My Tears

Tanışma

******
Helloooo! Yeni bölüm geldiii!! Bölümler çok kısa oluyor farkındayım şu sınav haftası bir bitsin daha uzun bölümler yazacağım umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar:)
Not: Medyadaki şarkıyı dinlemeden geçmeyin derim son zamanlarda en çok dinlediğim şarkı.
******

Her zaman ki gibi hırsızlık yapacağım yeri ve zamanı planlamıştım. Bir çocuk yurdunda bağış gecesi yapmışlardı ve paranın fazlasını değil sadece %10'luk kısmını alacaktım. Çünkü o çocukların bu paraya ihtiyacı var. Keşke zamanında aklıma gelseydi de Hannah'yı böyle bir yere bırakabilseydim. Ama bunun için çok geç. Geçmişi geçmişte bırakmayı öğrenmeliyim.

Plan için gerekli olan malzemeleri ayarlamış gece olmasını bekliyordum. Gece herkesin uyuyor olacağı bir saati seçmiştim. En sonunda planı uygulama vakti geldi. Yurdun önüne gelip açık pencere olup olmadığını kontrol ettim. Yanlış hatırlamıyorsam 4-5 pencere açıktı. Gireceğim yere en yakın olan pencereyi seçip içeri girdim.

Girdiğim oda küçük kız çocuklarının kaldığı bir odaydı. Küçük derken odadaki kızların en büyüğü sanırım Hannah ile yaşıttı. O an aklımdan "Eğer Hannah yaşıyor olsaydı bugün bu kızlarla yaşıt mı olacaktı?" şeklinde bir düşünce geçti.
Hemen kendimi toparlayıp işime döndüm.

Aşağıda müdire hanımın odasının hemen yanındaki iki odadan biriydi kasanın bulunduğu oda. Ama hangisiydi bunu bilmiyordum. Merdivenlere yöneldim ve sessiz olduğunu düşündüğüm bir şekilde aşağıya indim. Aşağıya indiğimde müdire hanımın odası karşımda duruyordu. Odanın iki yanında ise birer oda daha bulunuyordu. İki odadan biri yine kız çocuklarının bulunduğu bir oda diğeri ise benim aradığım içinde kasa bulunan odaydı. Asıl sorun kasa hangi odadaydı. Odalardan birine rastgele girdim. Girdiğim anda karşılaştığım manzaranın benim için vakit kaybı olduğunu düşündüm. Çünkü yanlış odayı seçmiştim. Bu çocukları uyandırmadan odadan çıkmam gerekiyordu. Yakalanırsam işte o zaman işim bitmişti. Çocukların uyuyor olduğundan emin olduktan sonra sessizce odadan çıktım.

Vakit kaybetmeden doğru odaya girdim ve planladığım miktarda parayı aldım. Birden bir ses duydum sanırım plan yaparken hesaba katmayı unuttuğum bir şey vardı. Alarm sistemi... Alarmı duyduğum vakit kaçmaya çalıştım. Kaçarken gördüğüm son şey rüyamda Hannah'nın büyümüş hâli olarak tanımladığım kızdı. İnanmayıp tekrar baktım evet oydu. O an onunla konuşmak istedim ama yapamazdım kaçmalıydım. Kaçarken aldığım paranın bir kısmını düşürdüm. Pencereyi açıp ordan çıktım. Çıktığım an müdire hanımın sesini duydum. Kızın yüzümü gördüğüne emindim. Beni tarif edecekti. "Buraya kadarmış Chris." dedim kendi kendime. Müdire hanım kıza sert bir şekilde parayı almaya çalışan kişinin kendi olup olmadığını kendi değilse kim olduğunu sordu. Kız beklemediğim bir şekilde kendisinin yaptığını söyledi. Evet bu gerçekten beklenmedikti...

Lisa'dan (Pranpirya'dan)

Hazine odasındaki alarmın sesiyle uyandım birileri oraya girmiş olmalıydı müdire hanım uyanmadan bakmalıydım bizimkilerden biri olabilirdi. Eğer öyleyse başları büyük belaya girerdi. Yurttan atılırlardı. Kendi kendime "Ama ya onlar değilse Pranpirya." dedim. O an içimden bir ses ne olursa olsun oraya girmemi söylüyordu. Hızlıca kendi odamdan çıkıp hazine odasına girdim.
Girdiğimde karşımda 16 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bir abi duruyordu. Beni görünce yüzüme beni tanıyormuş gibi baktı. Tuhaf gelmişti. Hemen pencereyi açıp odadan çıktı ve gözden kayboldu. Çıkarken aldığı paraların bir kısmını düşürmüştü.

Müdire hanım birden odaya girdi. Beni o hâlde paraların içinde ve bu saatte ayakta görünce hâliyle benim yaptığımı düşündü. Bana sorular sordu. "Pranpirya bunu sen mi yaptın? Sen yaptıysan neden? Sen yapmadıysan kimin yaptığını gördün mü?" gibi bir sürü soru sordu. Ben ise hiçbirine cevap vermedim. Yurttan atılacağımı biliyordum. Buna rağmen o abiyi korumalıymışım gibi hissettim. En sonunda ben yaptım diyebildim. "Ben yaptım! Paraları alıp yurttan kaçacaktım." dedim. Beklediğim gibi "Madem yurttan gitmeyi planlıyordun çık git buradan!" karşılığını aldım. Eşyalarımı sinirle toplayıp bavulumu da beni de kapının önüne koydu.

Bunu neden yapmıştım ki? Atıldıktan sonra o mu bakacaktı bana sanki ne diye korumuştum onu diye düşünürken karşımda gördüğüm kişiyle donup kaldım. Evet evet, yanılmıyordum o abiydi. Atılmak pahasına koruduğum abi. Yanına gittim. "Teşekkür ederim Pranpirya." dedi. Adımı müdire hanım beni sorguya çektiğinde duymuş olsa gerek diye düşünmüştüm. Haklıymışım. "Adımı nereden biliyorsun?" şeklinde bir soru sordum. Cevabı ise "Benim yüzümden azarlandığın sırada duydum. Bu arada benim adım da Chris." oldu. Chris ne güzel bir ismi vardı...
Chris'ten
Pranpirya adındaki bu cesur kız benim gibi tanımadığı bir hırsız için kovulmayı göze almıştı. Bu durumda onu artık benim korumam gerekiyordu. Siması benim için yabancı olmadığı için zorlanmıyordum. Hatta onu Hannah yerine koyabilirdim belki. Hannah'ya yapamadığım abiliği ona yapabilirdim. Bavuluyla birlikte kapının önüne konulduğunda hemen yanına gittim. "Teşekkür ederim Pranpirya." dedim. Adını nereden bildiğimi sordu. Azarlandığı sırada duyduğumu ve kendi adımı söyledim. Onu da alıp çöplüğün ortasındaki derme çatma evime götürdüm...

******
Nasıl buldunuz???? Umarım beğenmişsinizdir. Lisa'nın Pranpirya adını kullandım çünkü sonraki bölümlerde ismini değiştirecek. Oylarınızı ve yorumlarınız eksik etmeyin. Sizleri seviyorummmm.<333
******