O kadar özledim ki. Eski beni. Herşeye mutlulukla bakan gözlerinden, ışık saçan, neşesi eksik olmayan, çevresinde hep sevdikleri olan. Şimdi eski halimden eser yok. Gözlerim yaşlarla,odam izmaritlerle,bileklerim kesiklerle,çevrem kimsesizler mezarlığı ile doldu. O kadar değiştim ki şu kısa zamanda. Sahi ne yaptım kendime. Gözlerimin içindeki idam sehpası nasıl devrildi birdenbire böyle. Hiç mi acımadın kendine be güzel kızım. Yaralarına neden hep tuz bastın? Kendini kollamadın. Kötü,yalancı insanlardan. Her kötülüğü yaşadın. Başına gelmeyen kalmadı. Ölümler ayrılıklar gördün. Neden hala bu özlem geçmişe. Biliyorsun özlemler üzer sadece. Eskiye dönemezsin. Bir derede iki kere yıkanamazsın. Değiştin artık. Kalbin mezarlıklarla dolu. Yapma kendine bunu. Kesme bileklerini,içme de sigarayı. Acını dindirecek başka şeyler bul. Özleme unut. Sen busun artık. Yalnız ve bitmiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmarit Dolusu Yazılar
Non-Fictionbelki size bir sigara yaktıracak,belki kalbinizdeki yaraları deşecek,belki de bir damla gözyaşına sebep olacak yazılar..
