"Bak Sima." Diye fısıldadım usulca. "Kalbin buz tutsa da yanıyorsun işte."
***
Sima hayatından vazgeçtiği noktaya geldiğinde yaslanacak kimsesi kalmamıştı. Kalbinden geçen hisleri, kimsenin duymadığı sesi ve geceleri okuduğu hikayelerinden başka on...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir aydır asla iyileşemesem de bölümü tamamladım ve bol bol yorum ve vote bekliyorum🥲 İmdat.
Keyifli okumalar. Sevgiyle kalın -Büşra
5
Banyodaki buğulu camdan yansımama bakarken içeriyi dolduran sis, zihnimin de içine sinmişti sanki. Her şey bulanıktı. Karmakarışıklığın farklı bir haliydi bu.
Öfke, nefret, sevgi ya da aşk gibi baskın duygular, sarsardı insanı ve yüreğini sarmalardı ya da kanatırdı belki ancak ne olduğunu bilmediğiniz hisler, boğardı sizi usul usul ve nefesiniz kesilirken anlamazdınız can verdiğinizi. Gözlerinizi yumardınız ya da açardınız, gülümserdiniz ya da asardınız suratınızı, ağlardınız halinize ya da gülerdiniz kahkahalarla her şeye. Yüreğinizde bir şeyler hareket eder, siz ismini koyamazdınız. Ne hissettiğinizi bilmezken her şey gri rengine bulanır ve bir şeylere anlam yüklensin isterdiniz. Dünya biraz olsun renklensin ve siz, hakkıyla nefes alıp verebilin. Yaşadığınızı bilin ve bunun ötesinde hissedin. Tehlikeliydi belirsizlik, çünkü ne olduğunu bildiğiniz şeyin size verdiği zararı da ölçebilirdiniz ancak bilinmedik duyguların kalbinizi ne zaman durdurabileceğini hesaplayamazdınız.
Bildiğim dünyada geçirdiğim zaman, baştan sona olmasa da çoğunlukla griydi benim için. Annemin küçükken saçlarımı taradığı ve sevgiyle kafamı bağrına doğru bastırdığı zamanların ışıl ışıl olduğunu anımsayabiliyordum. Bir kadında görebileceğim en yumuşak bakışlarla göz kapaklarımın üstünden öper, öyle bir üstüme titrerdi ki içim sarsılırdı. Küçük evimizde, en sevdiğim tarhana çorbasından yapar, hasta olduğum zamanlarda hayal meyal hatırlayabilsem de başıma oturur ve gece boyunca sağlığıma kavuşabilmem için dualar ederdi. Ateş başıma vurmuşken güçlükle aralardım gözlerimi ancak bilirdim sevilebileceğim en güzel şekilde sevildiğimi.
