Bir ulu çınarım ben
Gökte uçan kuşlar dostlarım
Korkar her nebat benden
Başka yok bu şanıma eren
Ne rüzgarlar ne yağış
Yıkamadı, eğemedi bile beni
Sevdim yüksekleri
Yükseldikçe daha sevdim
Sonra bir şarkı çaldı
Uçmaya başladım solan rengimle
Önce dalımı gördüm sonra çınarı
Ben ulu çınarın döktüğü yaprakmışım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalb-i Mahzun (şiirler) ---TAMAMLANDI---
PuisiBir konserde yırtarcasına boğazı, Dağ ötesine duyuracak şarkıyı. Nakaratında düğümlenen ses ile, ''Nereden bilirdim sevenler ağlarmış"...
