İlk Görüşte Aşk

Aynı Sokakta

    Sabah Kalktığımda aklımda hala Mert vardı . Neden onu düşündüğümü bilmiyordum. Her şeyde aklıma o geliyor hep onu düşünüyordum. Bana ne oluyor ?

     Yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya girip kısa bir duş alıp çıktım. Saçımı kuruttum ve üstüme beyaz bir bluz ve bileklerimin üstünde bir pantolon giydim. Aşşağıya indiğimde kimseyi bulamadım. Etrafa baktım ama annem yoktu ben de hemen bişeyler atıştırıp çantamı da alarak dışarı çıktım. Biraz yürüdükten sonra Dilara ile karşılaştım ve beraber okula yürüdük.

"Şevval sende bişey var. Hiç sesin çıkmıyor habire bişeyler düşünüyorsun"

"Yok yaa dalıp gitmişim " dedim kısık bir sesle.

"Hayırlısı.  Öğreniriz."

     Okula vardığımızda sınıfa doğru yöneldik. Bugün Hocalarımızla tanışacak ve ilk derslerimizi işletecektik. Yerime oturdum. Dilara da yanıma oturdu. Biz Dilarayla konuşurken kapıdan Mert geldi ve benim tam arkama oturdu.

    Ben onu görünce kızarmıştım anlamamaları için telefonum çalmış gibi yapıp dışarı çıktım.

    Bir süre sonra geri geldiğimde Mert ' in yanında bir tane çocuk oturuyordu . Bayaa yakışıklıydı. Ben sırama doğru ilerlerken Mert beni farketti ve ;

"Günaydın" dedi. Ben de soğuk bir ses tonuyla ona "Günaydın" dedim.

Biraz morali bozuldu . Yerime oturdum. Birazdan öğretmen gelirdi.  Öğrendiğime göre ders matematik. Biraz garip gelebilir ama ben matematik dersini çok severim.

      Ögretmenimiz derse girdi yumuşak birine benziyordu. Söze başladı ;

"Eveeet arkadaşlar ben Cahit Yıldız . 29 yaşındayım. Sizin matematik derslerinize ben gireceğim. Tanışmaya geçmeden önce size bi soru soracağım. Sorum Şu ;

Üniversiteli olmak size nasıl hisler doğurdu ? "

    Cahit Öğretmenin bu sorusuna birkaç kişi cevap verdi. Ben de birşeyler düşündüm nasıl şeyler hissettim diye . Birşeyler hissediyorum ama onlar ne ?

     Ben böyle düşünürken Cahit Öğretmen bana doğru ilerledi ve beni göstererek "Sen ne söyleyebilirsin . Neler hissettin anlat bakalım" dedi. Ben şok olmuştum ve ne diyeceğimi bilmiyordum illa bişey söylemeliydim . Ayağa kalktım ve başladım ;

" Ben üniversiteli olmak konusunda şunları hissettim . Birsey için uğraşıyorsun o şeyin son aşamasındasın ve o şeyi yapınca nasıl denir ... muradına eriyorsun . Aynı zamanda üniversite değişik bir ortam seninle aynı mesleği seçmiş seninle aynı amaca sahip insanlar ile bir aradasın . Ve bu da güzel birşey. Benim söyleyeceklerim bu kadar ." Dedim ve ben yerime tekrar otururken bir anda alkışlar yükseldi.  Şaşırmıştım . Beni mi alkışlıyorlar ?

      *****************************

        Derslerimiz bitince zaten bütün gün Matematik dersindeydik dışarı çıktım Dilara yanımdaydı ve bana ;

"Gerçekten çok güzel şeyler söyledin " dedi. Ben tam teşekkür edicekken aramızdan bir ses " Bence de " dedi. Ben arkamı döndüm Mert hızla bize ulaştı ve ben de önüme döndüm.

"Bana hala kızgın mısın? "

"Ne Neyle ilgili ?"

"Hani sana çarpıştım ya "

"Yok hayır "

"O zaman neden böyle davranıyorsun ?"

"Nasıl davranıyorum ?"

" Ne biliyim biraz durgun ve hatta şimdi konuşurken bile öylesin."

"Biraz canım sıkkın o yüzdendir"

"Neden ?"

"Sanane " bunu bir nefeste söylemiştim. Ve Üzgün bir ifade takınarak önüne döndü . Ben de ;

"Özür dilerim ama dediğim gibi canım sıkkın"

"Önemli değil benim sormam mantıksızdı "

"Yok ya öyle bişey mi dedim "

"Tamam teşekkür ederim. "

"Ne için ?"

"Hiç öylesine"

     Bunu söylemesiyle biraz sesli güldüm.  Ama dedigim gibi biraz sesli güldüğüm için Dilara ve Mert 'ten  başkası duymadı . O sırada  Mert 'in yanına koşarak biri geldi . Bu derste yanında oturan çocuktu adı Okan mıydı neydi. Ve Mert ' e ;

"Hani beni bekleyecektin."

"Unuttum napıyım"

Biraz kıkırdadım güldüğümü duymasın istiyordum ama ne yazık ki duymuş olacak öksürdü ben ben de gülmeyi kestim ve Mert konuşmaya başladı;

"Bu çocukluk arkadaşım Okan . Okan bu Şevval bu Dilara " bir anda geriledim ve ;

" Bu derken "

"Tamam Özür dilerim ama ne dicektim . "

"Uff tamam"

       Biraz yürüdükten sonra Dilaraya dönerek "Dilara benim kırtasiyeden birşeyler almam lazım"

"Tamam hadi" Mert ' e ve Okan 'a dönerek "Görüşürüz" dedim ve kırtasiyenin yolunu tuttuk ...

    *******************************

   Eve geldiğimde annem evdeydi ve yanına giderek ona ;

" Sibel Hanım sabah nerelerdeydiniz?"

"Hiç çarşıya çıktık Ayşe ' yle alınacaklar vardı"

"Ayşe teyzeyi  mi götürdün "

"Napiiim sokakta kimse yoktu herkes yeni komşu gelmiş ona yardıma gitmişler . Hazırlan birazdan biz de gidicez ."

"Ama ben açım"

"Git masa hazır yemeğini ye gidelim"

"Tamam"

          Yemeğimi yedim ve hazırlanıp Aşşagı indim . Annem çoktan hazırdı . Hemen çıktık. Hemen çaprazımızdaki evin zilini çaldık. Bir tane kadın kapıyı açtı ve bize "Buyrun . Hoşgeldiniz " dedi iyi birine benziyordu. Bizi salona aldı ve bizimle sohbete girdi. Muhabbeti çok iyiydi. Ev sıcak olduğu için terlemiştim ve elimi yüzümü yıkamak için izin istedim. Bu evi biliyordum çok eski bir arkadaşım burada oturuyordu . Hemen lavaboya geldim . Kapıyı tıkladım . Bir anda kapı açıldı ve gözlerime inanamıyorum kapıyı açan kişi Mert ' di . Bir an afalladım ve onu şaşırmış bir şekilde bakıyordum . O da bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Ben de ;

"Mert" dedim Şaşkın sesimle. " Sen Fatma ablanın oğlu musun ?"

"Evet de sen annemi nerden tanıyorsun ?"

"Yeni tanıştık . Çaprazınızdaki  lila renk evde oturuyoruz " dedim.  Güldü ve  ;

"Şans" dedi ve odasına doğru ilerledi.  Ben hala şaşkındım. Annemin bana seslenmesiyle kendime geldim. Hemen aşşağıya indim annem;

"Elini yüzünü yıkamadın mı? "

"Yıkadım Yıkadım ama kuruladım."

Fatma ablaya da sarılıp çıktım . Tam eve giderken Mert bana seslendi " Görüşürüz Şevval. "
Arkadaşlar bu bölümü saat gece  2 de yazdım. Buyrun okuyun 1 günde 2 bölüm yazmak gerçekten zor .