Ertesi gün, tatillerinin son günüydü. Kahvaltı yapıp ayrılacaklardı Liyue'den. Otelin yemek salonuna oturmuş hep beraber yemeklerini yiyorlardı.
"Ee geceniz nasıl geçti? İyice dinlenmişsinizdir." Kaeya'nın dalga geçer gibi Cyno'ya pasladığı soru Cyno'nun kaşlarını çatmasına, Tighnari'nin ise kızarmasına neden olmuştu. Altta kalmayıp cevap verdi Cyno. "Kes sesini. Seni ne kadar ilgilendirir?" Kaeya yalandan üzülmüş gibi yaptı. "Kırıyorsun ama beni Cyno. Sadece uyarmak istedim, çok gürültü yapıyorsunuz." Cyno elindeki çatalı Kaeya'ya doğrulttu. "Bak geçen sene Mond'a geldiğimde sen de aynı şeyi yaptın. Unuttum sanma. Ayrıca şu çatalı bir yerlerinde bulmak istemiyorsan her şeye burnunu sokmayı kes." Kaeya yüzünü buruşturarak kahvaltısına devam etti.
Kızlar ise birbirine bakışıp şaşkınlıklarını gizlemeye çalışıyordu. Bir anda böyle bir şey olması üçünü de şaşırtmıştı.
Kahvaltı faslı bittiğinde herkes odalarına çıktı valizlerini toplamak için. Uçağa 40 dakika kalmıştı ve ellerinden geldiğince hızlı haraket ediyorlardi. Valiz toplama faslı bittiğinde hızlı adımlarla oteli terk ettiler. Havaalanına koşarak biraz sonra kalkacak uçağa doğru yöneldiler. Kısa süreli bir maratonun ardından uçağa yetişmişler, son kontrollerini yapıp yerlerine geçmişlerdi.
Uçak kalkış yapıp bulutsuz gökyüzünde süzülmeye başlamıştı. Cyno bir anda küçülen Liyue'yi izliyordu. Uzun zamandır bu kadar huzurlu hissetmemişti. Omzunda hissettiği ağırlık kafasını oraya çevirmesine neden oldu. Uyandığından beri uyuklayan Tighnari sonunda uyuyabilecek rahat bir yer bulmuştu; kendisinden çok sevdiği Cyno'nun omzu. Buradan daha rahat bir yer bulamazdı.
Cyno gülümsedi ve Tighnari'nin elini tuttu sıkıca. İlk zamanları geçirdi aklından. Ne kadar da değişmişti her şey. O gelmeden önce ölü gibi takılıyordu ancak şimdi içi hayat dolmuştu. Kendini yorgun hissetmiyordu. İfadesiz yüzünden eser kalmamıştı. En önemlisi kendini kötü hissettiğinde de her zaman sığınabileceği bir limana sahipti artık.
Derin bir iç çekti ve manzarayı izlemeye devam etti. Somurtarak çıktığı evine neredeyse oynayarak dönüyordu.
Uçak sonunda Sumeru'ya varmıştı. Herkes eşyalarını toparlayıp uçaktan indi. Valizlerini de alıp evin yoluna koyuldular.
Kaeya ve Albedo bu akşam Sumeru'da kalacaklardı. Yarın da erkenden Mondstandt'a doğru yola koyulacaklardı. Bu yüzden bu geceyi Cyno'nun evinde geçireceklerdi.
Apartmana vardıklarında herkes yorgun argın merdivenleri tırmanmaya başladı. Cyno ve Tighnari en arkadan geliyordu. "Cyno." Tighnari'nin ona seslenişi ile Tighnari'ye baktı. "Efendim Nari?" O ise cevap vermek yerine yaklaştı, Cyno'nun dudaklarına bir öpücük kondurdu ve geri çekildi. "Seni seviyorum."
Cyno bu ani öpücüğü beklemiyordu. Hem utanıp kızarmış hem de mutlu olmuştu. "Ben de seni seviyorum Nari." Tighnari gülümsedi ve Cyno'nun koluna girdi. Beraber yukarı çıkmaya başladılar.
•♫•♬• - •♫•♬•
Hava kararmıştı. Cyno, Albedo ve Kaeya yatmak için hazırlanıyordu. Cyno onlara birer çarşaf, yastık ve üzerlerini örtecek bir örtü vermişti. Hepsi oldukça yorgun olduğundan erkenden yatma kararı almışlardı.
Cyno dişlerini fırçalayıp odasına geçtiğinde yatağına yatıp tavanı izlemeye başladı. Yavaşça ağırlaşan göz kapaklarını tutamadı ve uykuya daldı.
"General Cyno! General Cyno! Herkes sizi arıyor, uyanın lütfen." Birinin onu dürtmesiyle gözlerini araladı. Görüş açısına giren yeşil saçlar ve bir çift fuşya göz bu kişinin Collei olduğunu gösteriyordu. Yattığı yerden doğruldu ve etrafına bakındı. Çoğunun ahşap olduğu mobilyalar ve kerpiç duvarlar eski zamanlarda bir yerlerde olduğunu anlatıyordu. "Beni mi arıyorlar?" Collei başı ile onayladı onu. "O kadar uzun süredir ortalıklarda yoktunuz ki Master Tighnari bile sizin için endişelenmeye başladı. Meğersem burada uyuya kalmışsınız."
General Cyno? Master Tighnari? Bu da neydi böyle? Collei neden bir anda böyle hitap etmeye başlamıştı?
Elini başına götürüp kaşlarını çattı. İşte tam da o anda kafasına dank etmişti. Son iki gündür doğru düzgün uyuyamadığı için bitkin düşmüş, buraya gelip birazcık şekerleme yapmaya karar vermişti. Ve tüm hayatı boyunca unutamayacağı bir rüya görmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bİ ANDA FİNAL VERDİGİM İCİN OZUR DİLERİM AMA KİTABİ İLERLETMEKTE COK ZORLANİYORUM EGER BİRAZ DAHA YAZSAYDİM COK SACMA BOLUMLER OLUCAKTİ
COK KOTU ASİK OLDUM BİDE VOLUMU YAZARKEN HUNGUR HUNGUR AGLADİM
LUTFEN BU SEKİLDE Bİ FİNAL YAPTİGİM İCİN BANA SOVMEYİN
