"Abi!"
Acil yazan kapıdan koşarak gelen çocuğun sesiydi bu. Abisinin yanına geldiğinde gözleri dolu doluydu. Göğüs kafesi hızlıca inip kalkıyordu. Abisi yüzüne bakamadı çocuğun. "Emre," diyebildi. Çocuk yaşlı gözlerindeki meraklı bakışlarını onlara doğru gelen doktora çevirdi. Doktor yavaşça maskesini indirdi. Tek bir cümle çıktı ağzından. Tek bir cümle.
"Başınız sağolsun."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ağlama||mentor kurgusu
Fanfiction"Ağlama," dedi abisi. Belki de son kez ağladı , Annesi için. (ship kitabı değildir.)
