-Ηρεμησε σε παρακαλω... του ειπα και τον πλησιασα απο πισω. Εβαλα το δεξι μου χερι στον δεξι του ωμο και κολλησα το σωμα μου πανω του.
-Ειδες τι ειπε ο γιατρος σε λιγο θα ειναι μια χαρα. Λιγη ξεκουραση θελει μονο. ειπα στην συνεχεια και γυρισα το κεφαλι του προς το μερος μου. Του χαμογελασα και με τον αντιχειρα μου σκουπισα τα δακρυα του απο τα γαλανα ματια του και τα απαλα μαγουλα του. Επειτα τον φιλησα γλυκα και αυτος ανταποκριθηκε. Με κολλησε με δυναμη πανω στον τοιχο και εβγαλα εναν μικρο αναστεναγμο απο το χτυπημα. Αρχισε να με φιλαει βιαια και παθιασμενα. Ποσο πολυ μου αρεσουν αυτα του τα φιλια.
-Εισαι οτι καλυτερο υπαρχει στην ζωη μου σε λατρευω!! μου ειπε και με φιλησε κατα μηκος του λεμου μου.
-Ειμαι πολυ τυχερη που σε εχω!! ειπα και σταματησα το φιλι μας ετσι ωστε να τον κοιταξω στα ματια.
-Παμε μεσα?? τον ρωτησα ενω με τον αντιχειρα μου χαιδευα το μαγουλο του. Ο Αρης ετρυψε το κεφαλι του πανω στο χερι μου (πραγμα που τον εκανε να φανει απιστευτα γλυκουλης) και επειτα προχωρησαμε προς τα μεσα. Μολις μπηκαμε ειδαμε την Κλαιρ και τον Νικο να μιλανε. Ενας Θεος ξερει τι μπορει να λεγανε και να εχουν συγκηνηθει και οι δυο τοσο πολυ.
Χτυπησε η πορτα και μολις ανοιξε ξεπροβαλε ο γιατρος.
-Λοιπον το επισκεπτηριο τελειωσε μονο ενας απο εσας μπορει να μεινει μαζι του. είπα και μας κοιταξε με αγωνια για το ποιος θα μεινει αν και ολοι ξεραμε την απαντηση.
-Νικο περαστικα τα λεμε αυριο. του ειπα και πηγα κοντα του. Του εδωσα ενα τρυφερο φιλι στο μαγουλο και απομακρυνθηκα ελαχιστα απο το κρεβατι.
-Περαστικα φιλαρακο!! ειπε ο Αρης και τον αγκαλιασε.
-Τα λεμε αυριο παιδια. ειπε η Κλαιρ και εκατσε παλι στην καρεκλα διπλα στον Νικο αφου ειχε σηκωθει πιο πριν για να μας χαιρετηση.
Βγηκαμε εξω και μπηκαμε στο αμαξι. Σε ολο τον δρομο δεν μιλαγαμε.
-Που παμε?? ρωτησα για να σπασω την σιωπη που επικρατουσε τοση ωρα.
-Σπιτι μου. είπε αποφασιστηκα.
-Δεν εχω ρουχα. ειπα και γυρισα το κεφαλι τοσο ωστε να τον κοιταω που οδηγαει.
