Discovery

164 15 5
                                    

"Hadi ama çabuk ol heyecan patlaması yaşıyorum. "
"Tamam sakin ol Şevval geliyorum hemen "
    Şuan  Lunaparkta Discovery ' nin önünde Mert'in gişeden bilet almasını bekliyordum. Daha önce binmeye cesaret edememiştim . Şimdi ise Mert ' in ısrarı üzerine binecektim . Hala korkuyordum ve bu korku bana  heyecanı da birlikte getiriyordu . Mert ' e gelmişken söyliyim ; ONU AFFETTİM SAYILIR . Çünkü ben onu affedeyim diye elinden geleni yapıyor . Beni Lunaparka getirmek gibi. Onun yanında mutlu hissettiğim için buraya gelmeyi kabul etmiştim zaten . Ona olan kızgınlığım öfkem geçmişti . Sadece onu biraz süründürmek istiyordum . Hmm Yaşasın kötülük ...
" Aldım hadi binelim buyur önden. "
"Tamam hadi korksam da binicem . "
" Yanında ben varım korkma " Bana sırıtarak bakınca eriyeceğimi zannettim  gercekten çok tatlı gülüyordu . Onum yüzüne aptal gibi bakmayı kesip konuştum.
" Haha asıl o yüzden korkuyorum zaten "
"Çok komiksiniz hanımefendi ama hadi binelim yoksa bir dahaki tura binme şansımız olacak . "
Bu kadar kibar konuşması beni neşelendirmişti . Sanki bana bağırdığı günü unutturmaya çalışıyordu. Bunları düşünecek zaman değildi ve ben hemen Discoveryye binmek istiyordum .
    Kemerlerimiz başlandığında içimi bir korku dalgası sanmıştı . Gerçekten korkmaya başlamıştım. Mert yanımdaydı ama ben korkuyordum . Eğer kemerlerimiz bağlı olmasaydı şuan korkudan ona sayılırdım . Discovery çalışmaya başlamıştı. Bundan sonra inme şansım yoktu . Sadece korktuğum için Mert ' in elini tutacak , Gözümü kapatacak ve sakin olmaya çalışacaktım. Yükseklik korkum da vardı. Sonradan oluşan bir korkuydu . Eskiden hep Dilarayla yükseklik korkusu var diye dalga geçerdim . Sonra bende de oluştu .
    Yaklaşık bir metre yükselmiştik ki dört yüne gitmeye başlamıştı. Çok hızlıydı . Mert ' in elini tuttuğumun bile farkında değildim. O da benim elimi sıkı tutuyordu ama korkudan değildi . Sadece beni sakinleştirmek ister gibiydi. Ama ben sakin olmayıp ağlamaya başlayınca elimi bırakıp yüzüme baktı ve beni sakinleştirmek için "Tamam sakin ol Sevval birazdan inicez ağlama lütfen . " dedi . Sesi havada kayboluyordu . Bu yüzden bağırmak zorunda kalıyordu . Bana o günü hatırlattığı için daha çok ağlamaya başlamıştım. Hala benim yüzüme bakıyordu. Onun için buna binmiştim ve onun yüzünden ağlıyordum bide bu yetmezmiş gibi onun bana yaşattığı eski bir anı hatırladığım için ağlamam şiddetlenmişti . Kelimeler ağzımdan dökülene kadar aklımda uygun cümleleri artmıştım .
" Mert ben seni seviyorum "
Bunu neden söylediğimi bile bilmiyordum. Ve onun ne karşılık vereceğini düşünmeden bunu söylemiştim.
    Tam birşey söylemek için ağzını açmıştı ki üstümüzdeki demirler kalktı . Ne ara indiğimizi bile anlamamıştım. Ben inince o da indi ve merdivenlerden inip yere ayak bastık . Sesli bir şekilde nefesimi dışarı verince söylediğim şeyden utanarak ona döndüm . O zaten bana bakıyordu . Onun aklından ne geçtiğini okumak için şuan 1000 tane derse girmeye razıydım . O da beni seviyor muyd... Saçmalıyordum . Beni sevseydi söylerdi . Ya da sevmeseydi de şimdi çekip giderdi . Bir daha da benimle bir yere gitmezdi. Ama tam tersi şuan karşımda bana bakıyordu . Yemyeşil gözleri üzerimdeydi .
" İyi misin ? "
Sorusuna kafamı evet anlamında sallayarak cevap verdim . Sadece biraz susamıştım .
" Bana su alır mısın . "
" Tamam . Geliyorum " deyip arkasını döndü ve benden uzaklaştı . Acaba sözlerim onu nasıl etkilemişti . Acaba ne düşünüyordu ...

Arkadaşlar kısa sürdü ama diğer bölüm Mert ' in ağzından anlatılacağı için burda bitirdim . Hadi bakalım Mert ne düşünüyor ...

İlk Görüşte AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin