ağlama||mentor kurgusu

📎

Aynı gün, 4 yıl sonra yine mezarın başındaydı. Elinde tek bir gül vardı. Gülü toprağın üstüne bıraktıktan sonra usulca fısıldadı.
"Doğum günün kutlu olsun anne."
Arkasından abisi yavaşça yaklaştı.
"Ağlama," dedi abisi. Belki de son kez , gökle birlikte ağladı, annesi için.