroeg Lieke nieuwsgierig. 'Relatie? We kunnen het goed met elkaar vinden maar we kennen elkaar pas twee maanden.' Anna voelde haar wangen rood kleuren. 'Oh kom op Anna. Iedereen ziet dat jullie gek op elkaar zijn.'

Anna bloosde. 'Heb je Frenkie zijn ouders al ontmoet?' Vroeg Lieke. 'Nee, nog niet.' Antwoordde Anna hoofdschuddend. 'Ze zijn wel aanwezig vandaag bij de wedstrijd.' Wist Lieke te vertellen. 'Ik weet het. Frenkie wilt ze na de wedstrijd aan me voorstellen.'

'Klinkt serieus.' Glimlachte Lieke. 'Ik weet het. Misschien is het toch serieuzer dan ik dacht.' Antwoordde Anna. 'Daar lijkt het wel op ja. Nou ja het komt vast wel goed. Frenkie zijn ouders zijn heel aardig.' Stelde Lieke haar gerust. 'Heb je ze ontmoet?' Vroeg Anna. Lieke knikte. 'Ze stonden een keer met Mat zijn ouders te kletsen terwijl ik erbij stond.'

De uren kropen langzaam voorbij en eindelijk was het zover. De wedstrijd ging beginnen! Frenkie stond zoals vanzelfsprekend in de basis op het middenveld. Het stadion schudde op en neer. De sfeer in het stadion was geweldig. Er waren duizenden supporters aanwezig bij deze belangrijke wedstrijd. Er waren ook een heleboel Nederlanders aanwezig.

De spelers liepen het veld op en als eerste begonnen ze met de volksliederen. Anna kreeg kippenvel van het volkslied. Het was een prachtig moment. Elke Nederlander zong uit volle borst mee.

De wedstrijd begon en de eerste tien minuten speelden Nederland erg slecht. Ze verloren constant de bal en ze oogden erg zenuwachtig. Dat was natuurlijk logisch maar ze moesten wel beter gaan spelen want in de negende minuut kwam Argentinië op een 0-1 voorsprong dankzij de oud-Ajacied Nico Tagliafico. Alles en iedereen die voor de Argentijnen waren werden gek. Snel viste Jasper Cillessen de bal het doel en hij schoot hem richting de middenstip.

Na het tegendoelpunt begon Nederland wat beter te spelen. Via de linkerkant van het veld creëerden ze wat kansen. Memphis schoot een keer op de paal en van Dijk kopte de bal naast. Helaas zat het geluk niet aan hun zijde en gingen ze met een achterstand de kleedkamer in.

De tweede helft begon Nederland beter. Ze speelden beter samen en in de zesenvijftigste minuut viel de gelijkmaker dankzij Steven Bergwijn. Het oranje legioen werd wakker en er ontstond meer hoop. Argentinië begon slapper te spelen en Nederland drukte door.

De wedstrijd bleef spannend tot het einde maar Nederland wist het over de streep te trekken. In de zeventigste minuut scoorde Davy Klaassen en dat was genoeg voor de overwinning.

De scheidsrechter blies op het fluitje en het feest barstte los. Nederland had het WK 2022 gewonnen! Heel het stadion was door de dolle heen. Wisselspelers renden het veld op, Louis van Gaal vloog zijn stafleden om de nek en supporters knuffelden elkaar. Niemand kon het geloven. Na zilver in 2010, na brons in 2014, na jaren slecht voetbal had Nederland het voor elkaar. Ze hadden goud gewonnen..