Hogwarst'a varmış olacaklar ki arabalar yavaşlamaya herkes toparlanmaya başladı. Aida'da çabucak toparlandı ve arabanın durmasını bekledi.
Araba durunca büyük bir hızla arabadan indi. Çok heyecanlanmıştı. Yüzünde büyük bir gülümseme oluştu.
Adını yoklama kağıdına yazdırdı ve Slytherin ortak salonuna koşturdu. Koşarak yatağına atladı.
Yüzünde hâlâ o büyük gülümseme duruyordu. Birden çok aç olduğunu fark etti.
Formasını giydi ve ortak salona indi. Etraf kalabalıktı. En uç köşeye oturdu.
Arkadaşı yoktu. Var olsa da ölmüştü.
Tek arkadaşı Mrytle... Gözleri doldu. Anılar hücum etti hafızasına.
Derince çekti içini. Ağlamayacaktı. Ne de olsa bugün 1 Eylül. "Ağlamak yok" diye geçirdi içinden. "Bugün ağlamak yok"
O eski anlarına dalmış iken yanına birisi oturdu. Kim olduğunu tahmin etmek zor değil. Tom Riddle...
Aida yanına oturan kişiyi fark ettiğinde önce hafif şaşırdı , sonrasında tekrar önüne döndü.
Neden sabahtan beri onu takip ettiğini soramazdı. Sorsa bile Riddle o lafı onun ağızına geri tıkardı büyük ihtimalle. O yüzden sesini çıkarmadı. Ama Riddle'ın susmak gibi bir niyeti yoktu.
"Weasley misin?"
Önce biraz duraksadı kız. Sonra 'Evet. Neden sordun?'
Hafif sırıttı oğlan "Kardeşlerin çok dedikoducu. Hele ikizler... Bütün okul senin Gryffindor soylu bir aileden Slytherin çıkıp aileni hayal kırıklığına uğrattığını biliyor olmalı"
Aslında bu bir yalandı.
Evet kardeşleri onu küçük düşürmek için bir sürü dedikodu yapardı ama bu Weasley olayı sadece Gryffindor ve Slytherin öğrencileri tarafından iyi bilinirdi.
Hatta bu binalardan da bilen çok olmazdı. Unutulmuş bir olaydı çünkü. 6 yıl önce yaşanmıştı.
Diğer binalar bu olaya uzaktı. Riddle'ın ise olayı bu kadar abartarak söylemesi sadece göz korkutmak içindi.
' Bu kadar çok dedikodu yaptıklarını bilmezdim.' dedi kız.
"Davranışlarına dikkat et derim."
Aida tam bir şey diyecek iken salona birinci sınıfların girmesi ile coşan öğrencilerden dolayı konuşmaktan vaz geçti.
1. Sınıfların binaları seçildi ve ziyafet başladı. Aida yemeğine dalmışken arkasından gelen sese tekrar dönmek zorunda kaldı.
"Mrytle ile arkadaş olduğunu duydum. Doğru mu?"
Neden birden Mrytle konusunu açmıştı? 'Evet arkadaştık. Neden sordun?'
"Hiç. Öylesine. Çok konuşkan değilsin. Bende konu açayım dedim. Senin adına üzüldüm."
Açıkçası bu hareketler Aida'yı çok korkutuyordu. Neden durduk yere onunla konuşmaya başlamış olsun ki?
Tırstığını belli etmemeye çalışarak. ' Teşekkür ederim fakat uzun bir yolculuktan sonra pek konuşasım gelmiyor.'
"Öyle olsun. Bundan sonra iyi anlaşırız gibime geliyor. Ben doydum, kalkıyorum. Sana afiyet olsun Weasley. Yarın derste görüşürüz"
Aida geri cevap veremeden hızla uzaklaştı.
Şok olmuştu kız. Bu işin içinde bir iş olduğunu oğlanın bir planı olduğunu sezer gibi oldu.
Önce onu kendine bağlayıp sonra onu herkesin önünde küçük mü düşürecekti?
Tüm sırlarını öğrenip herkese yayacak mıydı?
Yapmadığı bir suçtan onu sorumlu mu tutturacaktı?
Kanı dondu. İçinde hiç güzel hisler yoktu.
✰✰✰
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HELLOOOO
Bu bölüm bana biraz olmadı gibi geldi ama bilemiyorum. Umarım beğenirsinizzzzz.
