Ağır Abi [bxb]

[2] Davetsiz Misafir

Mehmet:
Kanka baban bir şey dedi mi?

Ege:
Hayır, bir şey demedi.
Sadece birkaç tokat attı o kadar /x
Ve belki biraz da dövdü /x

Mehmet:
İyi bari sevindim.
Okula gelmeyince merak ettim seni.

Ege:
Üşüttüm galiba.
O yüzden gelmedim.

Mehmet:
Anladım kanka.
Dikkat et kendine.
Bir şeye ihtiyacın olursa söyle 😉

Ege:
Teşekkür ederim.
😘
(Görüldü 12:20)

Yatağımda uzanmış telefonumla ilgileniyordum. Mehmet lisede ki en iyi arkadaşımdı. Aynı sınıftaydık ve buraya taşındığımızdan beri bana oldukça yardımcı olmuştu. Buraya taşınalı 8 ay olmuştu. Bir abim ve annem babamla yaşıyordum. Her ne kadar aile gibi olsakta aslında tam olarak öyle değildi. Babamın işleri yüzünden taşınmak zorunda kalmıştık. Evimize haciz gelmişti ve burayı bulabilmiştik. Eşcinsel olduğumu sadece annem biliyordu. Hatta belki abimde şüphe ediyordu ama bir şey demiyordu. Ama babam asla böyle şeyleri kabul eden bir adam değildi.

Geçen gece Kenan abi beni çağırdığında mecburiyetten gidememiştim. Yeni bir mekan açılmıştı ve gideceğimizi günler önceden planlamıştık. Normalde hareketlerime hep dikkat ederdim ama babam bir şeyler duymuş olmalıydı ki dövmüştü. Yüzümde ve karnımda bazı yaralar vardı. O yüzden bugün de okula gitmemiştim. Kimsenin beni böyle görmesini istemiyordum. Dış kapının açılıp kapanması ile yattığım yerden kalktım. Kapıya kulağımı yaslayıp içeriyi dinlemeye başladım. Sanırım abim gelmişti.

"Odasında mı anne?"

"Evet oğlum. Okula da gitmedi bugün." Birkaç konuşmayı duyamamıştım ama odama yaklaşan ayak sesleri ile yatağıma geri dönüp yattım. Gözlerimi kapatıp bekledim. Kapım yavaşça açılıp kapandı. Abimin nefes seslerini duyabiliyordum. Yatağımın kenarı çökünce oturduğunu anladım.

"Ne kadar daha devam edeceksin uyuma numarasına?" Bunu demesiyle hafifçe kıkırdadım ama yüzümdeki yaralar pek izin vermemişti. Abim de yüz ifademden anlamış olacak ki "Çok acıyor mu?" diye sormuştu. Kafamı olumsuz olarak salladım.

"Çok acımıyor. Abi sana bir şey sormak istiyorum. Babam." Derin bir nefes alıp devam ettim. "Babam bir şey mi duymuş? Neden bu kadar sinirliydi?" Abim gözlerini kaçırıp biraz durgunlaştı. Yeniden bana baktığında bir şeyler olduğunu anladım.

"Mahalleliden bir şeyler duymuş senin hakkında. 'Yaşar'ın oğlu nasıl öyle?' 'Nasıl giyiniyor?' gibi şeyler söylemişler. Babam da sinirlenmiş." Abimin her cümlesiyle yüreğime bir şey oturmuştu. Babam benden bu kadar mı nefret ediyordu? Elalem'in dolduruşuna gelip beni dinlememişti bile. Gözlerimin dolmasını engelleyememiştim. Abim elini omzuma koyup sıktı.

"Bak Ege. Her ne olursa olsun sen benim kardeşimsin. Ben sonuna kadar senin arkandayım. Sadece dışarıda birazcık hareketlerine dikkat et. Babamı biliyorsun böyle şeyleri pek sevmiyor." İstemeye istemeye onayladım abimi. Başkalarının ne düşündüğü ya da istediği beni ilgilendirmiyordu ki. Bu benim hayatımdı ve kimse karışamazdı. Ama bulunduğumuz yer buna müsade etmiyordu. Abimde hafif gülümsemiş ve son kez omzumu sıkarak ayaklanmıştı.

"Nereye gittiniz bakalım dün?"

"Ne demek istedin abi, anlamadım?"

"Kenan'a söylemişsin ya arkadaşlarımla gideceğim diye. O da bende davet ettim ama gelmedi deyince aklıma geldi." Yutkunup abime baktım. Bu halde gelmek istemedim diyemediğim için mecbur yalan söylemiştim. Sanırım o da durumu anlamıştı ve gülümsedi. "Bu halde gelmek istemedin değil mi?" Başımı sallayıp onayladım.

"Kimsenin beni böyle görmesini istemedim. Mehmet'e de yalan söyledim zaten. Üşüttüm diye gelmedim okula dedim. Eğer sana bir şey sorar-" cümlemi tamamlayamamamın sebebi aşağıdan duyduğum tanıdık bir sesti. Annemle konuşan davetsiz bir misafirin sesiydi.

Şimdi ne yapacaktım?

Merhabalarr 💖

İlk bölümleri kısa tutmak istiyorum ve neredeyse her gün bölüm atmak istiyorum o yüzden biraz kısa olacaklar ilk zamanlar

Nasılsınız bakalım? Neler yapıyorsunuz?

Benim birazcık yoğun geçiyor ama yine de bir şeyler yazmaya çalışıyorum sizin için 🥰💖

O zaman bir sonraki bölümde görüşüyoruzzz ❤️