Neler atlattım şu küçük yaşımda. Ne ölümler ne ayrılıklar gördüm de hiçbirisi canımı böyle yakmadı. Hiçbirisi beni acıdan geceleri uykumdan uyandırıp hıçkıra hıçkıra ağlatmadı. Ne yaptın bana da yapayalnız kaldı kalbim,evim hislerim.Bu kadar kalabalığın içinde hiç böylesine yalnız kalmadım. Herşey aynı halen hayatımda. Ben,duygularım,arkadaşlarım,sevdiğim şeyler,sevmediğim şeyler,kedileri hala çok seviyorum köpeklerden halen korkuyorum mesela. Ama eski gülümsememden eser yok şimdi. Gözlerimdeki ışık da yok eskisi gibi. Herşey geçer derler. Her acı geçer. Zamanla geçer. Aşka inanırım. Sevmeye,sevilmeye bile. Bu da gelir geçer. Yeniden yeşerir umutlarım. Her hikaye aynı başlar ve aynı biter. Gönül aşka düşünce mutsuzluğu da yanında getirir. Her hikaye yalnızlık ve acıyla biter. Ve her dilde aynı kelime. Geçer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmarit Dolusu Yazılar
Non-Fictionbelki size bir sigara yaktıracak,belki kalbinizdeki yaraları deşecek,belki de bir damla gözyaşına sebep olacak yazılar..
