Bilmiyorum ne vardı ellerinde,gözlerinde,saçlarında, gülüşünde,kokusunda ve daha sayamayacağım bir çok yerinde. Öyle güzeldi ki. Öylesine masum,öylesine temiz. Parmak uçlarımı öperdi. Sanki dokunduğum her şey güzelleşecek gibi hissederdim o öpünce. Kalbimde kelebekler uçar,her hatırladığımda yüzümde gülümseme olurdu. Kalbimden neşeyi ve huzuru eksik göremezdiniz o yanımdayken. Onu düşünmek bile dünyanın en güzel şeyiydi. Bir insandan ne kadar güzel olunursa o kadar güzeldi. Tatlıydı,sevecendi,hayvanları severdi,saygılıydı. Nitelikli insanda ne varsa onda vardı. Ayırmazdı gözlerini benden. Sözlerini özenle seçerdi. Kalbi gibi yüzü de temizdi. Nasıl yapmıştı bilmiyorum ama aşık etmişti kendine ilk günden. Öyle güzel gözleri vardı ki bakmaya doyamazdım. Başkası görse sıradan göz derdi belki ama benim için dünya bir çift gözden ibaretti. Eğer ölürsem isteğim onun gözlerine gömülmekti. Daha iyi bir cennet düşünülemezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmarit Dolusu Yazılar
Non-Fictionbelki size bir sigara yaktıracak,belki kalbinizdeki yaraları deşecek,belki de bir damla gözyaşına sebep olacak yazılar..
