İNTİKAM |SÜSÖM|

13.BÖLÜM

ÖMER'İN ANLATIMIYLA
Uyandım ama Süsen yanımda yoktu. İlk başta korksamda sonra bir yere gitmiştir diye düşündüm ama Süsen uyandığında anlardım yani her zaman anlıyordum. Bu sefer niye öyle oldu diye düşünmeden edemedim.Ailemden sonra sevdiğim kadını kaybetmek istemiyordum. Bu korkum elimde değildi. Biraz telefona baktım. Sonra elimi yüzümü yıkamak için banyoya girdim o sırada bir çığlık sesi koptu. Asiye'nin sesiydi. Ama niye bağırmıştı. Bunun üzerine aşağı indim. Asiye'nin yanına gittim ama keşke gitmeseymişim gördüğüm şey canımı yakmıştı olmazdı olamazdı bu sefer aynısı olmayacaktı ne ben bunu kaldırırdım ne onun yokluğu dolardı. Süsen kanlar içinde yerde yatıyordu. Korkuyordum hemde çok dona kalmıştım. Ne bir tepki veriyordum ne bağırışları umursuyordum. Bir süre sonra ambulans gelmişti. Alıp götürdüler bense izledim birinin beni sarsmasıyla hemen arabanın anahtarını aldım ardından hızlıca arabaya binip peşlerinden gittim. Hastaneye varmıştım hatta aradan baya zaman geçmişti ama birden birşey oldu içeri hızlı bir şekilde hemşireler girip çıkmaya başladı. Bu telaşlanmam gerektiğini mi anlatıyordu? Ardından doktor çıktı.
-Süsen Kılıç'ın yakınları
-Bbiziz ben sevgilisiyim
-Bakın beyefendi biz elimizden geleni yaptık ama kurtaramadık...
Bir hışımla doktorun yakasına yapıştım.
-NE DEMEK KURTARAMADJM NEE DEMEKK
O sırada Süsen'i çıkardılar. O an dünya durdu sanki Süsen değil ben ölmüştüm yanında benide götürmüştü. Elimle durmalarını işaret ettim. Elim titreye titreye örtüyü açtım kahretsin hala çok güzeldi. Ama ölmüştü. Başına çöküp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

SÜSEN'İN ANLATIMIYLA
Uyandım ama Ömer uyuyordu onu uyandırmadan kalktım. Banyoya girdim işimi hallettim ardından aşağı mutfağa indim madem erken kalktım bari kahvaltı hazırlayayım hep Asiye ile Aybike mi hazırlayacak kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Ardından bir süre sonra başım dönmeye başladı. O sırada ise Asiye uyanmış olmalıydı mutfağa geldi.
-Süsen
-Hı
-İyi misin gel otur şuraya
-Sağol
-Kızım ben hazırlardım daha tam iyileşmedin ki sonra Ömer'in çenesini çekemem.
Bunun üzerine Süsen gülmüştü.
-Birşey olmaz ya hep siz mi hatırlayacaksınız
-Olur olur hadi yukarı çık Ömer'in yanına sonra seni merak eder
-Amaa
-Haddii
-Tamamm

Odaya geldim ardından Ömer'in yanına girip yattım.
Bir süre sonra Ömer adımk sayıklamaya başladı ama gözleri kapalıydı.
-Ömerr, Ömer
Ömer korkuyla yerinden sıçramıştı. Ağlıyordu
-İyi misin?
-Süsen ohh kabusmuş.
-Ney?
-Sarılalım mı?
-Olur.
Ömer Süsen'e sıkı sarılmıştı.
-Sevgilim ne olduğunu anlatacak mısın artık?
-Süsen ben çok korktum.
Süsen eliyle Ömer'in gözyaşlarını siler.
-Niye ne gördün ki?
Ömer gördüklerini anlatır bir anda hızlı hızlı nefes alıp veriyordur.
-Ömer ilk bir sakin ol bana bak
Ömer Süsen'in gözlerinin içine bakar ben seni asla bırakmayacağım anladın mı beni?
-Söz mü?
-Söz ama sakin ol kabus sadece... hadi kalk Asiye kahvaltıyı hazırlamıştır.
-Tamam sevgilim sen in ben geliyorum.
Bir süre yatakta durdum ardından ayağa kalkıp dolabıma doğru ilerledim. İlk elime gelen kıyafeti alıp giyindim.
Süsen gelmişti.
-Ömer hadii
-Geldimm de
-??
Süsen çok tatlı bakıyordu. O yüzden yüzüme bir gülümseme dağıldı. Tek bir hamleyle Süsen'i duvarla arama aldım.
-Acaba niye böyle birşey yaptığını öğrenebilir miyim?
-Öğrenemezsin
-Niye
-Çünkü bende bilmiyorum
Bunun üzerine gülüşmeye başladık.
-Ee artık çıkacak mısınız?
-İyi ya böyle
-Ömer
-Tamam ama bir dakika
Dedikten sonra Süsen'in yanağına bir öpücük bıraktım
-Evett şimdi çekilebilirim öpücüğümü aldığıma göree
-Gıcık
-Gıcık mı?
Gülmeye başladım Süsen ise sinirlenmişti.
-Gül sen gül
-Ya tamam da gıcık ne ya?
-Gıcıksın işte neyse çabuk ol aşağı in
Dedikten sonra gitti ben ise arkasından gülüyordum. Şuan bu halimi görse beni öldürebilirdi. Ama neyse daha fazla beklemeden aşağı indim.
-Ellerine sağlık Asiye vallaha yine çok güzel kokuyor.
-Sağol Süsi'm gel otur
-Hay hay
Herkes aşağıya inmişti. En sonunda Aybike ile bulaşıkları makineye dizmiştik. Ardından odama çıkıp üstümü değiştirdim atölyeye gidecektim resim çizmeye ihtiyacım vardı. Kafamı dağıtmam lazımdı. Bir süre sonra evden çıktım.
-Sevgilim nereye?
-Atölyeye
-Beraber gidelim mi?
-Olur
Süsen ile Ömer beraber arabaya bindiler. Şarkılar eşliğinde atölyeye gittiler.
-Güzelmiş
Süsen bunun üzerine gülümsemişti.
-Öyle
-Eee ne çizeceksin?
-Gel benle
Ömer'i atölyedeki bir odaya götürdüm. Soyut bir çalışma yapıyordum ona devam edecektiğim.
-Bu resime devam edeceğim.
-Güzel çizmişsin sevgilim gerçi ben pek anlamam ama
-Yani ama daha çokk işi var.
-Peki siz bunları yaparken sizi izleyebiliyor muyuz?
-Hımmm bilmem olabilir.
-Güzelll
Süsen'in isteği üzerine müzik açmışlardı. Süsen dikkatlice resim yapıyordu Ömer ise ona bakıyordu sank, bunu sonsuza dek yapabilirdi.
ÖMER
Arkadaş bir insanın her hareketi mi kendine hayran bırakır ya en ufak hareketi bile aşık olmama yetiyordu.
Resim çizerken çok dikkatliydi. Fırçayı çok ustaca tutuyordu. Sanki hepsini esberlemiş gibiydi ince bir işti. Aynı kendisi gibi güzel yapıyordu zalim kraliçe
Süsen'in suratını incelemekle meşguldüm. Telefonum çaldı ama umursamıyordum Süsen ise bu halime gülmüştü.
Bir süre sonra akşam olmuştu. Süsen ise yorulmuştu.
-Huhu Ömer bey
-Hıhı
-Ömer!
-Ay hı ne oldu?
-Acıktım ben eve gidelim ayrıca yoruldum.
-Tamam gidelim gell
-Süsen'in elini tuttum beraber arabaga doğru yürüdük anahtarı sürmem için bana verdi. Yola koyulduk. Bir süre sonra ise eve vardık.