Araw ng Sabado, naisipan kong mag morning jog dahil pakiramdam ko bumigat ang katawan ko. I'm maintaing my figure pa naman 'cause I will be having my shot this Sunday.
Inikot ko ang buong village. Malaki ang ngiti ko nang makita si Jed na nag jojog rin kaya naman tinawag ko siya. And he's reaction brought a heavy impact to my system.
Wala siyang reaksyon na nakatingin sa akin. Ang dating masigla niyang mga mata at malalaking ngiti ay hindi ko nasilayan.
"Kyana? Kumusta?" Aniya sa malamig na tono.
Hindi agad ako nakasagot.
Why he's acting like this way? Or I maybe overthinking?
"Hi Jed" mahina ang boses na sagot ko.
"May kailangan ka?" Aniya na para bang malaking perwisyo na nagkita kami.
Umiling ako. Tumango siya at dinaanan ako.
Bakit siya nanlamig bigla?
Hindi ako nakatiis at agad siyang hinabol. Hinuli ko ang matigas niyang braso kaya naman napahinto siya.
"What now Kyana?" Aniya sa naiiritang tono.
"Why are not texting me? You're not even replying to my messages and chats Jed. I'm worried" basag ang boses na sabi ko.
"Bakit? Kailangan pa ba? 'Diba kayo na nga ni Luke? Hindi mo na ako kailangan" aniya at tatalikuran na sana ako nang hawakan ko siyang muli.
"I guess you're jealous. Everything is just a play Jed. I really don't like Luke. Come on talk to me" banayad na sabi ko.
"Are you telling the truth?" Aniya sa maliit na boses.
Medyo kumalma na siya. Hinaplos ko ang braso niya.
"You're already aware how much Iloveyou right? Luke is nothing Jed" Sabi ko habang nakangiti.
Ngumiti siya at niyakap ako maya-maya lang ay bumitaw.
Masama niya akong tinignan. Nagpout naman ako kaya nag-iwas siya nang tingin.
"Bakit kailangan mo siyang paglaruan?" Tanong niya sa maliit na boses.
And I explained him everything.
After that, he hugged and kissed me on my forehead.
Nag-aya siya na magkape and who I am to refuse?
Later on his Mom called him kaya naman nagpaalam na siya. The moment I turned my back, I was fascinated my Luke's presence.
He's smiling like an idiot but what caught my attention is the tear that want to escape from his beautiful eyes.
"Kanina ka pa?" Gulat kong tanong.
Nag-aalala kung may narinig ba siya.
Hindi agad siya nakasagot, nanatili lamang na nakangiti.
"I'm asking you!" Nilakihan ko siya ng mata.
"Hindi ah, bago lang!" Sagot niya, hindi makatingin sa'kin.
Tinitigan ko siya kaya naman panay ang iwas niya nang tingin.
"You're an eves dropper! Kalalaking tao" Sambit ko at inirapan siya.
"Wala nga akong narinig. Maiba nga tayo, hindi ka pa kumakain eh, Pretty Babe mag-agahan na tayo" Aniya at hihilahin na sana ako nang bawiin ko ang kamay ko sa kaniya.
"Ano bang ginagawa mo dito?" Iritado kong tanong.
"Alas 9 na nang umaga. Nagpunta ako sa inyo dahil magda-date sana tayo but you're not there. You're helpers told me that you go out for a jog" kalmado niyang sagot.
"Kumain na ako" Sabi ko at nag-jog palayo sa kaniya.
"Dala ko motor ko. Sakay ka na dahil masakit na sa balat ang sikat ng araw" Sigaw niya dahil malayo na ako sa kaniya.
Pero hindi ko siya pinansin. Maya-maya ay may narinig akong motor na nakasunod sa'kin. Hindi na ako nagulat dahil alam kong si Luke.
"Hintayin kita. Dalian mog makapagbihis" Nakangiti sabi niya.
Inirapan ko nalang siya at hindi na pinansin.
Ang aga naman yata niyang mag-aya ng date? Grrrr
Pinasok mo 'to Kyana kaya hindi ka pwedeng umatras.
Panay ang reklamo ko dahil sa iilang dahon na dumikit sa suot kong yellow dress. Dinala kasi ako ni Luke sa Flower Garden nila.
May iba't-ibang kulay ng bulaklak, iba-ibang klase, may maliit, malaki mayroon din manipis at makapal ang tangkay.
"Sabi ni Dad, si Mommy ang nakaisip na gumawa ng ganito. Mahilig kasi si Mommy sa bulaklak" Sabi ni Luke habang nakangiti.
Naglakad siya papunta sa tumpok ng mga fleurdeliz at kumuha ng isa na color white.
Hindi na ako umalma nang ilagay niya ito sa tainga ko.
Ngumiti siya habang pinagmamasdan ako.
"Mababaliw yata ako kung mawawala ka Kyana" Aniya sa gamit ang malambing na boses.
Bawat salita na lumalabas sa bibig niya ay pinapainit niyon ang puso ko.
"Alam mo ba na kabilang sa family ng mga lilies ang fleurdeliz? Fleurdeliz symbolizes purity.". Sambit ni Luke. Inayos niya ang iilang hibla na sa noo ko papunta sa'king tainga.
"Bakit mo ba ako nagustuhan Luke? Ilang buwan mo pa lang akong nakikilala pero bakit pakiramdam ko sobrang nababaliw ka na sa'kin?" Tanong ko sa kaniya.
Lumakas ang hangin at nilipad niyon ang iilang hibla ng buhok ni Luke na nasa kaniyang noo. Inayos niya iyon at nang muling tumingin sa'kin, ay kakaibang kislap ang aking nakita. Animo'y dyamante sa ganda ang mala pusa niyang mga mata.
"I don't like you Kyana" aniya habang nakangiti.
Tumaas ang kilay ko at gusto kong manuntok dahil napahiya ako.
Sasagot na sana ako nang magsalita siya.
"Because I love you" aniya sa mahinang boses.
Hindi ko maipaliwanag nang maramdamang uminit ang mukha ko sa aking narinig.
"...nagustuhan kita sa kung ano ka. Kasi sa bawat araw na lumilipas ay mas lalo akong nahuhulog Kyana, mas lalo akong nalulunod. Iyong pagkahulog na hindi ko na hihilinging maiangat pa, iyong pagkalunod na hindi ko na hihilinging makaahon pa. Kahit na ipagtabuyan mo ako, kahit ilang beses mong ipinapamukha sa'kin na hinding-hindi mo ako magugustuhan, Maghihintay ako Kyana, maghihintay parin" Huminto siya at inilapit ang mukha niya sa'kin.
Hindi ko maramdaman ang sarili ko. Wala akong ginawang pagkilos. Nakatitig lang ako sa kaniya at inaabangan ang bawat salitang lalabas sa kaniyang magandang uri ng mga labi.
Napakasarap sa pakiramdam.
"Maghihintay ako Kyana, hanggang sa dumating ang araw na masusuklian mo ang nararamdaman ko para sa'yo." dagdag niya.
Napapikit ako nang maramdaman ang mainit niyang labi na dumampi sa noo ko.
Pinainit no'n ang sulok ng mga mata ko kasabay no'n ang pagwawala ng puso na para bang nais nitong tumalon.
Naramdaman ko na rin ito kay Jed noon.
BINABASA MO ANG
His Heart Abandoned Me (COMPLETED)
Teen Fiction[ UNEDITED VERSION ] He always stands by my side, and I feel safe when he is there. All I want to do is lay down and go to sleep because his smiles make me feel better and his voice is like music to my ears. I can't run away from him because his eye...