Dear daisy [TaeGi]

-4-

06. 03. 2021

Felsefeye göre karanlığın birçok tanımı olabilirdi. Karanlık bazıları için kabus olurken bazıları için bir kurtuluş yoluydu. Her bir anlamın altında ise bir yaşanmışlık vardı, elbette. Min Yoongi için karanlık; huzurdu. Karanlığa gömüldüğü anda onda oluşan hissiyatın tarifi belki yoktu lakin sebebi vardı. Onun için karanlık bir kaçış yoluydu da. Eğer birini görmek istemiyorsa karanlığa teslim olur, orada huzurunu arar ve bulurdu. Çözemediği, işin içinden çıkamadığı bir şey olduğundan kendini karanlığa teslim ederdi.  Şuanda ise tamamen karanlık olmasa dahi hava kendini karanlığa teslim etmişti. Peki, ya sizin için karanlık neyi ifade ediyordu?

Saat gece yarısını birkaç dakikadır geçiyordu. O, markette öylece ona sunulan yardımı düşünüyordu. Karşısında tanımadığı siyah takım eşofmanlı bir adam vardı. Ondan uzundu ve biraz iri yapılıydı.  Yardımını sunduğundan beri birkaç dakikadır Yoongi'nin cevabını bekliyordu. Yoongi ise kendi için en iyisini düşünmeye çalışıyordu. En sonunda zararı olacağını düşünmediğinden karnında duran tek eline arabadaki elini de ilave ederek geriye çekildi.

"Sizin için sorun olmazsa, sevinirim." Zifiri karanlık saçlı adam arabayı tutarak yanına yaklaştırdığında Yoongi sözlerine devam etti. "Adınızı nedir? Tanışmış mıydık emin değilim ama yüzünüz tanıdık geliyor." Yoongi'nin şüpheci naif sesi zifiri karanlık saçlı adamı güldürmüştü. Sessiz bir gülüştü. "Hiç tanışmadık fakat beni medyadan görmüş olma ihtimaliniz vardır. Ben Kim Taehyung, bay Min. Uzun zamandır, sizinle tanışmak istiyordum. Tesadüfe bakın ki kardeşimin olduğu sitede oturuyormuşsunuz." Kim Taehyung'un yavaş ve tane bir biçimde kurduğu sözler üzerine Yoongi şaşırsa da gülümsedi.

"Ah, anladım. Resmi konuşmana gerek yok ve teşekkür ederim." Reyonlarda ilerlerken meyve reyonundan yavaş adımlar ile çıkarak abur cubur reyonuna girmişti. Yalnızca bakıyordu. Kim Taehyung ise onu ufak gülümsemesi ile izliyordu. "Almayacak mısın?" Yoongi irkilerek baktığı cipsten gözlerini ayırdı. "Hayır, kilom az olduğunda ve bebeklerim için sağlıklı beslemem gerektiğinden yememem gerekiyor." Buna rağmen elinde birkaç paket beyaz çikolata alarak içerisine atmıştı ardından reyonlarda ilerlemeye devam etti.

Birden duraksadığında Kim Taehyung endişelense dahi hareket etmedi. Yoongi esnediğinde sessizce kıkırdamıştı. "Uykum geldi. Bu kadar yeterli zaten. Bu arada..." arkasını yavaşça döndü. "Sen hangi bloktasın?" Dudakları büzülürken Kim Taehyung'un odağı orası olmuştu. İnce dudaklara o kadar çok dokunmak istiyordu ki parmaklarının karıncalandığından emindi. Min Yoongi ile bu kadar çabuk yakın olacağını düşmezdi lakin hamilelik hormonlarından olsa gerek Min Yoongi oldukça şirindi. Kendine gelmek için hafifçe öksürdü ardından suali yanıtladı.

"Yan bloğunda kardeşim oturuyor. Ben burada yaşamıyorum. Seni de balkonda otururken fark etmiştim." Nerdeyse kendinden geçmek üzere olduğu belli olan bir ses tonu vardı. İlginçti. Yaydığı aura dahi ilginçti. Yoongi sessizce başını onaylar biçimde sallamış, kasaya doğru ilerlemişti. Kim Taehyung ise arkasından sessizce geliyordu. Kasada işlem hızlı olmuştu. Yoongi ücreti ödemiş, çıkan beş poşeti Kim Taehyung taşımıştı. Yoongi'nin apartmanına giden yol uzun olmasa dahi zaman almıştı. Sessizlerdi.

Kim Taehyung, istediği bedenin yanında olmasından dolayı sessizken Yoongi ise almak istediği ilgiyi alamadığı için yaşadığı duygu karmaşasından sessizdi. Eğer tek kelime ederse birbirine giren duygularından dolayı ağlayabilirdi. Yoongi'nin apartmanının önünde gelindiğinde Yoongi tekrar soluklandı. Yürüyüş yapması gerektiğini biliyordu ama nedensizce yoruluyordu.

"İşlerime yeni olarak tekrar döndüm ve gönderdiğin teklifi kısaca asistanım özet geçti. Kusura bakma ama tekliflerini kim olursan ol veya ne kadar paran olursa olsun alanım ile alakalı değilse kabul edemem. Mankenliği düşünebilirim ama fark ettiysen cidden yoruluyorum. Bebeklerimi taşımak ve onlara tek başıma bakmak beni yoruyor. Bu bir bedende üç ruhun birleşmesi gibi. Anlatabiliyorum, değil mi?"  Sesi dahi yorgunluk barındırırken nasıl belli olmasındı ki?