လပ္ထႏြန္၏သတို႔သမီး (၂)
ေမြးေန႔ပဲြရဲ႕စည္ကားခမ္းနားမႈက
လပ္ထႏြန္အတြက္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ေလးေလာက္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာမေကာင္းေပ။
ကိုယ္တိုင္ေရြးေပးျဖစ္သည့္လက္ေဆာင္အား
ညီငယ္ေလးထံေပးၿပီး လက္ခံသူ
သေဘာက်ရံုျဖင့္ သူ႔တာဝန္ၿပီးဆံုးၿပီျဖစ္၏။
ေဘးဘက္မွ စူပုပ္စြာ
လိုက္ပါလာသူေလးအား အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီးရင္
ဒီညအဖို႔ အနားယူခ်ိန္တန္ေတာ့ၿပီ။
နာ့ရာကြန္စိတ္ကို တစ္ခါတစ္ေလ
သူနားမလည္ႏိုင္။ သူတို႔အတူအိမ္ျပန္ရတာ
ဘာေတြမ်ားအဲသည္ေလာက္ဆိုးရြားေနလို႔လဲ။
အေခါက္ေပါင္းမေရႏိုင္ေအာင္
ဒါမ်ိဳးလုပ္ေနက်ပဲကို။
"ဘာေတြစိတ္ဆိုးေနျပန္သလဲ"
"....."
အင္း..
တိတ္တိတ္ေလးဆိုးျပျပန္ၿပီ။
"အဲေလာက္ေတာင္ပဲ
ကိုယ့္ကိုမလိုက္ေစခ်င္တာလား"
"ခြန္လစ္ေမြးေန႔မွာ ခြန္ယိုင္က
ညီျဖစ္သူနဲ႔အိမ္မွာရွိေနသင့္တယ္"
"အတူေနေပးဖို႔မလိုဘူး ။
လစ္က ကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ"
"အျမဲစိတ္ထင္ရာပဲလုပ္တယ္"
အေျပာခံလိုက္ရတဲ့လူ ႏႈတ္ဆိတ္သြား၏။
စံအိမ္ကေန နာ့ရာေနတဲ့အပန္းေျဖအိမ္ေလးဆီ
ကားေမာင္းရတာ နီးနီးေလးမွတ္လို႔။
ျမစ္တံတားတစ္ဖက္ျခမ္းကိုျဖတ္ရတာ။
တံု႔ျပန္သံမၾကားရသည္မို႔ နာ့ရာထပ္ၿပီး
စကားဟရျပန္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္းကိုလ်ိဳဝွက္ထားဖို႔
သေဘာတူထားတယ္ေလ။
ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္တာလဲမဟုတ္ဘူး၊
စိတ္လည္းမဆိုးဘူး ဒါေပမဲ့..
လူေတြမ်ားေနတဲ့ေနရာေတြမွာ
ခြန္ယိုင္အဲလိုေတြျပဳမူေနတာ မေနတတ္ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႔သေဘာတူညီခ်က္ကို
ေမ့ထားသလိုပဲ ခြန္ယိုင္က.."
"ေနာက္ထပ္
ကိုယ္တို႔သေဘာတူထားၾကတာေရာ
ဘာက်န္ေသးလဲ"
"......"
"ႏွစ္ေယာက္တည္း႐ွိတဲ့အခ်ိန္
နာ့ရာကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေခၚရမလဲ"
أنت تقرأ
กาลครั้งหนึ่งพึงรัก တစ်ရံရောအခါကချစ်သဝဏ်လွှာ (ခတ္တရပ်နား)
أدب تاريخيတစ္ရံေရာအခါကခ်စ္သဝဏ္လႊာ
