ប៉ាម៉ាក់រួមទាំងកូនប្រុសចិញ្ចឹមបន្តញុាំអាហាពេលយប់ទាំងសេីចសប្បាយក្អាកក្អាយ ដែលខុសពីរាងក្រាស់នៅអង្គុយលេីគ្រែក្នុងបន្ទប់ទាំងមុខងាប់មិនយល់ពីខ្លួនឯង
« សេីចសប្បាយណាស់ណ៎រ » រាងក្រាស់និយាយងូវៗម្នាក់ឯងព្រេាះតែការសេីចសប្បាយអ្នកខាងក្រេាមធ្វេីអេាយលឺដល់គេដែលនៅក្នុងបន្ទប់ខាងលេី មិនយល់ថាហេតុអីបានជាក្នុងចិត្តមិនស្រណុកចេះតែខឹងខុសរបៀបមួយរយ:នេះ
« សង្ស័យតែត្រូវវាបេាកផងក៏មិនដឹង » នាយអឺអេីតែឯង ឈឺឆ្អាលជំនួសរាងតូច ជីវិតគេសេាះគេធ្វេីអីជារឿងរបស់គេ ហេីយយេីងហ្នឹងចេះដឹងម្ល៉េះ
« ក្មេងល្ងង់ » និយាយចប់នាយប្រាស់ខ្លួនដេកទាញភួយមកដណ្តប់ត្រឹមករទាំងក្នុងចិត្តវាចេះតែប្លែកៗមិនដឹងហេតុផល
ចំណែកឯជីមីនវិញ បន្ទាប់ពីញុាំអាហារជាមួយប៉ាម៉ាក់ចិញ្ជឹមរួចរាល់ហេីយគេក៏ទ្បេីងមកបន្ទប់ អង្គុយសម្លឹងដបថ្មទឹកអប់ទាំងញញឹមពព្រាយ
« ណា..ណា..ៗៗ » ជីមីនច្រៀងបណ្តេីដេាះសម្លៀកបំពាក់បណ្តេី ទាញកន្សែងពេាះគេាដែលនៅក្នុងទូយកមករុំល្វែងខាងក្រេាមមុនហ្នឹងបែរខ្លួនមួយជុំដេីរទៅរកបន្ទប់ទឹក ដេីរផងច្រៀងផងមិនដឹងថាសប្បាយចិត្តដល់ថ្នាក់ណាទេ..។
ព្រឹកថ្ងៃឈានចូលមកដល់សព្វសត្វទាំងទ្បាយទាំងពួងហាក់កំពុងតែច្រៀងលេងកម្សាន្តទទួលយកថ្ងៃថ្មីដឺស្រស់ស្រាយមួយនេះ ដែរវាមិនខុសអីពីរាងតូចជីមីនអង្គុយធ្វេីការទាំងញញឹមសប្បាយចិត្តគិតដល់រឿងកាលពីយប់មិញដែលខ្លួនបាននិយាយគ្នាដុងជុន
« ភាំង.. »
« អាយ...នាងកេីតអី បានជាមកទះតុខ្ញុំបែបនេះ » រាងតូចភ្ញាក់ក្រញ៉ាងស្តីអេាយមនុស្សស្រីដែលមកទះតុគេមិនដឹងមូលហេតុ គ្មានអ្នកណាក្រៅពីស៑ូហ្វាសង្សាររបស់យ៉ុនគីនេាះទេ
« យ៉ុនបាត់ទៅណា ហេតុអីអត់ឃេីញគាត់មកធ្វេីការ យេីងខលទៅក៏មិនលេីក » នាងឈរព័ត្ធដៃសួរទៅកាន់ជីមីនដែលអង្គុយមេីលមុខនាងធ្វេីភ្នែកទ្បេងទ្បង់
« សង្សាររបស់នាងហេតុអីមកសួរខ្ញុំ » រាងតូចតបហីៗមិនខ្វល់ពីអ្នកចាំស្តាប់ចម្លេីយទាំងអន្ទះសាសេាះ
