KATİLİM

EVLENELİM

Telefonu kapatalı iki gün geçmişti düşünmekten deliricektim artık
Bir kaç saat işi olduğunu söylemişti ne olduğunu sormaya cesaret edememistim iki gündür telefon basında bekliyordum yataktan kalkıp aşağaya inmeye karar verdim kapıdan çıktığımda sesler geliyor u merdivenlerin basında sesleri dinledim şerifin sesine benziyordu odaya girip telefonu komple kapattım şerife yakalamak istemiyordum aşağıya indim şerif ve iki polis memuru ve mark oturuyorlardı ellerimi polarin cebine sokup tam karşı koltuğa oturdum

... Hoş geldiniz şerif bi gelişme varmı?

... Hoş bulduk zeynep hanım şimdilik bir gelişme yok olmasını beklemiyoruz zaten

...Neden?
Yaşıyorum üstelik korunaklı bir evdeyim şimdiye ortaya çıkması gerekmiyormuydu?

...Seri katiller dikkatli ve zeki davranırlar onun peşinde olduğumuzu biliyor plan yapmadan ortaya çıkmaz

...Anladim kusura bakmayın lütfen bu işin çabuk bitmesini istiyorum en yakın zamanda türkiyeye ailemin dönmek istiyorum

...Sizi anlıyorum sadece biraz daha beklemeliyiz

Peki diyerek kafa salladım şerif ayaklandiginda herkes ayaklandı kapıdan çıktıklarında derin bir nefes alıp koltuğa oturdum şerif bu işten vazgeçecek gibi durmuyordu nasıl olucak nasıl kavusucaz diye düşünürken mark girdi kapıdan karşımdaki koltuğa oturduğunda

..iki gün oldu mark iki gün
hala aramadı?

...Önemli işi var yenge
biliyorum ben
çok az kaldı sabır biraz daha

...Mark şerif bu işin peşini birakicak gibi durmuyor

... 7 yıldır aynı adamın peşinde yenge içeri tıkmadan rahat etmiycek

...Onun yakalanmasını istemiyorum mark ben onu kaybetmek istemiyorum

Gözlerim dolarken gülümseyerek sordum

...Ne ironi değilmi ?
arkadaşlarımı kaçıran öldüren bir katile aşık oldum ondan nefret edip yakalanmasını istemem gerekirken ona aşık oldum
ondan uzaktayım acı çekiyorum kaybetmekten korkuyorum

... Aşk hiç bir zaman akıl işi olmadi zeynep ben ne zaman sorgulamayı bıraktım biliyormusun ?

...Ne zaman?

... seni orda bırakmış sanırım abim kapıma geldiğinde perişandı zeynep
Ben onu hiç bir zaman böyle görmedim
her durumda aklını zekasını kullanan abim gitmişti
yerine sevdiği kadını kaybetme korkusu yüzünden gözü dönmüş bir adam olarak geldiğinde sorgulamayı bıraktım

...Hiç pişman olmadım biliyormusun mark onun elinden ölümü bile kabullendim ben
sadece beni sevmeme ihtimali perişan etti beni

...Ama seviyor bana seni anlattı bütün gece inanamadım biliyormusun
senin açıkçası onu ele vereceğini düşünmüştüm oysa emindi benim kadınım yapmaz dedi durdu
Başta aşktan gözü kör olmuş dedim

Ama sen beni herşeyden çok şaşırttın şerifin yanındaki o halin hala inanamıyorum duvar gibiydi suratın hiç bir mimik işareti bile yoktu sende

...Çünkü onun beni sevmediğini düşünüyordum beni öldüremediği için pişman olduğunu sandım ona söz verdim beni gelip öldürmeni bekleyecegim diye

...Onu nasıl kendine aşık ettin bilmiyorum ama iyiki yaptın zeynep

...Neden ?

Gözleri doldu mark 'ın bir an pişman oldum sorduğumdan

...Annem öldüğünden beri ben abimi kaybettim zeynep hiç bir şeyden zevk almayan dünyadan kopmuş kendine bir dünya kurmuş o dünyada kendince tutamaç bulmuştu