Maska szybko naprawiona
Niczym skała niezwyciężona.
I przyjaciel stał się daleki,
Niczym pierwsze wieki.
Ból jednak tylko ukryty,
Już na zawsze w sercu przyjaciela wyryty.
W samotności smutek zakryty,
Lecz widać uraz niezmyty.
Przyjaciel ciągle jednak czuwa,
Czy on nigdy mnie nie posłucha?
W oczach cały czas ogień błyszczy,
Chociaż mroźny i milczy.
Czy kolejna osoba się mnie boi,
Czy kochać już nie przystoi?
Czy zawsze tak mocno boli?
Czy może się kiedyś ból oswoi?
CZYTASZ
Łzy
PoetryBzu Łzy, które na ziemię spady, w wiośnie smutnej, bolesnym lecie, kolorowej jesieni i radosnej zimie.
