𝑴𝒚 𝑬𝑵𝑬𝑴𝒀 [𝑱𝒊𝒌𝒐𝒐𝒌] ✔

Epilogue

"ආදරණීය චූටි බබා,

මම ඔයාගේ නමවත් දන්නේ නෑ. ඒකට සමාවෙන්න. මම ජිමින් කියලා කෙනෙක්. මගේ අකුරු මීට වඩා ලස්සන කාලේ ඔයාට ලිව්මක් ලියන්න වෙයි කියලා හිතුවේ නෑ. නැත්තම් ඒ කාලේම මේක ලියනවා. මොකද දැන් මගේ අකුරු කැතයි.

ඔයාව බලාගන්න මම ගොඩාක් කාලෙක ඉඳන් හීන මව මව හිටියේ. දැන් මට හීන නෑ.

ඔයාව මට බලාගන්න වෙන්නේ නෑ. මට යන්න වෙනවා. ඔයාගෙන් ගොඩාක් දුරට.

ජීවිතේ ප්‍රශ්න ඕනවටත් වඩා වැඩි වේගන එද්දි මුළු ඇඟම ප්‍රශ්නවලින් යට වෙනවා වගේ ඔයාට දැනෙද්දි  ඔයාට හැමදේම අතාරින්න හිතෙද්දි ඔයාවත් ඔයාටම එපා වේගන එද්දි මතක් කරගන්න ඔයා කොච්චර වටින කෙනෙක් ද කියලා.

කෙනෙක් කිව්වා මාත් වටින කෙනෙක් කියලා. ඉතින් මම වගේ  කෙනෙක් වටිනවානම් අනිත් හැම කෙනෙක්ම වටිනවා. අනිවාර්යයෙන්ම ඔයා දක්ෂ දේවල් ඇති. ඒ දේවල්වලින් ඉස්සරහටම යන්න.

ඉස්සරහට තිබ්බ අඩිය ආයෙත් පිටිපස්සට තියෙන දුර්වල ජිමින් කෙනෙක් වෙන්න එපා. ශක්තිමත් ජන්ග්කුක් කෙනෙක් වෙන්න. මොන ප්‍රශ්නේ ආවත් ඒ දේට ධෛර්යයෙන් මුහුණ දෙන වීරයෙක් වෙන්න. වෙන කෙනෙක්ට මුවාවෙලා බයෙන් ගැහෙන බයගුල්ලෙක් වෙන්න එපා.

තමන්ගේ හොඳම හතුරාත් මිතුරාත් තමන්ම බවත් ඒ හතුරුකම මිතුරුකම අඩු වැඩි වෙන්නේ වටපිටාවේ අය නිසා බවත් මතක තියාගන්න.

මගේ හතුරා මාව මරලා දැම්මත් ඔයා ඔයාගේ හතුරට කිසිම ඉඩක් තියන්න එපා.

ඔයාට ආදරේ නැති මිනිස්සු නිසා දුක් වෙවී ඉන්නෙ නැතුව ඔයාට ආදරේ අය එක්ක සතුටින් ඉන්න. මටත් ඒක කරන්න තිබ්බේ කාලෙකට කලින්. ඒත් දැන්...මම පරක්කු වැඩියි. මේ මොහොතේ ඔයාට උපදෙස් ලියන මම ඊළඟ මොනා කරයිද කියලා මමවත් දන්නේ නෑ.

කරුණාකරලා මම තෝරගත්ත ජීවිතේ තෝරගන්න එපා. මෙහෙම කියන්නේ හේතුවක් ඇතිව. ඔයා මේක කියවන වයස වෙද්දි ඔයාට වද දෙන කිසි ප්‍රශ්නයක් නැත්තම් ඔයා ගැන මට සතුටුයි. ඒත් මන් කියන දේවල් හිතට ගන්න. ඔයාට මේවා කියලා දෙන්න කෙනෙක් නැති වෙයි කියලා මට බයයි.