İNTİKAM |SÜSÖM|

15. BÖLÜM

SÜSEN
Dehşet içinde uyandım uyandığımda gözlerim kızarmıştı yani sanırım en azından ben öyle hissediyordum az önce ne yaşamıştım ben ne olmuştu başım çok ağrıyordu. Tam elimi başıma götürecekken nirşey fark ettim elim,kolum,ayağım bağlıydı ama niye başım çok zonkluyordı en ufak birşey bile hatırlamıyordum nerdeyim ben neresi burası? Ayrıca gördüklerimin hepsi bir rüya mıydı? Ne yani Ömer ile olan herşey rüyamıydı? Hayır ya değildir. Masal'ın bana anne diye seslenmesiyle ona doğru döndüm.

-Efendim kızım
-Şey ben çok korkuyorum yanına gelebilir miyim?
Saat gecenin körüydü ve şimşek çarpıyordu. Aslında bu yaşıma rağmen bende korkuyordum ama kızım için güçlü durmak zorundaydım.
-Tabii kuzum gell
Masal koşarak annesinin yanına girdi. Süsen ise kızına sarılıp saçını okşamaya başladı.
-Anne?
-Hıh
-Sana birşey soracağım ama kızma benim babam nerde?
-Anneciğim bunu konuşmuştuk ama
-Ya tamam ama benimle dalga geçiyorlar.
-Kim?
-Arkadaşlarım
-Nasıl yani?
Süsen kızının söylediği şey üzerine bir tık sinirlenmişti.
Masal ise ağlamaya başlamıştı.
-Senin baban yok bizim babamız  var gibi şeyler söylüyorlar.
Süsen kızı için çok üzülmüştü çünkü  bilirdi ne demek olduğunu
-Tamam anneciğim şimdi sen bunu boşver tamam mı güzel kızım?
-Tamam anne
-Masal annesinin kokusunun ona getirdiği huzurla uykuya dalmıştır. Süsen ise sakince yataktan kalkıp odasında bulunan banyoya gitmiştir. Bir süredir tuttuğu gözyaşlarını bırakmıştır. Masal her babasını sorduğunda aklına Ömer geliyordu. Masal aynı babasına çekmişti. Bateri çalabiliyordu, zekiydi... ve babası gibi sinirliydi. Bundan 5 yıl önce Ömer ile bara gitmiştik. Ama sadece biz yoktuk Asdor, Ayber ile beraberdik. O gece hepimiz sarhoş olmuştuk ama en azından Ömer ile biz onlar kadar olmamıştık. Zarzor eve geldik. O gece hava yağmurlu idi o yüzden beraber yatmaya karar verdik. Ömer sanki bana birşey söylemek istiyormuş  ama söylüyemiyormuş gibiydi.
"Ömer" dedim merakla o ise "efendim" dedi.
"Bana söylemek istediğin birşey var mı sanki birşey saklıyormuş gibisin" dedim. İlk başta biraz afaladı sonra cevap verdi." Yo ne saklıyacağım yok birşey"dedi ama pek inanmamıştım. Şimdi gidelim birkaç gün öncesine o gün bir arkadaşımın düğünü vardı oraya gidecektik. Onun için ikimizde hazırlanmaya başladık. Üzerimde kırmızı bir elbise verdi. Hafif kısaydı aynı zamanda hafif bir sırt detayı vardı ön tarafında ise hafif bir göğüs dekoltesi vardı.Saçıma fön çekmiştim. Ardından makyajımı yapmaya başlamıştım makyajımı genel olarak bitirmiştim sadece rujum kalmıştı onu süreceğim zaman Ömer geldi ruju elimden aldı ve beni öpmeye başladı.Nefes nefese kalınca durdu elimden aldığı ruju dudağıma sürmeye başladı ve "böyle daha iyi" dedi. Bense "Gıcıksın sevgilim" diye ekledim o ise "biliyorum sevgilim ama ne yapayım hoşuma gidiyor" dedi. Bunun üzerine gülmeye başlamıştık. Bir süre sonra durdu beni baştan aşağı süzdü.
"Sen biraz fazla mı güzel olmuşsun" dedi ve bana doğru birkaç adım attı bense geriye doğru gitmiştim sırtım soğuk duvarla buluşunca durmak zorunda kaldım. Bir kolunu yukarı kaldırıp duvara yaslamıştı. "Artık gidelim mi? Geç kalacağız" dedim. Çocuksu bir ifadeyle "hemen mi?" Dedi.
"Ömerr"dedim. "Tamam nasıl istersen" dedi. O gün eve geldiğimiz zaman kimse yoktu. Ben odama çıktım. Bir süre sonra Ömer geldi.
-Sevgilim
-Söyle
-Ben çok sıkıldım.
-Yanii
-Beraber yatalım mı?
-Hayır küsüm sana
-Niye?
-Sence!
-Biliyorum ama sonuçta eski
-Olabilir ama ben o kız-
Ömer gidip Süsen'in elini tutar. Süsen çekicekken daha sıkı tutar.
-Bak Süsen ben seni gerçekten seviyorum kalbimde sadece ve sadece sen varsın eğer seni sevmesem burda olmazdım. Bunu biliyorsun dedi. "Biliyorum "dedim sonrw beklemediğim birşey yaptı. Seni çok seviyorum sevgilim" dedim. O ise kulağıma eğilip "Benden çok olamaz " dedi. O gece Ömer ile aramızda beklenmedik şeyler oldu ikimizde kendimize engel olamadık O gün olanlar olmuştu. Gelelim asıl güne Ömer'in gittiği gün benimle vedalaşma gereği bile duymamıştı ya benim canımdan çok sevdiğim adam bir mektupla çekip gitmişti. Ama niye ne oldu birden? Bunları düşünürken ağlamam daha çok şiddetli bir hal alıyordu. Ama o gün sadece ben değil Asiye'de terk edilmişti. Doruk'ta Asiye'yi terk etmişti. Asiye ile beraber yaşıyorduk. Asiye yanıma geldi.
-Süsen?
-Asiyee  ben çok yoruldumm dayanamıyorum artık...
Derken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım.
-Biliyorum zor ama dayanmak zorundasın zorundayız Masal için kızın için anladın mı beni? Onun sana ihtiyacı var.
-Bbiliyorum ama kkalbim çok acıyor Asiye ben bu yükü kaldıramıyorum Masal onu  sordukça cqnım çok yanıyor. Ben kendime verdiğim sözü bile tutamadım. Allah benim belamı versin ne işe yarıyorum sanki hiçbir şeye...
Asiye dolu gözlerle bana bakıyordu.
-Şşş sakin ol sen çok güçlüsün bunu unutma asla ve asla ayrıca sen gereksiz değilsin sen olmazsan ben toparlanamazdım ben mesela veya Masal ne yapacaktı annesiz ha?
Sımsıkı bir şekilde Asiye sarıldım. O sırada Asiye Berk'i aramıştı Masal'ı gelip alması için ha tabii bu arada Ayber evlendi hatta birde oğulları oldu Masal ile kardeş gibiler.
Asiye ise beni sakinleştirmeye çalışıyordu, sonunda durdum ağrı kesici içtim ve yatağıma uzandım Asiye ile beraber uyumaya başladık yani daha doğrusu ben uyuyordum Asiye ise başımı bekliyordu.

HELOOO UZUN BİR ARADAN SONRAA BEKLEMİYORDUNUZ DEĞİL Mİ? BU BÖLÜMDE OLANLARI