មិនយូប៉ុន្មានយប់ដ៏សែនវេទនាដេករបស់ជីមីនបានកន្លងផុតទៅមួយពព្រិចភ្នែក ពេញមួយយប់ជីមីនដេកមិនចង់លក់នេាះទេ ចេះតែបម្រាស់ខ្លួនទៅវិញទៅមករហូតព្រេាះតែឈឺខ្នងដេាយសារតែគេងលេីសាទ្បុងហ្នឹងឯង
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីឈានមកដល់ កំលេាះមុខស្មេីមីនយ៉ុនគីភ្ញាក់ពីគេងតាំងពីព្រលឹម រាងក្រាស់ចុះពីគ្រែដេីរចូលបន្ទប់ទឹកដេាយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ពីរាងតូចដែលកំពុងតែគេងលេីសាទ្បុងបែខ្នងដាក់គេទ្បេីយ
នាយចំណាយពេល15នាទីទម្រាំតែងូតទឹករួចរាល់ ទេីបចេញមកវិញព្រមជាមួយកន្សែងពេាះគេារុំល្វែងខាងក្រេាមរបស់ដេីរចេញមកបណ្តេីរលេីកកន្សែងតូចជូតសក់របស់គេបណ្តេីរ តែគេស្រាប់តែភ្ញាក់ខ្លួនដូចគេចាប់ទះ ក្រេាយប្រទះភ្នែកជាមួយរាងតូចដែលកំពុងតែដេកលេីសាទ្បុងមិនទាន់ភ្ញាក់ រាងក្រាស់ដេីរចូលសន្សឹមទៅជិតជីមីនរួចក៏ពេាលទ្បេីងថា÷
« ដេកអាក្រក់ម្ល៉េះ » រាងក្រាស់រអ៑ូតែឯងឈរសម្លឹងមេីលរាងតូចដែលកំពុងតែដេកធ្លាក់ក្បាលចេញពីសាទ្បុង ជេីងម្ខាងទម្លាក់ចុះចំណែកម្ខាងទៀតគងលេីខ្នងសាទ្បុង ថែមទាំងហ៑ាទឹកមាត់កក្លាក់ទៀតផង បន្ទេាសជីមីនក៏មិនត្រូវដែរមនុស្សធ្លាប់តែដេកលេីគ្រែធំស្រួលខ្លួន បែរជាត្រូវមកដេកលេីសាទ្បុងតូចចង្អៀតទៅវិញ។
« នែ! ភ្ញាក់ទ្បេីង » រាងក្រាស់ដាស់ជីមីនដេាយយកជេីងគេទាត់់ជេីងជីមីនដែលធ្លាក់ចុះក្រេាមនេាះតិចៗ តែនាយក៏ត្រូវគ្រឺតធ្មេញដេាយសារតែរាងតូចមិនកម្រេីកភ្ញាក់សេាះ
« អេ.! ចង់ដេកដល់ណាទៀត » នាយយកជេីងខ្លួនឯងអង្រួនជេីងជីមីនខ្លាំងៗរហូតដល់រាងតូចភ្ញាក់ទល់តែបាន ជីមីនលេីកដៃញីភ្នែកខ្លួនឯង ទេីបបេីកត្របកភ្នែកទាំងមិនទាន់ស្វាងងងុយដេក
« វាកេីតស្អីលេាក » ជីមីននិយាយងុលៗក្រេាកអង្គុយសម្លឹងមុខនាយសឹងតែបេីកភ្នែកមិនរួច ព្រេាះតែយប់មិញរាងតូចបានដេកលក់គឺយប់ជ្រៅឯណេាះដេាយសារតែពិបាកដេកពេក
« ឯងចង់ដេកដល់ពេលណា មិនទៅធ្វេីការទេឬយ៉ាងម៉េច រៀបចំខ្លួនទៅឆាប់ទៅផ្ទះវិញ » រាងក្រាស់ដេញជីមីនអេាយប្រញ៉ាប់ទៅងូតទឹករៀបចំខ្លួន
