រាងតូចបន្តបញ្ជុកបបរអេាយនាយរហូតដល់អស់ពីចានរួចដាក់វាទៅតុវិញខណ:ខ្លួនឯងនៅអង្គុយក្បែនាយនៅទ្បេីយ
« អាយ...... » រាងតូចស្រែកភ្លាត់មាត់ស្របពេលយ៉ុនគីទាញកាយគេអេាយផ្តេកទៅលេីពូក ជេីងរបស់នាយប្រញ៉ាប់គងលេីជីមីនមិនអេាយងេីបរួច
« ចេញទៅ រេីឆ្គួតអីទៀតហេីយ ឆាប់ក្រេាកចេញទៅ ខ្លួនធ្ងន់អេាយដូចដំរី ដកជេីងចេញទៅធ្ងន់ណាស់ » ដៃស្រលូនប្រឹងរុញជេីងនាយដែលមកគងលេីចង្កេះខ្កួនចេញ ធ្វេីភ្នែកម៉ក់ៗក្នុងចិត្តកំពុងតែភ័យតិចតួច
« បេីយេីងមិនដកចេញឯងចង់ធ្វេីស្អីយេីង » នាយញេាចស្នាមញញឹមឌឺសម្លឹងមុខជីមីនទាំងសមបំណង ព្រេាះអការះរាងតូចកំពុងតែមិនស្រួលហេីយ
« ក្រែងថាឈឺហេស? »
« យេីងសម្តែងតែមុខម៉ាក់ទេ »
« សម្តែងឬមិនសម្តែងខ្ញុំមិនខ្វល់ ពេលនេះឆាប់ក្រេាកចេញទៅ ការងារខ្ញុំនៅក្រុមហ៑ុនច្រេីនណាស់ កុំនាំខ្ញុំអត់ប្រយេាជន៍តាមលេាកអី » ជីមីនប្រឹងដេាលខ្លួនក្រេាកខណ:ចង្កេះខ្លួននៅតែសង្កត់ដេាយជេីងនាយដដែល ទេាះប្រឹងយ៉ាងណាក៏មិនបានផលដែរ
« ក្នុងនាមយេីងជាប្រធានក្រុមហ៑ុន យេីងដាក់បញ្ជាអេាយឯងមិនទៅធ្វេីការមួយថ្ងៃ យ៉ាងម៉េចប៉ុណ្ណឹងល្អទេ » នាយញាក់ចិញ្ជេីមឌឺរាងតូច
« ល្អឆ្គួតស្អី បញ្ជាទ្បប់ៗបែបនេះប្រហែលមានតែលេាកទេ » ជីមីនដាក់អេាយនាយញ៉ែតៗសម្លឹងមុខរាងក្រាស់ទាំងកំហឹងព្រេាះធ្វេីអីមិនបានក្រៅពីជេរនាយយករួចខ្លួនទេ
« គឺមានតែយេីងហ្នឹងហេីយ សង្ហា ឆ្លាត ពូកែ មានយេីងម្នាក់ទេ » នាយនៅតែដដែលមិនខឹងបែរជាឌឺថែម
« ចង់ក្អួត »
« ឯងញុាំអីខុសហេស បានចង់ក្អួត មឺសយេីងមេីលតិចមេី » ថាហេីយគឺមានតែឌឺទេ
« ស្អុយក្លិនលេាកហ្នឹងហេីយ ចេញទៅធ្ងន់ណាស់ » រាងតូចនិយាយចេាលខំប្រឹងរេីខ្លួនសារជាថ្មី
« ក្លិន? តែខ្លួនយេីងក្រអូបណាស់ »
« នែ! ចេញឬមិនចេញ » រាងតូចសង្កត់សំទ្បេងធ្ងន់ជាងមុនសម្លឹងមុខនាយកំលេាះទាំងដាក់គំហិត
