ᴍᴀɴɪᴄᴜʀᴇ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 01

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"මට ටේහ්‍යුන්ග්ගෙ කාමරේ ඉන්නත් පුළුවන්, සිස්ටර් ජේන්."

සාන්ත ඇන්තනීස් දේවස්ථානය විසින් පවත්වාගෙන යන හොස්ටල් එකට අලුතෙන් ඇතුලත් වුනු ළමයාගෙ කට වැඩි බව කාමර බාරව ඉන්න සිස්ටර් ජේන්ට හොඳටම තේරිලයි තිබුනෙ.

"ඔයාලා දැන් පොඩි දරුවෝ නෙමෙයි ජිමින්. එක කාමරයක තියන්න බෑ."

ජිමින් සිස්ටර්ගෙ කතාවට ඇහුන්කම් දෙන ගමන් කල්පනා කරේ එයා ටේහ්‍යුන්ග් එක්ක හිටියොත් වෙන්න පුළුවන් දේවල් ගැන.

තවමත් සිස්ටර්ගෙ කතාව ඉවර වෙලා තිබුනේ නැති නිසා කාමරයට ඔලුව දාපු ටේහ්‍යුන්ග් සිස්ටර් ජේන්ගෙ පිටිපස්සෙන් විකාර විදියට විහිළු කරන්න ගත්තා.

"මම හිතනවා ජිමින් අපිට කීකරු වෙලා ඉඳීවි කියලා. ටේහ්‍යුන්ග් වගේ නම් හැදෙන්න එපා."

අන්තිම ටික ජිමින්ගෙ කනට කරලා රහසින් මුමුණපු සිස්ටර් ජේන් යන්න හැරුනත් ටේහ්‍යුන්ග්ව ගොඩක් ළඟට දැකපු නිසාම පපුවට අත තියාගෙන අඩි කිහිපයක් පිටිපස්සට තිබ්බා.

"ජීසස් ! ටේහ්‍යුන්ග්. ඔයා මේ වෙලාවේ ඉන්න ඕන කෑම කාමරයෙ ?"

පොල් ගෙඩි සයිස් වෙලා තිබුනු ඇස් සාමාන්‍ය තත්වයට හරවගෙන සිස්ටර් ලොකු හුස්මක් පාත දානකොට ටේහ්‍යුන්ග්ගෙ පෙට්ටි හිනාව එළියට පැන්නා.

"ඒත් මම ඉන්නෙ මෙතන නෙ සිස්ටර් ජේන්."

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆