Uçsuz bucaksız o gözleri.
Ben bu güne dek nasıl yaşamışım böyle ruhsuz kalabilmeyi.
Ruhumu yerinden eden adam .
O gözlerden kurtar beni.
o gözler insanın içine işleyen bir deniz.
Denizin dibi çok karanlık gözleri bir o kadar da ışıltılı.
Gözlerinde kaybolmak isterdim.kimse bulmasın birdaha beni.ve hep orda kalmak isterdim sonsuzluğu orda yaşamak. Hep izlemek isterdim onu . Dünyada son bir kez bilee onun yanında onun gözlerine bakarak yaşamak isterdim.
Ne de çok şeymiş bu istediklerim.
Yanlızca birini bu denli istemek .
uçup gidiyor her şey ama o gözleri kenetlenmiş ruhuma.
Ne de yakıyor canımı o kadar güzel olan o gözler.
Yaşamak zaten o gözlerde güzel.ne de mahsum o gözler. Yaşarken bir o kadar da yaşayamamak...
Rabbim sana sığınırım senden sonra birini bu denli sevmek ne kadar da korkutucu...
Yaratılışı senden olan o gözler neden bu kadar işliyor ruhuma.
Onu böyle güzel yaratan Rabbim kim bilir ne kadar da ötedir.
Korkutucu hayatın gerçekleri bunlar.
Aklımı başımdan alan sen.
Kurtar kendinden beni yada yaşat bizi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Kalp İki Kişiyi Taşır Mı?
Fiksi Umum"Açtım müziğimi, taktım kulaklıkğımı ,topaldım uzun saçlarımı ve çıktım evden dışarıya... Yağan yağmurun altında ruhumun bedenimden süzülen bir kuş gibi uçup gittiğine şahit oldum o gün. Ruhum geri dönecek miydi bana? Yoksa birdaha geri dönmemek iç...
