နဂါးဧကရီ၏ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​ဖြယ္​ဇာတ္​သိမ္​း ( Myanmar translation)

Ch-16

Unicode

နဂါးဧကရီ၏ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ဇာတ်သိမ်း
.....

ထိုအခါရင်းယွဲ့အမေက သူမကိုလှည့်ကြည့်လာပြီး လက်ကိုဆတ်ခနဲဆွဲယူကာအော်မိတော့သည်။ အံ့သြမှုကမြင့်တက်လာကာ သူမရဲ့ကမ္ဘာပျက်သွားသလိုတောင်ခံစားလိုက်ရသည်။

ရင်းယွဲ့ဟာ ယဇ်ကောင်အဖြစ်ရွေးချယ်ခံမိန်းကလေးများထဲတွင် ဆယ်ယောက်မြောက်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါသူမအဖေနှင့်မိထွေးတောင်မှ အံ့သြသွားကြသည်။ ဧကရာဇ်ကလည်း ရင်းယွဲ့ရွေးချယ်ခံရမှန်းမြင်လိုက်ရသောအခါ မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။

''ဟူး.. ရင်းယွဲ့, မင်းကငါကိုယ်တော်ရဲ့ တော်ဝင်စစ်သူကြီးပဲ။ ငါကိုယ်တော်လည်း မင်းအရွေးချယ်မခံရပါစေနဲ့လို့ မျှော်လင့်ခဲ့မိတာ။ အခုတော့လည်းဖြစ်လာသမျှတွေကို ငါအာဏာသုံးပြီး ဖယ်ရှားလို့မရနိုင်တော့ဘူး"

"ဒါက တိုင်းပြည်အတွက်အသက်ပေးရမယ့် ကျွန်တော်မျိုးမရဲ့ကံတရားလို့ပဲထင်ပါတယ် အရှင်မင်းကြီး "

ဧကရာဇ်သည် အခြားသောဖြေရှင်းစရာတွေကိုရှာခဲ့သေးတဲ့အကြောင်း ရင်းယွဲ့သိသည်။ ယခု ဒီခန်းမအတွင်းက လူတိုင်းသည် သူ့အတွက်အစားထိုးမရနိုင်သူများဖြစ်ကြပြီး ရင်းယွဲ့ကလည်း အပါအဝင်ပင်။

ရင်းယွဲ့က စိတ်လေးလံစွာနဲ့လမ်းလျှောက်လာပြီး အခြားသောရွေးချယ်ခံမိန်းကလေးများနှင့်အတူ ပေါင်းရပ်လိုက်သည်။ထိုမိန်းကလေးတွေဟာ အသက် ၁၆ နှစ်မှ ၂၀ နှစ်အတွင်းသာရှိကြအုံးမည်။

ဧကရာဇ်က ညီလာခံမပြီးဆုံးခင် ရွေးချယ်ခံမိန်းကလေးများနှင့် မိဘများကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ စကားပြောလိုက်သည်။

"ရှင်းတိုင်းပြည်က မင်းတို့ရဲ့မြင့်မြတ်တဲ့စတေးခံမှုကို အမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ။ ဒီလူတွေအားလုံးက မင်းတို့ရဲ့နာမည်တွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားလိမ့်မယ်။

လေ့ကျွီ၊ ရွှင်မိန်၊ စုရှင်း၊ ယွီဝေ့၊ လင်းမိန်၊ ကျိရွေ့ ၊ ယွိရန်၊ ဝမ်ရှူး၊ ဖုန်းမြန်နဲ့ ရင်းယွဲ့! မင်းတို့ဆယ်ယောက်လုံး ဒီနေ့ကနေနောက်တစ်ပတ်ကြာတဲ့အခါ ထိုက်တောင်ထိပ်က မုခ်ဦးထဲကို ဝင်ရလိမ့်မယ်။