Herkese merhabaaa. (2 ay sonra aksjwkdnwkdn)
Medya ❤️ Ben
Nasılsınız? Nasıl gidiyor?
Üniversite sonuçları açıklandı. Umarım hepinizin gönlüne göre istediği yerler olmuştur. Yarın başlıyor. Döneminiz hayırlı uğurlu olsun ✨
Bölümü biraz uzun yapayım dedim beklediğinize değsin. Bir sahnede mendillerinizi hazırlayın 🤧
Bir önceki bölümü okuyup gelirseniz daha iyi olur. Keyifli okumalar ❤️
Bütün gece gözüme uyku girmemişti.
Hep düşünüp durmuştum. Ne söyleyecekti? Gerçek dediği neydi?
Peki ona güvenebilecek miydim? Söyledikleri ya gerçek olmazsa? Yine beni kandırmaya çalışırsa?
Kafamın içi bu düşüncelerle doluydu. Gece bir ara uyuyamadığım için Whatsapp'a girmiştim. O da çevrimiçiydi. Girmemle hemen 'yazıyor...' ifadesi belirince panikle çıkmıştım. Bir süre bekledim ama herhangi bir şey gelmedi. Tekrar girince benden sonra çıktığını son görülmesinden anladım.
Her şey çok tuhaf bir hal almıştı. Karmaşıklaşmıştı ve ben bu durumlardan hoşlanmazdım. Sakinliği severdim ben. Her şeyin bir an önce normale dönmesini diliyordum. Uyku bandımı takıp uyumaya çalıştım.
Saçlarımda gezinen parmaklar beni uykumdan uyandırıyordu. Gözlerimden uyku bandım çekilince aralanmış gözlerimle etrafa baktım. Karşımda onu görünce gözlerim büyüdü.
"Ayy."
"Günaydın."
"Sen nereden çıktın be."
"Dayanamadım geldim. Seni uyurken izlemek çok güzel."
"Nasıl girdin içeri? Abim görmedi mi seni?"
"Başbaşayız merak etme." Elini saçlarıma götürüp okşamaya devam etti. "Uzak durmayalım birbirimizden. Vazgeçelim bu inattan. Bak vazgeçelim diyorum. Kendimi de katıyorum içine. Değer mi bu kadar birbirimizden uzak kalmaya? Mutsuz olmaya? Bence değmez." Omzumu silktim. Gülümsedi. "Ege, ben senden uzak kalamıyorum. Bir şans daha ver baştan başlayalım her şeye. Her şeyi unutalım. Olur mu?" Gözlerine baktım bir süre. Sonra kafamı salladım. Gülümsedi. O kadar güzeldi ki gülümsemesi. Bende tebessüm ettim. Yatakta biraz kayıp ona doğru yaklaştım. Gözleri dudaklarıma kayınca bende dudaklarına baktım. Başını yavaş yavaşa dudaklarıma yaklaştırdı. Bende ona doğru karşılık verirken...
"Allah. Ege oğlum dur." Gözlerimi sertlikle açıp yattığım yerden anneme bakmaya başladım. Yatağımdan yere düşmüştüm. Annemin üzerine.
"Nerde? Gitti mi?"
"Bilmiyorum annecim. Ben geldiğimde yoktu."
"Yok muydu? Nasıl yoktu ya? Naptın anne korkuttun mu çocuğu?" Annem şaşkınca bana bakmaya başladı.
"Hangi çocuğu? Ay annem kimden bahsediyorsun sen?" Gözlerimi odada gezdirdim. İkimizden başka kimse yoktu. Güldü annem. "Rüya gördün sen herhalde." Yutkundum.
"Rüya değil. Kabustu kabus." Söylene söylene yatağıma çıktım. "Sen napıyordun anne dibimde sabah sabah?" Kaşları kızgınca bana baktı annem.
"Ne sabahı acaba? Öğlen oldu öğlen. Uyandırmaya geldim seni. Hadi kalk." Perdeleri açan annemle ofladım. Telefonumu elime alıp bildirimlere baktım. 8 cevapsız arama ve 4 tane de mesaj vardı.
Kimden olduğunu tahmin edebilirsiniz.
Kenan abi:
Günaydın.
Hala uyuyor musun Ege?
Öğlen oldu neredeyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağır Abi [bxb]
Novela JuvenilKorkudan herkesi titretirdi, ben ise bir bakışımla onun kalbini titrettiğimin farkında değildim.