ᴍᴀɴɪᴄᴜʀᴇ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 13

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"හැපි මැරීඩ් ලයිෆ් හ්‍යුන්ගී !"

ජින් එයාගෙ නපුරු හ්‍යුන්ග් ජන්කුක්ට ලොකු හග් එකක් දුන්නා. අලුත් කපල් එක පිටත් වෙන්න තවත් විනාඩි කිහිපයක් ඉතුරු වෙලා තිබුනා.

හැමදේම හොඳම විදියට සිද්ධ වෙනකොට ජිමින් නීතිය ඉස්සරහා හැමෝගෙම ආශිර්වාදය තුල ජෝන් වාසගමට වගේම ජන්කුක්ටත් හිමිකම් කිව්වා.

සාමකාමී විදියට ජිනුයි ජිමිනුයි නෑයො වෙනකොට ජිමින්ගෙ අතින් ගිලිහුණු මල් පොකුර ජින්ගෙ අත් අතර රැඳවුනේ පැය බාගෙකට ඉස්සර.

"වෙරි හැපි මැරේජ් ජන්කුක්."

රොෂෙල්ගෙ අත් ජන්කුක්ගෙ තොල් වල ඉඳලා පහලට ගමන් කරනකොට කලිසමේ ඉණ පහු කරන්න තප්පරයකට කලින් ජිමින්ගෙ අත හරස් උනා. රොෂෙල් හීනියට හිනා උනේ ජිමින්ගෙ අවදානය කොච්චරද කියලා තේරුම් ගියාට පස්සෙ. හේතුව, ජිමින් හිටියේ ටේහ්‍යුන්ග් එක්ක කතාවක.

"වැඩිය දඟ කරන්න එපා ජිමින්. පොඩ්ඩක් කලාට කමක් නෑ. "

.
.
.

වාහනය පිටත් වෙන අතරේ යාලුවන්ට සමුදෙන ජිමින්ව තුරුළට ගත්තු ජන්කුක් ජිමින්ගෙ කනට කැඳිරුවේ වචන තුනක් විතරයි.

"ලව් යූ ජමන්."

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

+ END !

+ කාලෙකින් නේ ?

කොහොමද කතාව ? මාසයක් විතර ලිව්වා හැබැයි. <3

#coniglietto