HİSSİZLİK

BİR İNSAN DAHA NE YAŞAYABİLİR Kİ?

Gözlerime inanamıyordum gerçekten.Bu oydu.Poyraz.Seneler önce delicesine sevdiğim çocuk.Ve şu aşkımı itiraf ettiğim.Ben senelerdir hiç vazgeçmemiştim ondan.Belki hala bile.Hep seni aramıştım, nerelerdeyin sen ya.Ben ne kadar da uzaklarda aramışım seni burnumun dibindeyken, seni ne kadar özlemişim.Arkasından bir kız girecek diye o kadar korkmuştum ki elini tutacağı başka kız olmasından.

Hala kalbimin bir köşesinde sakladığım bir yerlerde derin yaralar açmış olan bu çocuk.Bu çocuğu herkes biliyordu.Gamze ile Ege zaaten birden bana baktılar.Sadece ikisi bakıyordu ama sanki tüm gözler benim üstümde gibiydi.Başımı yerden bir an olsun kaldıramamştım.Poyraz bir ara Arda'nın yanına gitti bir şeyler konuştular ve sonra insanların içine kaybolmuştu.Resmen hayatımda geçirdiğim en telaşlı ve heyecanlı günlerden biriydi.Demekki sabah içimdeki his bu yüzdendi.Anlatılamaz bir his vardı içimde.Onu severken de hep bu his vardı zaaten.İnsanların midesinde kelebekler uçuşur.Benim kelebeklerimin midemde bir bir patladığını hissediyorum ben.O kapıdan girdiği ve benim ona baktığım anı yazsam, sayfalarca anlatabilirim gerçekten.

Parti devam ediyordu.Şimdilik kaybolmuştu ortalıktan.Birden Ege 'yi insanların arasında görmüştüm.Tek başıma durduğum masaya gelmişti.Çok içmişti belliydi.Kulağıma eğildi ve;

'Bir şey konuşmamız lazım' dedi.

'Şimdi mi? Peki konuşalım' dedim.

'Ada seni seviyorum' dedi.Ben de gülerek;

'E ben de seni seviyorum Egeciğim' dedim.

'Ya hayır' diye bağırdı, Allah'tan ki müzik yüksekti bir tek ben duydum.Anlayamamıştım bağırma sebebini.

'Sana aşığım Ada' dedi.

O an çok içmiş olmasından kaynaklandığını düşünerek yüzüne şaka dimi dercesine güldüm ama Ege çok ciddiydi.Ya en yakın arkadaşım bana aşık olduğunu söylüyor.Ne demekti bu ya.

'Anlaşıldı sen içkiyi çok kaçırdın' dedim ve dememle partiden çıkmam bir oldu.Koşarak uzaklaşmaya çalışırken Ege'yi arkaya baktığımda kapıda gördüm.Bana gitme dercesine bakıyordu ama ben aniden kafamı çevirip koşmaya devam ettim.Sonunda bir taksi bulup eve gelmiştim.Hiçkimseye bir şey anlatmadan odama çıktım.Ve üzerimi değiştirdim.Annem ne olduğunu sorduğunda başım çok ağrıyor bugün beni ellemeyin dinleneceğim kimse odama girmesin diye söylendim.

Gerçek miydi Ege'nin söyledikleri?Hani derler ya içkiliyken insanlar hep söyleyemediklerini, doğruları söylerler diye.Buna mı inanmalıydım yoksa Ege'dir ya bu diğer kızlar gibi beni de geçici sever diye mi düşünmeliydim.İyi de ben Ege'yi daha önce hiç böyle görmemiştim ki.İçkili çoğu kez gördüm ama bu şekilde hiç görmemiştim.Parti güya akşama kadar sürecekti.Arda ise akşam anne ve babasının yanına Londra'ya uçacaktı.Onun için partiyi öğlen yapmıştı.Ama yinede bütün günüm mahvolmuştu.

Telefonuma baktığımda Ege'den mesaj geldiğini gördüm.İçimden de nolur özür mesajı atmış olsun kendine gelmiş olsun da adam akıllı bir şey yazmış olsun diye dua ediyordum.Telefona baktığımda mesajda;

'Ada seni korkutmak istememiştim ama artık duygularımı senden saklayamıyorum, bana en yakın arkadaş gözüyle bakmana dayanamıyorum, senin hergün suratını görüp bunları söyleyememeye dayanamıyorum anla beni, bana işkence gibi geliyor.Ben kimseyi böyle sevmedim hayatımda.Sen gerçekten benim için çok önemlisin.Sana zarar vereceğimi düşünüyorsan senden uzak dururum.Yeter ki artık beni en yakın arkadaşın olarak görme sen yeter ki tekrar o Poyraz denilen çocuğu sevme.Sadece bil ben seni seviyorum ve sen istesen de istemesen de senden asla vazgeçmeyeceğim.' Yazıyordu.

Ege'ydi beni seven.En yakın arkadaşım dediğim.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.

En iyisi herşeyi düşünmeyi bırakıp yarım saatliğine unutmaktı.Güzel br uyku tüm bu olanlardan sonra bana iyi gelebilirdi.

...

Bu uyku beni en azından biraz daha hafifletmişti.Odamda bilgisayardan, telefondan, tabletten kopmamak harika bir fikirdi bugün için.Biraz şu Poyraz'ı araştırayım diye düşünmüştüm.Poyraz'ı uzun zaman sonra görmem beni gerçekten çok şaşırtmıştı.Oysa ki Arda'nın arkadaşıydı nasıl fark etmezdim.Kendime çok kızmıştım.O kadar zamandır Poyraz'ı unutmaya çalış ondan sonra gelsin çocuk karşına çıksın .... benimle konuşursa ne diyeceğim?Bunca zamandır nerdesin derse.Yani unutmadım ama en azından hayatımda ondan sonra biri oldu.Tabiki çok pişmandım onun için.Poyraz'ı unutmak içindi herşey.Sonucu tabiki değişmedi yine unutamadım.Yine perişan olan bendim.Ve şimdi unutmak için kendimi hiçe saydığım çocuk çok yakınlarımda bir yerlerde.Ama ben onu bugün Ege sayesinde doyasıya göremedim.Günün karmaşıklığını tekrar hatırlayıp yaşamak istemiyordum.Aşağıdan Can'ın bana seslenmesiyle bu guruldayan karnımı şükür ki doldurmaya indim.