het WK

05.

05.

Het was een aantal dagen later en Anna had zich de afgelopen dagen goed in Frenkie zijn werk verdiept. Ze had talloze filmpjes gekeken op YouTube. Niet alleen voetbalfilmpjes maar ook interviews, vlogs, spelletjes. Letterlijk alles wat er te vinden was. Ze snapte wel dat iedereen zo fan was van Frenkie. Zelf werd ze met de dag ook steeds groter fan.

De deurbel ging. Anna liep naar de gang en ze keek via een cameraatje wie er beneden voor de deur stond. Het was een bezorger. In zijn handen had hij een enorme bos bloemen. Anna drukte op een knopje en de deuren beneden gingen open. De bezorger liep door. De buurvrouw had vast weer bloemen gekregen van iemand. Dat was wel vaker en als ze dan niet thuis was werd het bezorgd bij Anna met de vraag of zij ze aan de buurvrouw wou geven.

Anna liep alvast naar de deur en de bezorger kwam al aangelopen. 'Hallo. Kijk eens aan.' De bezorger drukte een boeket rozen in Anna haar handen. 'Voor mij?' Anna keek naar de bos rozen die in haar handen waren gedrukt. 'Jij woont op nummer 107 toch?' Vroeg de bezorger voor de zekerheid. Anna knikte. 'Dan zijn ze voor jou. Het is niet van mij hoor. Ik weet niet wie de afzender is.' Zei de bezorger snel toen hij Anna verbaast zag kijken. Anna lachte. 'In ieder geval bedankt.' Anna sloot de voordeur en ze keek of ze een afzender kon vinden. Uiteindelijk vond ze een kaartje tussen de rozen.

Het spijt me. Hoop je snel weer te zien. Liefs F

'Awh.' Anna smolt. Dit was zo lief. Ze maakte een foto van de rozen en het kaartje en ze stuurde het naar Lily. Nog geen minuut later kreeg ze een berichtje terug van Lily met twee hartjesogen.

Anna stuurde Frenkie een berichtje en ze bedankte hem voor de rozen. Meteen kreeg ze een berichtje terug van Frenkie met de vraag of ze kon videobellen. Snel keek Anna in de spiegel of haar haar nog goed zat en daarna videobelde ze de blonde voetballer.

'Hey!' Frenkie verscheen in beeld en Anna was blij om Frenkie even te kunnen zien. 'Hey, hoe is het in Nederland?' Vroeg Frenkie belangstellend. 'Wel prima. Hoe is het in Qatar?' Vroeg Anna nieuwsgierig. Nederland had de tweede groepswedstrijd ook gewonnen en ze konden zich nu gaan opmaken voor de laatste wedstrijd tegen Qatar. Dat ging een spannende wedstrijd worden.

'Ja ook wel prima. Het is hier warm.' Vertelde Frenkie. 'Jaloers. Het is hier vijf graden.' Klaagde Anna. Frenkie gniffelde. 'Ik wou dat hier vijf graden was. Het is nu dertig graden.'

'Vergeet je je niet in te smeren? Straks verbrand je nog.' Zei Anna. Frenkie grinnikte. 'Maak je geen zorgen. De staf komt continu langs met zonnebrand. Ze letten goed op.' Zei hij. 'Gelukkig maar. Heb je al weer zin in de volgende wedstrijd?' Vroeg Anna.

Frenkie knikte. 'Als we winnen gaan we sowieso door naar de achtste finale. Dat zou toch wel erg lekker zijn.' Anna had geen idee wat ze achtste finale was dus ze knikte maar.

'O ja. Ik belde je om je te bedanken voor de bos rozen. Dat had je niet hoeven te sturen.' Dankbaar keek ze hem aan. 'Geen probleem. Het is maar een kleine moeite.' Wuifde Frenkie weg. 'Alsnog. Ik vind het echt heel lief van je. Dankjewel.'

'Eh Anna. Ik had nog een vraagje.' Begon Frenkie. 'En dat is?' Nieuwsgierig keek ze Frenkie aan. 'Mochten we de finale halen kom je dan kijken?' Vroeg hij voorzichtig. 'Kijken? In Qatar?' Anna schrok zich een ongeluk. Frenkie knikte. 'Ik weet dat het niet het meest ideale land is maar ik zou het leuk vinden als je komt.'

'Dan moeten jullie eerst maar eens de finale zien te halen.' Merkte Anna op. 'Dus als we de finale halen kom je?' Vroeg Frenkie. Anna dacht na. 'Je weet hoeveel arbeiders er zijn gestorven om dat stadion te bouwen he?'

'Dat weet ik en ik vind dat ook echt heel rot maar ik zal er toch moeten spelen.' Antwoordde Frenkie. Anna knikte begrijpend. Ze begreep zijn punt maar ze vond het echt niet kunnen wat er in aanloop voor het WK allemaal gebeurd in Qatar.

'Ik snap het ook als je niet wilt hoor.' Zei Frenkie snel toen hij zag dat Anna aarzelde. 'Ik wil wel maar een vliegticket kost hartstikke veel geld.' Antwoordde Anna. 'Daar hoef je je geen zorgen over te maken. Dat regel ik wel.' Zei Frenkie. 'Maar Frenk..' Anna wou er tegen in gaan en zeggen dat hij het niet voor hoefde te betalen maar Frenkie wou het niet horen. Hij regelde het vliegticket. Het enigste wat die nog moest doen was de finale zien te behalen met zijn team..