I take it back. June isn't that bad.Kasalukuyan akong nakatayo sa stage kasama ang iba pang estudyante. Kulang na lang ay maging yelo na ang mga kamay ko sa sobrang lamig nito.
Despite being nervous, I was smiling all the time.
I won as the 12th year representative!
Biruin niyo 'yon? Ganoon na pala kasira ang ulo ng mga estudyante sa school namin para iboto ako?
Worth it pala ang halos dalawang linggo kong pag iikot-ikot sa school. Namayat pa ata ako dahil doon.
Not so far from me, at the audience, I see Rue having a Grim expression on his face like as usual. Naka de quatro pa ang hita niya.
Nagtama ang paningin namin kaya agad akong umiwas ng tingin. Weird. How could he be the same guy who wrote those sribbles on the paper?
I know he's an extrovert. God, I think everyone in this school knows him. Siguro hindi ko lang ma-imagine na maging kaibigan niya. Maingay pa naman ako. Minsan madalas, minsan naman saktong daldal lang.
Right, kaya pala ako nakatingin sa kaniya ay dahil naiintriga ako kung bakit hindi siya tumakbo bilang officer ng SSG ngayon. He was the representative every year. Ngayon lang talaga hindi. It somehow feels wrong to be the new representative. Maybe kung tumakbo uli siya para sa position na iyon ngayon, I wouldn't win at all.
"Good day everyone! I am... I am Jinno Gsalileo Ismael and I'm one of the elected Peace officers for this school year."
Napalingon kaagad ako sa nagsasalita sa stage, hindi kalayuan sa akin, nang mapagtantong pamilyar ang boses niya.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang lalaki.
It's him! I saw him a week ago. Siya iyong estudyante na may hawak ng box ng pizza at binigyan ko ng bottled water.
I didn't know he ran for a position. That's weird, paanong hindi ko alam?
There are at least four party lists. I somehow made sure na kilala ko iyong mga tatakbo. Kaya paanong hindi ko alam na isa siya doon?
He---or must I say Jinno, he continued to talk about what to look forward to and thanked everyone who put their trust in him.
Agaw atensyon pa ang isang lalaki sa audience na panay ang sigaw ng pangalan niya. Parang fan lang ang dating ha? Parang mikropono ang bibig ng isang 'to.
Mabilis lang na lumipas ang oras. Natapos na kami magsalita sa stage at nag-proceed na sa iba pang parte ng event ngayon. Nang makababa ng stage ay naging busy pa ako kakasabi ng salamat sa mga taong bumabati sa akin.
I was going to congratulate Jinno too, kaso hindi ko na siya mahanap. Napagod na ako kakatayo at kakangiti.
It is also the same day as the announcement of the winner of our poster making. Iyon din ang sinalihan ko noong nakaraang linggo. The winners were picked already, at ang pinapunta na lang sa gilid ay ang mga nanalo. Hindi naman nila sinabi sa amin kung anong place namin kaya kabado pa rin ako.
That also explains kung bakit katabi ko si Rue ngayon sa may gilid ng stage. There's also an 11th Grader na kasama namin. Panay kausap pa nga siya kay Rue.
"Kuya, para kang kinakabahan." Ani ng lalaki.
"Makinig ka na lang, Ayi." Rue responded.
"Kabado ka lang e." Tugon naman ng nakababatang estudyante---si Ayi.
They talk so casual. Parang... Parang magkapatid sila.
Wait, I think they're siblings!
Tinignan kong mabuti si Ayi at doon ko nakumpirmang baka nga magkapatid sila. Hindi maipagkakailang magkadugo sila. Their hair, skin color, and some face features matches up. Ang pinagkaiba lang ay mas defined ang face features ni Rue kesa kay Ayi. Mas matangkad din si Rue kumpara kay Ayi.
BINABASA MO ANG
Meet me Again in December.
Teen FictionEdiviar Series #1 Ulla Nolany Sanabria wanted to prove to her uncle that she can do better, especially in academics. That's why in her last year of high school, she goes all out. That's how she works on her self validation, with a dream of finally l...