Bana acıyarak bakıyordu.
Ve ben bu bakıştan nefret ediyordum, hayatım boyunca insanlar bana hep böyle baktılar. Önceden aynaya hiç bakmazdım çünkü kendimle yüzleşmek istemezdim. Aslında şuan istediğimde pek söylenemez...
"Bana öyle bakma. Bu bakışlardan nefret ediyorum..."
"Kaç yaşındasın Taehyung?"
Israrla sorduğu soru sinirimi bozmuştu.
"Şunu sorup durma!"
"Taehyung, kaç , yaşındasın?"
Neden bunu sorduğunu anlamıyordum, sadece o adamın ne dediğini sordum...
Açıkçası bu beni biraz korkutmuştu.
"18 "
18 yaşıma kadar nasıl gelebildim onu bile bilmiyorum. Onca göz yaşı,onca çığlık, annem ve babamın kırdığı tabaklar...
Hepsi.
Bakışları gözlerimi delip geçmek istercesine derin ve acınası bakıyordu.
Nasıl bu duruma düştüm onu bile bilmiyorum, yani insanın duygusal çöküşleri olur,düşüşleri olur, kötü zamanları ve travmaları olur ama bunlar çok fazla.
Bu yaşananlar çok ağır geliyor...
Dayanamıyorum.Vücudum bu olanları kaldıramıyor.
"Taehyung ,sence de biraz fazla genç değil misin?"
"N-ne ne nasıl yani?"
"Akıl hastanesinde kalmak için,çok genç değil misin?"
Kalbim benden izinsiz hızlanırken, bütün bu olanları düşündüm.
Öyleyim, çok gencim...
Bu söylediğine kıkırdadım,
"Öyleyim , ama bu bir şeyi değiştirmez.
Neden buradayım onu bile bilmiyorum..."
"Bak bırak yardım edeyim."
Bana yardım edeceğini nereden bilebilirim? Bu yüzden de burayı biraz inceleyip dışarı çıkma-
"Ahh!"
Birden karnıma büyük bir sancı girince acıyla bağırdım ve yatağa geri oturdum.
Ona baktığımda ise hızla yanıma gelmiş endişeyle bana baktığını gördüm.
"Bak, görüyorsun işte...
Bırak yardım edeyim sana bir şey yapmayacağım. Sadece sakin olup bana izin ver!"
Başka çarem yoktu...
"Tamam! Neden karnıma ağrı giriyor bak ."
Birden bakışları değişik bir hal aldı.
Bakın kabul etmeliyim ki gerçekten de yakışıklı biri, hatta çok yakışı-
NE DİYORUM BEN!!!
TANRIM.
"Farkında mısın bilmiyorum ama, beni inceliyorsun..."
"Ne?"
Ben gerçekten bunu yaptım mı?
Bu sefer dudağının kenarını kıvırıp bana sırıtarak baktı. Bu çok sinir bozucu bir gülüştü, neden bana bu kadar değişik bakıyor...
"B-ben farkında değildim afedersin."
"Tamam."
Birden içeri bir hemşire girdi,bir kaç düğmesini çözüp göğüslerini belirgin hale getirmişti. Bunu bilerek yaptı o kadar belli oluyordu ki.
