08.

362 13 0
                                    

08.

'Je hebt gewonnen!' Blij viel Anna Frenkie om de hals. 'We hebben gewonnen! Nederland heeft gewonnen.' Riep Frenkie blij. Hij had een lach van oor tot oor op zijn gezicht. 'Je hebt het fantastisch gedaan.' Complimenteerde Anna hem. 'Komt omdat ik wist dat jij keek.'

'Slijmbal.' Anna lachte. Frenkie gniffelde en hij keek naar de gouden plak die om zijn nek hing. 'Je hebt het echt verdiend.' Zei Anna. 'Thanks. Het zal nog wel even duren voordat het besef er komt.' Antwoordde Frenkie. Anna knikte. Ze kon zich goed voorstellen dat Frenkie de afgelopen weken erg in een bubbel had geleefd en het nog niet door hem was doorgedrongen.

'Ik ga maar eens douchen. Zie ik je straks in het hotel?' Vragend keek hij het meisje aan. Anna knikte. 'Is daar het feest?' Vroeg ze. 'Reken maar.' Er ontstond een grote grijns op zijn gezicht. Na al dat harde werken de afgelopen weken had hij wel zin in een feestje. En in een biertje.

'Tot straks.' Frenkie gaf haar een kus op haar wang en hij haastte zich richting de kleedkamer. Anna draaide zich om en ze zag Lieke lachend naar haar kijken. 'Wat?'

'Niks. Jullie zijn gewoon zo schattig samen.' Glimlachte Lieke. Anna gniffelde. 'Hou op hoor.' Lieke maakte heel duidelijk wat ze van het stel vond elke keer wanneer ze de kans kreeg. Anna moest er wel om lachen. Ze wist niet zo goed wat ze van haar en Frenkie moest denken. Waren ze nu aan het daten? Ze was wel voor hem naar Qatar afgereisd. Dat zou ze niet voor iedereen doen.

*

Het was twee uur later en Anna kwam aan in het hotel. Het Nederlands elftal had een hele ruimte gehuurd waar ze met z'n allen een feestje gingen bouwen. Het was een gesloten feest. Alleen mensen die op de gastenlijst stonden waren welkom.

Anna liep naar de ingang en tot haar grote opluchting stond ze op de gastenlijst. Daar zou Frenkie wel voor gezorgd hebben. Anna liep de ruimte binnen en meteen rook ze de alcohol geur. Anna liep de ruimte in en zoekend keek ze om haar heen of ze Frenkie ergens zag lopen.

Uiteindelijk vond ze hem bij de bar. 'Hey Frenk.' Ze ging naast de jongen op een kruk zitten. 'Hey An. Je bent er.' Blij omhelsde hij haar. 'Klaar om mijn ouders te ontmoeten?' Vragend keek Frenkie het meisje aan. 'Wat? Nu? Ik weet het niet hoor Frenk.' Aarzelend keek Anna om haar heen. 'Wat weet je niet?'

'Of het wel handig is om je ouders te ontmoeten. Betekent dat dat we officieel aan het daten zijn?' Vragend keek ze hem aan. Frenkie zijn wangen werden rood. 'Alleen als jij dat wil. Ik kan me voorstellen dat je dit leven niet wilt. Het is niet makkelijk om een profvoetballer te zijn en het is al helemaal niet gemakkelijk om 'het vriendinnetje van' te zijn.'

'Frenkie, het maakt me niet uit dat je een profvoetballer bent. Ik wil je beter leren kennen. Ik vind je leuk.' Zei Anna. 'Echt?' Frenkie had dit antwoord niet verwacht. Hij had verwacht dat Anna niks met hem te maken wou hebben. 'Echt waar. Waarom denk je dat ik helemaal afreis naar Qatar? Ik kom hier niet voor iedereen naar toe.'

Frenkie lachte bescheiden. 'Ik ben blij dat je er bent.' Zijn wangen werden rood. 'Ik ook. Ik had dit voor geen goud willen missen. Nederland word niet elke dag wereldkampioen.'

Het werd een lange nacht. Er werd gezongen, gedanst en gefeest. Iedereen was blij en vierde de overwinning. Ondertussen werd er contact opgenomen met Nederland voor een officiële huldiging door de Amsterdamse grachten en rinkelden de telefoontjes van zaakwaarnemers.

Anna ontmoette Frenkie zijn ouders en ze waren ontzettend aardig tegen haar. Anna kletste een tijdje met de moeder van Frenkie en daarna zocht ze Lieke op. Het werd een lange nacht en tegen zonsopgang aan wandelden Frenkie en Anna samen naar Frenkie zijn hotelkamer.

'Nogmaals sorry dat ik je niet eerder vertelde dat ik voetbalde.' Zei Frenkie. Hij stopte voor zijn hotelkamer. 'Het is oké. Ik snap ook niet dat ik je niet herkend heb.' Antwoordde Anna. Frenkie gniffelde. 'Ik ben echt heel blij dat je naar Qatar bent gekomen. Ik weet dat we elkaar pas net kennen maar ik denk dat dit het begin kan zijn van iets heel moois.' Hij streelde met zijn vinger over Anna haar wang en Anna voelde een bom van vlinders door haar buik gaan. Dit was het begin van een heel mooi avontuur..

het WKWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu