Mühürlü Aşk, Jikook (ARA VERİLDİ)

10. Bölüm: Endişeler

Jungkook'dan

Sabah gözlerimi açtığımda çenemi gıdıklayan saçlar ile kafamı eğmiş, sarı saç tutamlarının görüş açıma girmesine izin vermiştim.

Aklıma dünün gelmesiyle birlikte genişçe gülümserken kollarını belime sarmış, bir bacağını üstüme atmış ve kafasını da boynuma gömmüş sevgilimi daha iyi görebilmek için ondan birazcık uzaklaşmaya çalışmıştım.

Ancak dediğim gibi sadece çalışmıştım. Jimin ondan uzaklaşmaya çalıştığım anda mızmızlanmış, uzaklaştırdığım kafasını tekrar boynuma gömmüştü.

Onun bu tatlı hallerine kıkırdayıp saçlarına bir öpücük bıraktığım da ne kadar mutlu olduğumu fark etmiştim.

Jimin'i gördüğüm ilk günden beri kurdum da ve ben de çok şey değişmişti.

Diğer türlere karşı her zaman temkinli olan kurdum, Jimin'i gördüğü ilk andan beri onu sahiplenmiş, en ufak bir olayda bile onu korumak istemişti..

Öptüğüm saçları elimle okşarken güneş ışığının vurduğu her bir saç teli ışıl ışıl parlıyordu. Bembeyaz teni, dolgun dudakları, minik gözleri ve burnu ile o kadar güzeldi ki benim sevgilim.. ne kelimeler yeterdi onu anlatmama ne de başka birşey.

Mutluluğu iliklerime kadar hissederken farkında olmadan çok fazla feromon salgılamıştım ve bunu çok sonradan fark etmiştim.

Kokum çok güçlü olduğu için jimin'in bundan etkilenebileceği ihtimali beni korkutmuştu. Kafasını boynumdan çektiğim de huzurlu bir şekilde uyuduğunu görmek beni, özellikle de kurdumu çok mutlu ediyordu.

“Vitamız bizim yanımızda mutlu.”

Durup yumruk yaptığım elimi şakağıma koymuş, doyamadığım yüzünü izlemeye devam etmiştim.

Sonsuza kadar böyle kalabilirdim. Jimin bana huzur veriyordu, jimin bana mutluluk veriyordu jimin bana yaşamayı öğretiyordu.. bunca yıldır nefes alıyor olsam da aslında yaşamıyor olduğumu fark etmiştim.

Jimin'den önce sadece işi ile ilgilenen, iyi bir kral olmak için uğraşan, eğitimden çıkıp yeni bir eğitime giren, gerçek aşkın beni bulmasını bekleyen bir prenstim ben. Kendime hiç zaman ayırmıyor, “Ben ne yapmak istiyorum?” diye sormuyordum. Bunun sebebi ailem değildi. Onlar yanımda olmuş, hatta bana “Kral olmayı çok kafana takıyorsun. Sadece eğlen, bu yaşlarına tekrar geri dönemeyeceksin.” demişlerdi. Ama ben gelecekte iyi bir kral olmak istiyorsam çok çalışmam gerektiğini biliyordum.

Hâlâ öyleydi. İyi bir kral olmak istiyordum ve bunun için çok çalışmalıydım. Ama farklı olan birşey vardı. Jimin bana çok çalışırken bile kendime vakit ayırabileceğimi öğretmişti.

Sessizce Jimin'i izlemeye devam ederken kirpikleri titremiş, biraz sonra da yavaşça gözlerini açmıştı.

Yeni uyandığı için boş bakışlarla etrafa bakıp nerede olduğunu çözmeye çalışırken aniden yanakları pembeleşmiş, gözleri büyümüştü.
Bacağının hâlâ üstümde olduğunu fark ettiğinde birden bire bacağını çekmiş, dibim de olduğu için utanarak geri kaçarken de yere düşmüştü.

“Jimin-shi!”

Aniden yataktan düşmesi ile afallamış, yatağın ucuna gelerek jimine bakmıştım.

“İyiyim kook”  deyip gözlerini kaçırmıştı.

Utanıyor olmasına hafifçe kıkırdarken eğilip çokta ağır olmayan bedeni yerden kaldırmış, kucağıma almıştım.